Mis ik mijn vollere lijf?

Tags

afvallen, anders, atkins, beperkt, buik, dietist, dik, dokter, eiwitrijk, energie, gbp, gek, hypoglykemie, kha, kind, koolhydraat, koolhydraat arm, kwabjes, leven, lijf, maagband, mislukt, succes, vet, vol

Het is gek, in het zwembad zijn, en niet de grootste zijn. Om me heen kijken en beseffen dat ik binnen het gemiddelde val van de volle vrouwen. Geloof me, ik ben nog steeds dik, dat is niet zomaar weg en dat hoeft ook niet.

Ik ben na mijn mislukte maagband operatie, zo klaar geweest met diëten dat ik het nooit meer wilde, “dan maar accepteren”, maar letterlijk mijn leven op het spel zetten voor een slanker lijf, vond ik belachelijk. Je zult mij ook snel horen, wanneer het gaat om het zetten van een gbp of een andere afval operatie. Ik begrijp het niet, waarom men doet aan symptoom bestrijding en niet aan zoektochten naar het echte probleem.

Wat ik ook niet begrijp is dat een dieet dat al zo oud is als het eiwit rijk en koolhydraat arme dieet, zo lang niet gebruikt werd op mensen, bij wie gewone diëten averechts werkte (diëtistes snapte niet dat ik van hun dieet aankwam, maar dat gebeurde dus wel steeds.). Ik kan er niet bij dat diëtistes in de jaren “90, 2000, 2010 tot nu , zo slecht ingelicht waren dat ze niet begrepen, dat mensen aan kwamen als ze ineens brood gingen eten.

Atkins was bekend , maar ondanks mijn klachten, is er niemand geweest die me er op gewezen heeft. Ik snap het niet dat na zeker 20 jaar hypo’s er altijd tegen me gezegd is, “je hebt geen hypoglykemie”. Ik snap het niet, dat ik zelf moet beslissen suiker uit mijn leven te bannen om er achter te komen :

• dat ik wel kan afvallen
• dat mijn hypo’s volledig  verdwijnen.

Ik ben bij 2 diëtistes geweest voor specifiek de hypoglykemie, de eerste 2009 wist letterlijk niks. Daarna ben ik lange tijd niet heen gegaan want ik had echt geen vertrouwen meer.

de 2e in 2013 vond en vind ik erg goed, werd me aangeraden door een dokter die me eindelijk wel serieus nam. maar helaas is het oer dieet voor mij niet voldoende want ook de natuurlijke suikers geven mij een hypo.

Dus uiteindelijk, na het bannen van suikers en koolhydraat rijke producten blijkt dat wat zelfs een maagband niet kan , wel mogelijk is.

Ik ben flabbergasted, ik snap het niet en ik begrijp ook niet wat er met me gebeurt.

Ik krijg weer energie, ik kan weer lopen, in ieder geval verder dan naar de wc. Ik heb energie om de hele dag wakker te blijven. en ik val af. Niet een beetje maar inmiddels al 26 kilo. (in 6 maanden)

Vandaag besefte ik dat er gewoon een stuk weg is. ik heb geen dikke buik meer, er is een zwemband verdwenen, letterlijk mijn stootbumper. Door negatief te denken en me als lelijk op te stellen ben ik lange tijd onzichtbaar geweest, daar komt nu verandering in, ik wordt opgemerkt , door mensen om me heen, door andere mannen, door kinderen wordt ik anders bekeken. Iedereen lijkt op een of andere manier te ontdekken dat ik besta.

Ik hoor mensen al zeggen , dat ik zelfverzekerder ben geworden, maar dat is het niet , ik ben nog steeds dezelfde ik, voel me alleen meer mezelf, hoe ik er uit zie heb ik amper door, vooral in het zwembad voelt het alsof er een deel van mijn lijf mist, geen zij kwabjes waardoor mijn armen krom staan, geen dikke zwemband, maar een gewoon buikje. Borsten die liever naar beneden kijken omdat ze al half leeg gelopen zijn. Nee,mijn lijf is anders , maar ik vind het niet zozeer mooier of zo.

Ik voel me anders, dat is belangrijk, energie. niet meer 3x per dag vechten tegen het gevoel dat je moet flauw vallen, dat is wat ik gewonnen heb. Meer ondernemen met mijn zoontje, meer leven en genieten, van wat ik wel kan. en gewoonweg meer kunnen.  Ik mis mijn volle lijf niet, langzaam komt het besef dat er echt iets verandert.

Ik snap het niet dat, na alles wat ik geprobeerd heb dit wel lukt, maar ik blijf erbij dik zijn is een symptoom en als je het basis probleem vind. Misschien is het dan wel mogelijk om je symptoom te overwinnen. Bij mij was dat de hypoglykemie de voor eetbuien en flauwtes zorgde voor een slechte energie. B12 die voor tekorten zorgden op allerlei neurologisch en psychisch gebied, vit D die ook mijn energie weg haalde.

Alle stukjes lijken op hun plekje te vallen, dit is het eten wat ik lekker vind waar ik me goed bij voel, dat mensen het niet kunnen volhouden snap ik niet, het is heerlijk, maar misschien past het gewoon bij mij.

Ik werd van de week gevraagd hoe ver ga je. Eerlijk heb ik geen idee , ik hoop niet te slank te worden, want ik vind vollere vrouwen gewoon mooier, daarom ben ik inmiddels aan het experimenteren. Waar kan mijn lijf tegen en waar kan mijn lijf niet tegen, suikervrije chocolade ging goed, watermeloen en andere meloen gaat ook goed, ook al zit daar meer in dan bij kha is toegestaan. daar en tegen soya melk met toegevoegde suikers ga ik meteen de hypo in terwijl er maar 3 gram koolhydraten per 100 ml inzit. Zo gaan we steeds meer dingen proberen. Ik heb mijn draai gevonden en heb meer ruimte in mezelf heb voor mijn zoon, maar ook letterlijk meer tijd zodat ik meer dingen met hem kan doen als voorheen. Dat maakt mij gelukkig en gelukkig zijn blijft mijn keuze!

Wat maakt jou gelukkig?

Liefs Louise

(Dit dieet werkt voor mij omdat het mijn symptomen aanpakt dat wil niet zeggen dat het een wonder dieet voor iedereen is!)

 

 

Advertenties

-20 kilo en wat dat met me doet.

Tags

afvallen, dieet, dik, dun, energie, kha, kilo, koolhydraat arm, koolhydraat beperkt, leefstijl, lekker, suiker

Afvallen

Ik was zo vreselijk tegen al die verschillende dieten, niet gewoon lekker kunnen eten, alles moeten tellen en de honger die erbij hoort , en als je dan stopt dan komt alles er weer aan.
Daarnaast zijn er verschillende diëten voorgeschreven waar ik dikker van werd. De diëtistes hebben nog steeds een voorliefde voor brood en juist daar reageer ik niet goed op.

Pijn in mijn lijf

Er zat niets anders op, ik moet mezelf accepteren, dacht ik. Daar zijn een boel blogs over gegaan, maar ik kon mezelf nooit overtuigen. ik had moeite met mezelf, niet zozeer mijn uiterlijk, ik vind dik niet lelijk, ik vind volle vrouwen juist mooier dan slanke.
Nee, de moeite was de functionaliteit van mijn lijf, het steeds moeten gaan zitten , maar kleine stukjes kunnen lopen, altijd moe en dan die hypo’s waardoor ik meermaals per dag het idee had dat ik out ging.

Daar kom ik vandaan en dat maakte dat ik vond, ik moet wat gaan doen, want ook al kreeg ik eindelijk prikken om het tekort aan b12 op te heffen, energie kreeg ik er niet door, alleen minder pijn en minder verwardheid. Toen dat dus ook niet bracht wat ik wilde was ik om.

Eerst inlezen

al die klachten heb ik op een rijtje gezet, pijn , geen energie en hypo’s waren de belangrijkste, toen ben ik gaan kijken wat helpt daar tegen, en kwam uit op minder koolhydraten. Door te zoeken op facebook , kwam ik leuke sites tegen waar mensen praten over koolhydraat arm of beperkt eten. Deze ging ik volgen en ik kwam er achter dat er echt wel lekkere dingen gemaakt werden. zelfs chocolade mousse mocht je hebben. Ik heb me ingelezen en begreep dat het niet een eenvoudig dieet was.

koken

Koken is lang mijn leven geweest, maar met een man die weinig lust en geen energie om dingen te maken, was het veel makkelijker om simpele dingen te maken. De dingen die ik lekker vond maakte ik niet. Ik at ook niet zo veel meer, had er geen lol meer in. Toch door de snoepbuien van de hypo’s viel ik niet af.

Met koolhydraat arm eten, moet je dus willen koken en daar in willen investeren. Het duurde even voor ik daar aan toe was, ik heb een schrift gemaakt en daarin opgeschreven wat voor mij interessante recepten zijn en ben die gaan  bespreken met Carolien Remkes, zij heeft mij echt op de rit gezet, vragen die ik had kon ik haar stellen. en in het begin waren dat er heel veel.

Effect

In de eerste week was ik al 5 kilo kwijt, dat is normaal zeggen ze dan, na 2 maanden 15 kilo, daarna is het best wel lastig meer af te vallen, vooral omdat ik weiger elke dag alles te tellen!  Ik moet meer eiwitten eten, dat staat inmiddels vast, ik vul de app (fitatu) af en toe in, om te zien waar ik sta met mijn inname. (wil je weten hoe het werkt, lees je dan in op gobento)

hypo’s verdwijnen

Na die eerste week, had ik al meer energie. maar belangrijkste; geen hypo’s meer! Ik ben er nu achter dat 3 hypo’s op een dag je ook gewoon uitput. k heb sinds ik begonnen ben amper nog hypo’s gehad, maar soms dan neem je een product waarvan je denkt dat is veilig en dat is het dan niet. Zoals de soya melk die ik neem bij het ontbijt. Mijn lief had een ander merk meegenomen en daar bleek wel suiker in te zitten,  meteen voelde ik me de hele dag misselijk, door goed de verpakking te lezen kwamen we daar achter. dus nergens toegevoegde meer suikers in. Dan word ik ziek.

Mijn lijf was dikker dan ik doorhad!

Mijn lijf veranderd, er zijn weken dat ik stil sta waarin mijn vet zich lijkt te verplaatsen of op te lossen zonder dat het in kilo’s scheelt, maar wel in centimeters. toch kon ik geen kleinere kleding aan. Ik heb gewoon vaak in te kleine kleding rond gelopen. Dat deed me afvragen hoe ik mezelf zag. Ik was veel dikker dan ik dacht, dat klinkt misschien gek , maar nu met die 20 kilo minder komen mijn lijf en mijn gevoel veel beter overeen, dit is het lijf waarvan ik al die tijd dacht dat ik het had, maar dat was niet zo, ik voel me gewoon weer mezelf. ik ben dus helemaal niet afgevallen in mijn hoofd, ik voel me alleen wat lichter. gek he…

Pijn

Helaas is de pijn gebleven, dat is ook een echt b12 dingetje, misschien gaat het nooit weg, maar ik hoop dat dat ook nog gaat veranderen. Voor mij is het belangrijk, om ondanks die pijn, in beweging te komen. Ik wil weer gaan zwemmen, met pijnlijke bekken en kapotte schouders. Vooral bewegen zonder belasting, want elke beweging is goed, sterker worden, meer fietsen, meer voetballen met mijn zoon en 1x in de week banen trekken met zwemvliezen aan om de schouders te ontzien.

angst om te bewegen

Ik heb angst, om te gaan bewegen, juist door de pijn, gaat het niet erger worden, is er niet meer aan de hand, doe ik er goed aan?

Maar vooral hoe gaat mijn lijf reageren?

ik ben verslaafd geweest aan sporten, als ik ziek was of geblesseerd lag ik nog uren in bad omdat ik het water van het wedstrijd zwemmen niet kon missen, later probeerde ik met alles en iedereen mee te trainen omdat dat het enige was wat me gelukkig maakte, toen het niet meer ging was het echt een opgave om ook echt te stoppen. Heb het daarna nog een keer geprobeerd en dat werd alleen maar weer de bevestiging dat het niet ging.

Sporten is lekker, maar doordat ik er zo van geniet , is het sporten met mate een probleem. Ik ga gewoon lekker door alle barrières heen en kom uitgeput uit het water. Hoe ga ik dat stukje onder controle krijgen, zodat ik niet weer ,4 dagen moet bijkomen van een uurtje zwemmen?

een gelukkig kind!

Afvallen, het heeft me veel gebracht, vooral een gelukkig kind! Een zoon die nu steeds vaker vraagt of mama mee gaat voetballen. Met wie ik tripjes op de fiets onderneem en leuke dingen doe. Dat kon ik niet voor februari, ik was toen kribbig , moe en misselijk. Wat een verschil. Het geluk op zijn snoetje, is alles waard, ik doe het dus niet alleen voor mezelf, maar ook voor hem!

dieet voor het leven

Mijn leven is veranderd, ik ben nog steeds vol en ik hoef niet slank te worden, in de ogen van de maatschappij, ik voel wel duidelijk aan mijn lijf ,wat het nodig heeft, daarom heb ik besloten er nog 10 kilo af te proberen te halen, en dan evalueren we opnieuw.

Suikers mag ik niet meer, daar wordt ik ziek van, ik zal dus altijd koolhydraat beperkt moeten eten. Toch het in contact staan met mijn lijf leert me meer dan 100 diëtistes hadden kunnen doen!

Ik ben er blij mee!

Liefs Louise

 

Afvallen is meer dan minder eten, het is werken aan je fundamenten: Gastblog van Mark Jensen

Tags

afvallen, algelijk, blijvend, blog, bouwen, bouwstenen, buikhonger, dieet, fantastisch, fundament, geesthonger, gevoel, gevolgen, gewoontehonger, impact, ja maar, manieren, mark jensen, omgevingshonger, ontkenning, oorzaken

Snelle oplossingen, de vele operaties die wonderen beloven, mijn ervaringen zijn helaas anders, na een mislukte maagband operatie en veel bijwerkingen daarvan zoals een ernstig b12 tekort en dagen niet of nauwelijks kunnen eten, meer dan water blijft er niet in, ben ik opzoek naar manieren die wel blijvend werken.

Op deze weg kwam ik Mark Jensen tegen, zijn methode is niet voor iedereen, maar ben jij er klaar voor om al deze stappen aan te pakken, is hij misschien de man die je kan helpen!

Waarom ik het op deze site ook over afvallen heb? Omdat ik weet dat veel mensen er over nadenken, en het een evenwichtsgedachten is tussen accepteren en diëten. Zolang we methodes blijven gebruiken die ons afbreekt, in plaats van opbouwt, zal diëten in een negatief daglicht komen staan.

Iedereen maakt hierin zijn eigen keuze en daar heb ik respect voor, ik zeg niet dat iemand moet afvallen, maar loop je met de gedachten dan is deze blog misschien interessant voor je.

Afvallen…een walgelijk of fantastisch onderwerp?

Afvallen. Misschien wel één van de meest besproken onderwerpen ooit. Immers voor velen naar en dus berucht en voor sommigen positief en dus beroemd. De pech is dat de huidige mondiale aanpak van overgewicht gruwelijk, maar dan ook echt gruwelijk faalt en daardoor ongelooflijke frustratie creëert bij degene die wil afvallen…laat staan blijvend. En toch blijft de dieetindustrie miljarden verdienen aan de quick fix mindset van velen: namelijk diëten en fitnesstrends. Alsof dat dé oplossing is. Nee! Dat is niet “dé oplossing”, dat is symptoombestrijding. Daarom werken bijvoorbeeld diëten in 95% van de gevallen niet op de langere duur (1-3 jaar). De oorzaken van overgewicht worden namelijk continue genegeerd via alleen gaan diëten. Alsof je de schade van een wegzakkend huis alleen bovengronds gaat repareren…terwijl er ondergronds fundamenten kapot. En als die fundamenten niet gerepareerd worden blijft de schade. Men blijft dus aankomen na een dieet.

Over mij

Ik was een emotie-eter ten top vroeger. Ik was obees erdoor, kreeg zelfs de darmziekte Crohn door mijn ontstekingsleefstijl van toen, had een ton aan stress, etc. etc. Door die ellende ben ik gaan ontdekken hoe men in hemelsnaam blijvend kan gaan afvallen (en in mijn geval mijn emoties en darmen onder controle leren houden). Het is allemaal echter niet makkelijk, maar het is ook niet moeilijk. Het is gewoon te doen…als je er klaar voor bent. Daarom help ik nu emotie-eters naar blijvend gewichtsverlies succes. Ik help dus mensen die willen veranderen, maar alleen niet weten hoe dat te doen. Ik denk dus vanuit verandering en dat kan mensen tegen de borst stuiten, vooral mensen die hun overgewicht willen accepteren. Maar mijn definitie van acceptatie is toegeven, niet opgeven.

Oorzaken van overgewicht

Globaal gezien zijn onderstaande redenen bekende oorzaken van overgewicht. Zie ze als kapotte fundamenten waardoor een huis steeds wegzakt, waardoor men dus overgewicht blijft houden.

• “Ja-maar…” Deze categorie mensen met overgewicht willen wel afvallen maaaaaar…als puntje bij paaltje komt uiteindelijk niet. Immers ongezond leven kent veel voordelen zoals het gemak van kant en klaar voedsel, smaakexplosies in de mond van bewerkt voedsel en junkfood, na een dag werken lekker de benen omhoog doen voor de tv ipv sporten of bewegen, nare emoties eenvoudig wegeten, etc. Bij deze categorie mensen overheerst dus nog steeds de voordelen van overgewicht, waardoor ze uiteindelijk weerstand hebben voor afvallen en verandering.

• “Ik wil het wel, maar ik kan het niet.”

Deze categorie mens noem ik de Ja!-persoon. Door de overheersende liefde voor henzelf of door de overheersende pijn van overgewicht, willen ze dolgraag afvallen én de moeite ervoor doen, alleen ze weten niet hoe. Je hebt immers 5 (!) vormen van honger en die dien je allemaal te stillen voor blijvend gewichtsverlies succes. En daar lees je of hoor je naar mijn ervaring zo ongelooflijk onvoldoende maar eerder nooit iets over.

1) Geesthonger is de wereld van emotie-eten en dus de wereld van je emoties leren beheersen.

2) Gewoontehonger is bijvoorbeeld blijven overeten aan het verkeerde omdat het een gewoonte is geworden, door de voordelen ervan. Hoe schadelijk een gewoonte namelijk ook kan zijn, als het ergens wordt beloond, wordt het herhaald. Net zoals bij een drugsverslaafde. Alles gaat kapot erdoor: sociaal leven, lichamelijke gezondheid, financiële gezondheid, etc. Maar in het hier en nu kan die persoon steeds de belonende gewoonte van high worden ervaren. Als je dan bijvoorbeeld overeten of teveel junkfood ineens weghaalt (ook een high!) dan ontstaat er een gat, een leegte. Een wereld dus zonder de beloningen van overeten en teveel junkfood. En in die lege wereld blijven zitten houdt men uiteindelijk nooit vol, want wilskracht faalt uiteindelijk altijd. Tenzij dat lege gat gevuld wordt, dan houdt men alles vol en dus ook afvallen. Je vult dat gat op door andere activiteiten voor overeten en teveel junkfood in de plaats te zetten. Activiteiten die echter ook dezelfde plezierige beloningen opleveren van voeding, alleen juist los staan van voeding. Ik zeg dan ook vaak: van overleven via overeten naar juist léven zonder overeten.

3) Omgevingshonger. Deze mensen gaan eten als ze eten zien, ruiken of eenmaal proeven. Als ze geen plan hebben voor die eetomgeving, blijven ze overeten aan het verkeerde.

4) Bloedsuikerhonger. Deze mensen eten voornamelijk koolhydraatrijk voedsel zoals (brood, jam, hagelslag, liga’s en crackers) waardoor hun bloedsuikerspiegel snel stijgt maar ook weer snel daalt door grote aanmaak dikmakende insuline. Ze worden dan al na een paar uur slap, trillerig, suffig, chagrijnig of (extreem) hongerig en gaan weer snel (koolhydraatrijk) eten.

5) Buikhonger. Er is maar één moment dat je gaat eten als je wil afvallen. Bij lichte buikhonger, doorgaans een enkele knor van de maag. Niet eerder, niet later. Eet je later dan heb je zo een honger dat je meestal gaat overeten. Eet je eerder dan geef je je lichaam doorgaans nog te weinig kans om vet te gaan verbranden.

• Tot slot de laatste reden van overgewicht: ontkenning. Men is in ontkenning en houdt de ogen dus teveel dicht voor de realiteit van de nadelen van overgewicht. Freud zag al dat de mens bij problemen steeds geneigd is eerst in ontkenning te gaan. Hoppa, hoofd in het zand steken dus. Logisch, want wie wil nou in hemelsnaam vrijwillig iets pijnlijks erkennen?! Men kan dus geneigd zijn het negatieve gevoel van overgewicht te ontkennen, of de praktische pijnlijke impact ervan op hun verdere leven. Als gevolg kan men dan bijvoorbeeld horen wat men wil horen. Bijvoorbeeld een onderzoek dat duidelijk maakte dat 30% van obese mensen metabolisch gezien gezond zijn. Dan denk ik, en die de overige 70% dan? En hoe zit het met andere gezondheidaspecten die niet worden besproken, zoals de ellende van laaggradige ontstekingen (95% van alle ziekten erdoor) en DNA schade (kanker uiteindelijk), want die zijn extra hoog bij overgewicht en vooral obesitas. Maar is dit allemaal leuk om te lezen? Nee natuurlijk niet! Ontkenning heeft dan zeker zijn voordelen, alleen de realiteit blijft dan altijd naar de realiteit spelen. De ogen dus durven openen voor de realiteit is een bloedenge maar belangrijke voorwaarde voor blijvend gewichtsverlies succes.

Gezonde groet,

Mark Jensen

P.S. Wil je meer informatie bezoek dan graag mijn website markjensen.nl. Wil je een gesprek met mij, mail me dan graag op info@markjensen.nl.

Je bent afgevallen… en dan ga je dikke mensen pesten?

Tags

acceptatie, afvallen, beautiful, body, dik, dusn, gedrag, geeft, gevoel, leven, mensen, onzeker, pesten, praten, reflectie, samen, verandering

Waarom doe je dat?

Ik verbaas me er altijd over, pest gedrag, waarom zou je mensen gaan pesten. Meestal zegt het meer over jezelf, dan dat het zegt over de persoon, die je pest.

Laten we beginnen bij het begin.

Wat knap dat je bent afgevallen, Dat zegt echter niets over andere dikkere mensen, dat ze ook makkelijk af kunnen vallen, of dat ze dat zouden willen. Afvallen en op dieet gaan, een operatie of op wat voor manier ook, is een persoonlijke keuze. Dat niet iedereen dezelfde keuze maakt als jij, zul je moeten respecteren! Iemand vertellen dat ze moeten afvallen, dat ze dat wel kunnen of dat ze dat in jouw ogen zouden moeten, kan als zeer kwetsend ervaren worden!

Afvallen maakt niet gelukkig!

Natuurlijk afvallen doet iets met je, Persoonlijk merk ik dat ik meer energie heb, dat alles me lichter valt en dat ik me makkelijker beweeg, dat zijn de puur lichamelijke ervaringen. geestelijk is het vaak veel lastiger. Afvallen veranderd namelijk niks in je hoofd. Ben je altijd bezig geweest met:”Ik ben dik dus ongelukkig.” Zul je niet ineens gelukkig worden, wanneer je slanker bent. In tegen deel, veel mensen raken in de war wanneer ze er achter komen dat het afvallen, hun hoofd niet veranderd.

Gelukkig zijn, zit niet in je lijf. Gelukkig zijn, zit in je hoofd en hoe je in het leven staat, daar zijn handvatten voor die je kunnen helpen dat te veranderen maar, een dieet is er daar niet een van!

Gelukkig zijn met een vol lijf, is het zelfde als gelukkig zijn wanneer je slanker bent. Geluk is hoe je in het leven staat en niet met hoeveel kilo’s je dat doet.

Verwarrend?

Het kan verwarrend voor je zijn. al die moeite om af te vallen , maar je bent nog steeds in je hoofd een volle vrouw, je hebt nog steeds dezelfde oordelen, als toen je nog dik was, en veel mensen hebben er moeite mee, zichzelf te zien als iemand die slanker is.

ja ik weet het, de geest doet gekke dingen met je. Praat er over met de mensen om je heen, laat ze weten hoe je je voelt, want je zal waarschijnlijk een manier zoeken om hier mee om te gaan. Het helpt echt niet, om al die onzekerheid dan maar op een dikke persoon te plakken.

Pestgedrag…

waarschijnlijk heb je het zelf niet door, dat je pestgedrag vertoont. Want wat is pesten, iemand expres naar beneden halen. Toch merk ik zelf, bij sommige afgevallen mensen, dat ze hun opmerkingen en gedachten gangen heel normaal vinden. Dat ze hardop afvragen of een dame wel in een stoel past, zegt meer over de gedachten die ze vroeger over zichzelf hebben , dan dat het wat zegt, over een negatief gevoel, dat ze bij die vrouw hebben.

Zo zijn eigenlijk alle opmerkingen van de “pesters” terug te leiden naar hun eigen gevoel en onzekerheid.

Is het dan aan ons om ze te ver- en be-oordelen?

Zelf zou ik het fijner vinden, wanneer we het gesprek met elkaar aangaan. Afvallen veranderd misschien je uiterlijk en hoe de maatschappij naar je lijkt, het veranderd je niet meteen als persoon. Wel kan het er voor zorgen, dat je je onzekerheden in plaats van op jezelf , op bijvoorbeeld je vriendinnen, of op onbekende projecteert.

Aan ons dikkere dames, is het denk ik om een spiegel te zijn! Laat zien wat mensen doen en wat het met jou doet. Vaak kom je er achter dat het helemaal niet negatief bedoeld is, maar dat het de onzekerheden van die persoon zijn. Als het wel negatief bedoeld is, tja dan heb je te maken met een persoon, die niet de mogelijkheid heeft, zichzelf te reflecteren… Das pas zielig!

Kom jij het wel eens tegen , dat je het gevoel hebt dat mensen, die Afgevallen zijn, je als volle man of vrouw anders behandelen?

Ik geloof erin, dat alle lijven mooi zijn, dik of dun!

Liefs Louise

 

 

 

Groenten met zalm in roomsaus met een vleugje citroen

Tags

afvallen, aubergine, champions, citroen, courgette, dieet, gebakken, gerooktezalm, gezond, keto, ketogeen, ketose, kha, koolhydraat arm, koolhydraatbeperkt, leefwijze, lekker, makkelijk, prei, rroerrbakgrroenten, snel, zalm

Zo lekker!

Leuk is het wanneer je deze leefwijze wat onder de knie krijgt, om meer en meer te gaan experimenteren.

Zo ben ik al gek op de combi met Aubergine en Champions, nu had ik er ook nog courgette en prei bij gedaan. Omdat het allemaal vrij flauwe groenten zijn, combineren ze heel mooi met de zalm en dat beetje citroen, daardoor komen de smaken veel meer tot hun recht en is het echt aan te raden om dit een keer te koken!

Ik vond het zelf erg lekker!

Recept

Voor 2 personen

• 1/2 e Aubergine , in plakken van 7mm  en dat in blokjes
• 1/2 e Courgette, in plakken van 7mm en dat in blokjes
• 1/2 e doosjes Champions in plakjes
• 1/2 e Prei in ringen
• 200 gram gerookte Zalm in plakken (gesneden in epen van ongeveer 1 cm)
• 100 gram Roomkaas
• 100 ml Slagroom
• 1/2 Citroen uitgeknepen ( Het sap dus )
• zout
• peper

Snijd de Aubergine, Courgette en Champions en doe deze in een pan met wat neutrale olijfolie of kokosolie, gebruik zoveel olie dat als je het omhusselt alles geraakt is. doe daarna zout er over , dit brengt niet alleen smaak, maar zorgt ook dat de Champions en Aubergine lekkerder gaar baken.

Bak dit lekker door tot het goed gaar is. Dan bak je 2 min de Pei mee en voeg  je de Roomkaas erbij. Dit goed omroeren tot de kaas gesmolten is. Dan  voeg je de slagroom toe en de in repen van 1 cm gesneden zalm. Dit roer je door en besprenkel je op het einde met de citroen, daarna nog even op je smaak brrengen met peper en zout en het eten is klaar.

Ik hoop dat je het net zo lekker vind als ik!

Liefs Louise

 

 

 

Afvallen? Ga vetter eten… Worden we misleid?

Tags

afvallen, dieet, dik, gezondheid, industrie, insuline piek, meer, suikers, suikerziekte, vet, vetten

De dieet industrie is een grote business… Lang hebben we gedaan wat er werd gezegd en steeds meer mensen werden dikker. Ook ik.

Ja hoor ik heb allerlei diëtisten gehad, heb me netjes gehouden aan hun dieet, want discipline is nooit een probleem geweest voor mij, maar ik viel niet af.

Ik sporte me het rambam en toch bleef ik dik. Ik was zo bedroeft en snapte er niks van… Erger nog mensen om me heen hadden er altijd een mening over, ik zou het wel niet kunnen volhouden, ik moest gewoon minder eten, als ik u een wat meer ging doen.

Al die stress heeft me, jaren ongelukkig gemaakt. Ik ben toen gaan bloggen om mijn gevoel hierover te kunnen uiten en inmiddels vind ik het belangrijker hoe ik me lichamelijk voel, dan hoe dik ik ben! yay.

Toch door al dat geblog, kom je een hoop meer te weten en wat in dit artikel staat heb ik zelf ook ervaren.

Klik op het plaatje om naar de originele blog te gaan.

Deze mijnheer zegt, ‘we worden dik doordat de voedings industrie overal koolhydraten en suikers in gestopt hebben, dat werkt averechts, daardoor krijg je een insuline piek en heb je alleen maar meer behoefte aan eten. Door gezonder , minder suikers en meer vetten te eten kunnen mensen wel afvallen, al moeten het dan wel de gezonde vetten zijn.”

De laatste tijd kijk ik zeer veel naar voeding en naar de hoeveelheid suiker in voeding en ik merk het ook, wanneer ik teveel suikers binnenkrijg, verlies ik mijn energie en heb ik meer honger.

Nu schrijf ik dit niet omdat ik vind dat jullie allemaal moeten gaan afvallen… Ik schrijf dit, omdat het voor mij een eye opener was , dat het dus niet allemaal mijn eigen schuld is, dat al die diëten nooit lukte en dat ik maar dik bleef en eet buien hield.

De gezondheidsindustrie zou eens moeten gaan nadenken over al die suikers in ons eten.  wanneer geraffineerde suiker nu uitgevonden zou worden , zou het verboden worden. Het is een miljoenen industrie! dus waarom zouden ze het veranderen voor de gezondheid van zoveel mensen?

Ik snap het niet, maar ik ben blij dat we steeds meer te weten komen, zodat we zelf kunnen uitvinden wat wel en niet werkt met ons lijf!

Wat vind jij van dit soort berichten? Geloof je er in?

Hoe ervaar jij het dat er zoveel suiker in producten zit?

Liefs Lou

Witlofsoep met gorgonzola en kappertjes

Tags

afvallen, diabetis, dieet, gorgonzola, hypoglycemie, kappertjes, keto, ketogeen, ketose, koken, koolhydraat arm, Koolhydraat arme Lunch, koolhydraat beperkt, lekker, recept, simpel, soep, witlof

Mijn vriendinnen noemde mij wel eens ” soep-guru”, vanwege het feit dat ik overal soep van maakte, nog steeds is soep mijn favoriete lunch , het maakt me niet zo vol als een salade en het ligt lichter op de maag dan een paar eitjes tussen de middag…

Toen ik koolhydraat arm ging eten, heb ik moeten leren soepjes op een andere manier te bekijken, wanneer je zo gek bent op roomsoepjes als ik, begrijp je vast dat het, niet gebruiken van bloem, best wel even wennen was.

Tegenwoordig lukt het me steeds beter, een lekkere soep te maken en soms zijn ze zo lekker dat ik het recept graag met jullie deel!

Dit recept van witlof, maakt dat je de smaak net op een andere manier leert kennen. De gorgonzola en de kappertjes halen namelijk beide hun eigen toon uit de witlof naar boven, lus je een van beide niet, dan kun je het weglaten, of vervangen door gewone kaas of smeerkaas.

Recept

ingredienten: voor 2 kommen

• 250 gram Witlof
• 100 gram Champions
• 100 gram Roomkaas
• 100 gram Gorgonzola
• 1 flinke eetlepel Kappertjes
• wat Salade kruiden
• Peper
• Zout
• Olie/ Boter/Kokosvet of Oud bakvet (Restje jus van de vorige dag. )
• evt 1/2  blokje bouillon.
• 200 ml water

Snijd de witlof in 2 -en en snijd de harde kern er uit, daarna in repen snijden, wassen en in een vergiet klaar zetten.

Champions in plakjes snijden, wat zout er over en in de olie/ boter of in de jus van gisteren aan bakken tot ze beginnen te krimpen en verkleuren. dan de witlof mee roerbakken.

Wanneer de witlof slinkt, het afblussen met water, bij alleen gebruik van olie/boter of kokosvet 1/2e blokje bouillon toevoegen, dan de room kaas, de gorgonzola en de kappertjes. dit rustig laten koken tot alle kaas is opgelost en er geen harde stukken meer zijn.

Dan breng je de soep op smaak met salade kruiden en peper en zout.

Wil je hem wat dunner doe er dan wat extra water in, wil je hem wat dikker kun je meer gorgonzola en roomkaas toevoegen, of minder water.

Zo kun je hem precies maken zoals je zelf wil.

Laat je me weten of je het lekker vond?

Wat is jouw favoriete soep?

Liefs Louise

 

 

 

Zelf advocaat maken zonder suiker

Tags

advocaat, afvallen, alcohol, diabetes, dieet, gezond, hypoglykemie, ketose, koolhydraat arm, koolhydraat beperkt, recept, suiker

Met Pasen is het traditie dat ik een advocaatje neem met mijn schoonmoeder, maar hoe doe je dat als je zo slecht reageert op suikers als ik, juist dan ga je opzoek naar een recept waarmee je advocaat kan maken zonder suiker, omdat het niet zo was als ik zou willen heb ik het recept aangepast. naar mijn eigen inzicht en vandaar dat ik het hier plaats.

Alcohol past niet in een koolhydraat arm of ketose dieet, dit omdat het het afval proces stil zet. Alcohol heeft niet altijd suikers, bij sommige zijn de suikers omgezet in alcohol en dat is toch iets anders, ben je benieuwd wat alcohol met je doet als je probeert af te vallen, kun je dat hier lezen op de blog van lowcarb chef, die daar een interessant verhaal over scheef! Mocht je het nu niet zo erg vinden als je even stilstaat door het nemen van een keertje alcohol is dit een prima recept want ik ben er ook niet van aangekomen! en ik heb geen last gehad van een hypo!

 

Recept:

8 eierdooiers

2 theelepeltjes vanillepoeder of pasta

100 ml brandewijn

5 ml vloeibare zoetstof (dit kun je aanpassen naar smaak)

hoe maak je het?

Je voegt alle ingrediënten bij elkaar en klopt dat goed door, dan ga je het in de magnetron verwarmen, ik nam 560 watt en 20 seconden

zo kun je steeds even kijken, roeren en dan opnieuw in de magnetron, tot je advocaat de gewenste dikte heeft, daarna giet je het in een fles en is het ongeveer een week houdbaar in de koelkast.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

wat er gebeurd dat het advocaat wordt?

Eigenlijk is het gewoon zo, dat de ei gelen gaan stollen, dit wordt ook wel gebruikt in vanille puddings of een sabayon, je moet de eieren tot een bepaalde temperatuur verhitten, waardoor de stolling komt, bij sommige recepten, voeg je dan pas de ingrediënten toe. deze advocaat is zo simpel en dus in de magnetron maakbaar, omdat je goed kan zien,wanneer hij stolt, zet hem daarom niet te lang in de magnetron, maar doe het in kleine stapjes.

Dit hele proces kan ook au bain marie, dan kook je water met daar een vuurvaste schaal op, waarmee je het mengsel verwarmt, ook hier  roer je door tot de gewenste dikte en dan is het afgieten in een fles en af laten koelen.

Zelf heb ik het recept ongeveer 3 x gemaakt en kon ik daar 10 glaasjes uithalen. (ligt natuurlijk aan de grote van je glas.

Heb je het gemaakt? Dan vind ik het leuk als je, je ervaringen en feedback deelt !

Liefs Louise

 

 

 

Fatshaming: Dat stemmetje in mijn hoofd is het aller ergste!

Tags

10, 42, acceptatie, afslanken, afvallen, angst, Art!, bbw, beautiful, beauty, bewust, big, bikini, bloggers, blues, body, boek, bron, budget, bully, bullying, column, craving, date, designer, diet, dik, dilemma, DIVA, do, dood, dress, ebay, Elle, Emma Watson, energie, enquete, eten, fat, fatshaming, filosofie, foto, foto's, gedicht, geen, geluk, gezondheid, girl, girls, grote maten, health, help, herinneringen, hip, hot, human, internet, kinder, kleding, lelijk, leven, liefde, light, lingerie, love, low carb, lui, maatschappij, maatschapppij, make-up, man, medium, miss, mode, model, mooi, muziek, negative, nieuws, obesity, ode, online, oordeel, opinie, party, playboy, poetry, positive, preview, real, relatie, respect, retro, rock, sale, sex, shirt, song, sport, sporten, stelling, stemmetje, support, teksten, therapie, tips, to do list, top, trendy, vet, viva, vol, warm, water, waterpolo, white, winter, women, workshop, zelf

 English below…Deutsch unter…

 

Het leven gaat met ups en downs, dat is in mijn leven vooral erg duidelijk, dingen uit het verleden worden vaak niet meteen verwerkt, het kost tijd, het kost nieuwe inzichten die, bepaalde gevoelens weer opnieuw naar boven brengen.

Het onderwerp fatshaming, Is voor mij een onderwerp dat mij uit mijn balans haalt. Berichten online, foto’s, opmerkingen op mensen die zijn afgevallen, of opmerkingen over mensen die vinden dat ze moeten afvallen, alles raakt mij. Maar het ergste is het stemmetje in mijn hoofd!

Mijn fatshaming verhaal, is een verhaal dat begonnen is met doktoren die vonden dat ik voor een kind van mijn leeftijd te dik was. Dat ik al heel vroeg heel lang was en al heel vroeg  een volwassenlijf had, werd daarbij maar even vergeten. Ik moest op dieet 1000 kalorieen per dag was echt genoeg….

Ik kan nu een heel verhaal vertellen over mijn dieetleed en de manier waarop al die diëten me uiteindelijk dik maakte. Ergens is dat verhaal niet meer interessant, ik ben het zat om te moeten uitleggen waarom ik dik ben. Het is zo en het heeft geen excuses meer nodig, toch…

Het feit blijft dat ik vanaf een hele jonge leeftijd de stempel te dik op me had, terwijl ik nu terug kijk en bedenk dat ik helemaal niet dik was! Dat maakt me nog steeds boos en verdrietig, waarom werd niet gewoon gezegd dat ik mooi was zoals ik was dat ik goed was en dat ik er mocht zijn. Dat ik in die tijd mijn lange haren kwijtraakte en er een blonde kroeskop voor terug kreeg deed niks voor mijn eigenwaarde ik voelde me dik en lelijk.

Dat gevoel is nooit meer weg gegaan en ja daar kan ik om janken. Natuurlijk zie ik de mooie kanten van mezelf Ik zeg mijn lief, dat ik blij ben dat hij die exclusieve smaak heeft, waardoor hij mij en alles wat ik ben prachtig vind. Zelf kan ik dat niet begrijpen. Ik ben namelijk niet zoals het moet zijn.

Het fatshamende stemmetje in mij, is dusdanig goed opgevoed, dat het precies weet, wanneer ik zwak genoeg, onzeker genoeg ben, om het te horen en het te geloven. Ja, ik ben nog steeds mijn sterkste martelaar, niet alleen omdat ik dik ben, maar ik ben ook lelijk, althans dat verteld dat stemmetje mij!

Als je dan al dik bent, heb dan in ieder geval het lijf en het gezicht dat je mooi maakt, dikke billen een taille en een mooi gezicht, ik heb geen van alle! Althans, dat is de mening, van mijn fatshaming vriendinnetje, die soms dagen achter elkaar op me aan het inpraten is.

In mijn leven is na mijn pubertijd niet zoveel goed gegaan, helaas heb ik een ziekte waar ik heel duidelijk mee om moest leren gaan. Het heeft 15 jaar geduurd voordat ik dat een beetje onder de knie had.

Daarnaast had ik overal mensen om me heen die me vertelde dat ik nooit liefde zou vinden, want ik was te dik, nooit een goede baan zou krijgen, want ik was te dik, dat ik af moest vallen want anders was ik niet goed genoeg in mijn sport, dat ik niet geopereerd werd aan kapotte kruisbanden want ik was 2 kilo te dik. Zo zijn er nog wel wat voorbeelden/

Ik heb letterlijk, amper mijn hoofd boven water kunnen houden; ik had de meest vreselijke vriendjes, die mijn negativiteit, op hun eigen manier, konden benadrukken, want iets beters dan dat, had ik niet verdient.

Dik zijn, heeft letterlijk mijn leven verpest , maar inmiddels weet ik dat het niet zo zeer het dikker zijn was, het was vooral; de manier waarop ik iedereen op me in lied praten, waarop ik mensen die me naar beneden haalde geloofde , hoe ik probeerde te veranderen, hoe ik dieet op dieet deed , met alleen een grote lading eetbuien als resultaat. en uiteindelijk hoe ik overal afgewezen werd , dat er nergens iemand was die me wilde helpen met mijn eet probleem, want men begreep het niet. (misschien dat slachtoffers van fatshaming wel een heel ander soort behandeling nodig hebben meer gebaseerd op acceptatie van jezelf en je verleden)

Fatshaming, heeft jaren lang mijn leven bepaald, niet alleen de fatshaming uit mijn omgeving, maar het constant naar beneden halen van mezelf. Het heeft lang geduurd voor ik daar klaar mee was. Ik denk dat mijn ziekte fatshaming was, en niet eens zo zeer depressief.

Ik was niet alleen daarmee klaar, ik was klaar met mijn depressiviteit, met mijn afhankelijkheid van andere mensen, mijn zielige kant en mijn onmacht. Ik besloot van de ene op de andere dag dat gelukkig zijn een keuze was en dat het niet uitmaakte wat er met me gebeurde, wat ik tegenkwam of wat ik had meegemaakt, het leven wordt bepaald in het hier en nu en hoe je met deze zaken omgaat.

Ik besloot dus letterlijk anders te gaan kiezen.

ik koos niet meer voor; verkeerde mensen om me heen, maar zocht naar mensen die mij werkelijk raakten, op een positieve manier

ik koos niet meer voor; veel eten, maar een maagverkleining door een maagband (niet dat het heeft geholpen, maar das een ander verhaal)

Ik koos niet meer voor; zielig in een hoekje kruipen, maar actief dingen doen, die me een goed gevoel gaven, zo ben ik op zangles gegaan en ben heel veel gaan schilderen, 2 dingen die mijn hart hebben

Ik koos niet meer voor; onmacht, maar ik wilde mijn leven letterlijk weer in handen nemen. Mijn grootste wens was een kindje krijgen, maar mijn grootste angst was mijn kindje opzadelen met mijn probleem en dus was er een hele boel werk te verrichten voor dat ik daar klaar voor was.

Kiezen voor geluk; is niet kiezen wat je op korte termijn gelukkig maakt, het is kiezen voor een toekomst op lange termijn! Kiezen voor een ander leven maar, vooral voor een andere instelling.

Door te kiezen voor geluk, leerde ik ook omgaan met mijn fatshaming vriendinnetje in mijn hoofd, ze kreeg minder en minder vat op me. Ik werd ook sterker en sterker en in die tijd inmiddels meer dan 10 jaar geleden ben ik Mooie Grote Vrouwen begonnen, ik wilde mijn verhaal vertellen, had een uitlaat klep nodig, een manier om voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ga ik met mezelf om.

10 jaar geleden en ik heb zoveel bereikt, ik ben gelukkig, heb een man die me geweldig vind en heb een droom van een zoon, die inmiddels 5 jaar oud is!

10 jaar ben ik aan het leren mezelf te accepteren, aan het bewust worden dat ik er mag zijn en dat ik ben wie ik ben, Dat ik mooi ben op mijn eigen manier, Dat ik mensen inspireer, aanmoedig en een goed gevoel kan geven, dat ik mag delen, eerlijk delen wat ik voel, ook de mindere kanten, want dat is het leven!

Toch het feit, dat mijn fatshaming vriendinnetje nog steeds vat op me heeft, dat er zoveel vreselijke herinneringen zijn, die ze me toe kan werpen, dat ik me nog steeds afvraag; waarom ik dit moet doorstaan. (Welke zin heeft het leven en ja das ook een ander verhaal)

Fatshaming heeft me kapot gemaakt, maar het heeft me ook doen opstaan, heeft me op de barricaden laten klimmen, op weg naar een eigen manier van leven. Wij, jij en ook ik, alle vrouwen die zich naar hebben gevoeld door wat een ander vond, wij allemaal hebben het recht, om ook gelukkig te zijn. Fatshaming heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.

Nare ervaringen kun je vaak niet in een keer verwerken , of in 2 keer , of vaker, misschien zullen de nare momenten uit mijn leven, nog vele jaren terug komen en me teisteren, acceptatie gaat met ups en downs , net als het leven. Nu even een down en straks weer een up. Life sucks, maar ik heb in ieder geval geleerd gelukkig te zijn.

Heeft Fatshaming ook jouw leven geraakt? Misschien wil je er over vertellen?

Liefs Louise

English

Life goes with ups and downs, that is very clear in my life, things from the past are often not processed immediately, it takes time, it takes new insights that bring certain feelings back up again.

The subject of damping, Is for me a topic that takes me off my balance. Messages online, photos, comments on people who have lost weight, or comments about people who think they should lose weight, everything touches me. But the worst is the voice in my head!

My fatsaming story is a story that started with doctors who felt that I was too fat for a child of my age. The fact that I was very tall at an early age and had a grown-up body very early on, was forgotten. I had to diet 1000 calories per day was really enough ….

I can now tell a whole story about my dietary disorder and the way in which all those diets eventually made me fat. Somewhere that story is no longer interesting, I’m tired of having to explain why I’m fat. It is true and it does not need excuses anyway, anyway …

The fact remains that from a very young age I had the stamp too thick on me, while I look back now and remember that I was not fat at all! That still makes me angry and sad, why did not I just say that I was beautiful as I was that I was good and that I was allowed to be there. That at that time I lost my long hair and got a blond head in front did not do anything for my self-worth. I felt fat and ugly.

That feeling has never gone away and yes I can cry about that. Of course I see the beautiful sides of myself. I tell my dear, that I am glad that he has that exclusive taste, so he loves me and everything I love. I can not understand that myself. I am not as it should be.

The decent voice in me is so well educated that it knows exactly when I am weak enough, uncertain enough to hear and believe it. Yes, I am still my strongest martyr, not only because I am fat, but I am also ugly, at least told that voice to me!

If you are already fat, then at least have the body and face that makes you beautiful, thick buttocks a waist and a beautiful face, I do not have any! At least, that is the opinion, of my fatshaming girlfriend, who is sometimes talking about me for days on end. In my life not much went well after my adolescence, unfortunately I have a disease that I had to learn very clearly. It took 15 years before I had a bit of control. In addition, I had people around me who told me that I would never find love, because I was too fat, would never get a good job, because I was too fat, that I had to fall because otherwise I was not good enough in my sport, that I was not operated on broken cruciate ligaments because I was 2 kilos too thick. There are still some examples / I literally, barely keep my head above water; I had the most awful friends who could emphasize my negativity in their own way, because I did not deserve anything better than that. Being fat, literally ruined my life, but now I know that it was not so much thicker, it was mainly; the way I talk to everyone in my song, where I believed people who pulled me down, how I tried to change, how I dieted, with only a big load of binge eating as a result. and finally how I was rejected everywhere, that there was no one who wanted to help me with my eating problem, because they did not understand. (maybe victims of fatshaming need a very different kind of treatment based on acceptance of yourself and your past) Fatshaming, has determined my life for years, not just the courage from my environment, but the constant downward pull of myself. It took a long time before I was done with it. I think my illness was just a smile, and not so depressed. I was not only ready with that, I was finished with my depression, with my dependence on other people, my sad side and my impotence. I decided from one day to the next that being happy was a choice and that it did not matter what happened to me, what I encountered or what I had experienced, life is determined in the here and now and how you deal with these matters handles.

So I decided to choose differently literally.

I did not choose anymore; wrong people around me, but I was looking for people who really touched me, in a positive way

I did not choose anymore; a lot of food, but a stomach reduction due to a gastric band (not that it helped, but a different story)

I did not choose anymore; pitifully crawling into a corner, but actively doing things that made me feel good, so I went to singing lessons and started painting a lot, 2 things that have my heart

I did not choose anymore; impotence, but I wanted to literally take my life back in my hands. My biggest wish was to have a baby, but my biggest fear was to saddle my child with my problem and so there was a lot of work to be done before I was ready.

Choosing for happiness; is not choosing what makes you happy in the short term, it is choosing a long-term future! Choosing a different life, but especially for a different institution.

By choosing for happiness, I also learned how to deal with my fatshaming girlfriend in my head, she got less and less affected me. I became stronger and stronger and in that time more than 10 years ago I started Beautiful Big Women, I wanted to tell my story, needed an exhaust valve, a way to get clear for myself how do I deal with myself.

10 years I am learning to accept myself, to become aware that I can be there and that I am who I am, That I am beautiful in my own way, That I inspire, encourage and give people a good feeling, that I may share, share honestly what I feel, also the lesser sides, because that is life!

Yet the fact that my girl still has me, that there are so many terrible memories that she can throw me, that I still wonder; why I have to endure this. (What sense does life and yes tie have a different story)

Fatshaming broke me, but it also caused me to get up, let me climb on the barricades, on the way to a different way of life. We, you and also I, all women who have felt after what someone else thought, we all have the right to be happy too. Fatshaming made me who I am today.

You often can not process unpleasant experiences at once, or twice, or more often, maybe the unpleasant moments of my life will come back for many years and afflict me, acceptance with ups and downs, just like life. Now a down and soon an up. Life sucks, but at least I have learned to be happy.

Has Fatshaming also touched your life? Maybe you want to tell about it?

Love Louise

Deutsch

Das Leben geht mit Höhen und Tiefen, das ist in meinem Leben sehr klar, Dinge aus der Vergangenheit werden oft nicht sofort verarbeitet, es braucht Zeit, es braucht neue Einsichten, die bestimmte Gefühle wieder aufleben lassen. Das Thema Dämpfung ist für mich ein Thema, das mich aus dem Gleichgewicht bringt. Nachrichten online, Fotos, Kommentare zu Menschen, die abgenommen haben, oder Kommentare über Menschen, die denken, sie sollten abnehmen, alles berührt mich. Aber das Schlimmste ist die Stimme in meinem Kopf! Meine fette Geschichte ist eine Geschichte, die mit Ärzten begann, die meinten, ich sei zu dick für ein Kind in meinem Alter. Die Tatsache, dass ich in jungen Jahren sehr groß war und sehr früh einen erwachsenen Körper hatte, war vergessen. Ich musste 1000 Kalorien pro Tag zu mir nehmen war wirklich genug …. Ich kann jetzt eine ganze Geschichte über meine Ernährungsstörung erzählen und darüber, wie all diese Diäten mich schließlich fett gemacht haben. Irgendwo ist diese Geschichte nicht mehr interessant, ich bin es müde zu erklären, warum ich fett bin. Es ist wahr und es bedarf sowieso keiner Ausrede … Die Tatsache bleibt, dass ich von einem sehr jungen Alter an den Stempel zu dick hatte, während ich jetzt zurückblicke und daran denke, dass ich überhaupt nicht fett war! Das macht mich immer noch wütend und traurig, warum habe ich nicht einfach gesagt, dass ich so schön war wie ich, dass ich gut war und dass ich dort sein durfte. Dass ich zu dieser Zeit meine langen Haare verlor und einen blonden Kopf vor mir hatte, tat nichts für mich selbst. Ich fühlte mich dick und hässlich. Dieses Gefühl ist nie weg und ja, ich kann darüber weinen. Natürlich sehe ich die schönen Seiten von mir selbst. Ich sage meinem Schatz, dass ich froh bin, dass er diesen exklusiven Geschmack hat, also liebt er mich und alles, was ich liebe. Ich kann das selbst nicht verstehen. Ich bin nicht so, wie es sein sollte. Die anständige Stimme in mir ist so gut ausgebildet, dass sie genau weiß, wann ich schwach genug bin, unsicher genug, um es zu hören und zu glauben. Ja, ich bin immer noch mein stärkster Märtyrer, nicht nur weil ich fett bin, sondern ich bin auch hässlich, sagte mir wenigstens diese Stimme!

Wenn du schon fett bist, dann hab wenigstens den Körper und das Gesicht, das dich schön macht, dicke Hinterbacken, eine Taille und ein schönes Gesicht, ich habe keine! Zumindest ist das die Meinung meiner fettreichen Freundin, die manchmal tagelang über mich spricht.

In meinem Leben ist nach meiner Jugend nicht viel gelaufen, leider habe ich eine Krankheit, die ich sehr deutlich lernen musste. Es dauerte 15 Jahre, bis ich ein bisschen Kontrolle hatte.

Außerdem hatte ich Leute um mich herum, die mir sagten, dass ich nie Liebe finden würde, weil ich zu dick war, nie einen guten Job bekommen würde, weil ich zu dick war, dass ich fallen musste, weil ich sonst nicht gut genug war mein Sport, dass ich nicht an gebrochenen Kreuzbändern operiert wurde, weil ich 2 Kilo zu dick war. Es gibt noch einige Beispiele /

Ich halte buchstäblich meinen Kopf über Wasser; Ich hatte die schrecklichsten Freunde, die meine Negativität auf ihre Weise betonen konnten, weil ich nichts Besseres verdient habe.

Fett zu sein, hat buchstäblich mein Leben ruiniert, aber ich weiß jetzt, dass es nicht so viel dicker war, es war hauptsächlich; So wie ich mit jedem in meinem Lied rede, wo ich Menschen glaubte, die mich runterzogen, wie ich versuchte mich zu ändern, wie ich mich ernährte, mit nur einer großen Ladung an Essattacken. und schließlich, wie ich überall abgelehnt wurde, dass es niemanden gab, der mir mit meinem Essproblem helfen wollte, weil sie es nicht verstanden. (Vielleicht benötigen die Opfer von Fatshaming eine ganz andere Art der Behandlung, basierend auf der Akzeptanz von dir und deiner Vergangenheit)

Fatshaming, bestimmt seit Jahren mein Leben, nicht nur das Respekthalten meiner Umgebung, sondern auch das ständige Herabziehen meiner selbst. Es hat lange gedauert, bis ich damit fertig war. Ich denke, meine Krankheit war nur ein Lächeln und nicht so deprimiert.

Ich war damit nicht nur fertig, ich war mit meiner Depression fertig, mit meiner Abhängigkeit von anderen Menschen, meiner traurigen Seite und meiner Ohnmacht. Ich entschied von einem Tag auf den anderen, dass Glücklichsein eine Entscheidung war und dass es egal war, was mit mir passierte, was ich erlebte oder was ich erlebt hatte, das Leben ist im Hier und Jetzt bestimmt und wie geht man mit diesen Dingen um Griffe.

Also entschied ich mich, wörtlich anders zu wählen.

Ich habe mich nicht mehr entschieden; falsche Menschen um mich herum, aber ich suchte nach Menschen, die mich wirklich positiv berührten

Ich habe mich nicht mehr entschieden; eine Menge Essen, aber eine Magenverkleinerung durch ein Magenband (nicht dass es geholfen hätte, sondern eine andere Geschichte)

Ich habe mich nicht mehr entschieden; kläglich in eine Ecke kriechen, aber aktiv Dinge tun, die mich gut fühlen ließen, also ging ich zum Gesangsunterricht und begann viel zu malen, 2 Dinge, die mein Herz haben

Ich habe mich nicht mehr entschieden; Impotenz, aber ich wollte mein Leben buchstäblich in meine Hände nehmen. Mein größter Wunsch war, ein Baby zu bekommen, aber meine größte Angst war, mein Kind mit meinem Problem zu satteln und so musste ich viel arbeiten, bevor ich fertig war.

Wählen nach Glück; ist nicht die Wahl, was dich kurzfristig glücklich macht, sondern eine langfristige Zukunft! Ein anderes Leben wählen, aber vor allem für eine andere Institution.

Indem ich mich für das Glück entschied, lernte ich auch, wie ich mit meiner fettressigen Freundin in meinem Kopf umgehen musste, sie wurde immer weniger von mir beeinflusst. Ich wurde stärker und stärker und in dieser Zeit vor über 10 Jahren begann ich Beautiful Big Women, ich wollte meine Geschichte erzählen, brauchte ein Auslassventil, eine Möglichkeit, mir selbst klar zu werden, wie ich mit mir selbst umgehe.

10 Jahre lerne ich mich selbst zu akzeptieren, mir bewusst zu werden, dass ich da sein kann und dass ich bin, wer ich bin, dass ich auf meine Art schön bin, dass ich inspiriere, ermutige und den Menschen ein gutes Gefühl gebe, damit ich teilen kann, teile ehrlich, was ich fühle, auch die kleineren Seiten, denn das ist Leben!

Doch die Tatsache, dass mein Mädchen mich immer noch festhält, dass es so viele schreckliche Erinnerungen gibt, dass sie mich werfen kann, frage ich mich immer noch; warum muss ich das aushalten? (Welchen Sinn hat das Leben und ja Krawatte haben eine andere Geschichte)

Fatshaming hat mich gebrochen, aber es hat mich auch dazu gebracht, aufzustehen, mich auf die Barrikaden klettern zu lassen, auf dem Weg zu einer anderen Lebensweise. Wir, du und auch ich, alle Frauen, die nach dem gefühlt haben, was jemand anderes gedacht hat, wir alle haben das Recht, auch glücklich zu sein. Fatshaming hat mich zu dem gemacht, der ich heute bin.

Du kannst unangenehme Erfahrungen oft nicht sofort, oder zweimal oder öfter verarbeiten, vielleicht werden die unangenehmen Momente meines Lebens viele Jahre zurückkommen und mich quälen, Akzeptanz mit Höhen und Tiefen, genauso wie das Leben. Jetzt ein down und bald ein up. Das Leben nervt, aber zumindest habe ich gelernt, glücklich zu sein.

Hat Fatshaming auch dein Leben berührt? Vielleicht möchtest du davon erzählen?

Liebe Louise

 

 

diëten of niet diëten/ that is the question/

Tags

acceptatie, afvallen, blog, dieten, eiwitten, energie, koolhydraat arm, low carb

Diëten…. Ik denk dat er weinig is, dat ik zo persoonlijk vind als diëten. Het feit dat je besluit je eet gewoonte te veranderen , is een heel persoonlijk besluit, waar niemand anders wat over te zeggen heeft.

Wat we eten en waarom we eten is zo complex, dat we er vaak zelf geen antwoord op hebben. De behoeftes van ons lijf, nemen vaak nog een loopje met ons en het aangeboden voedsel speelt daarbij een grote rol.

Ik vind het nog steeds een bizar gegeven, dat ongezonde kost vaak een stuk goedkoper is dan de gezonde keuzes. Wil je goed gebalanceerd eten, met veel groeten en pure producten, ben je gewoon veel meer geld kwijt. Dat vind ik raar!

Of we op dieet gaan of niet , daar heeft niemand wat over te zeggen, ik bedoel een arts kan je advies geven, maar uiteindelijk ben je zelf diegene, die het besluit neemt. Wat ik lastig vind, is dat wanneer je blogger bent, of mee praat in de grote vrouwen wereld , diëten een lastig onderwerp is.

Diëten als grote vrouwen blogger mag dat wel?

Ik heb er lak aan, ik doe wat voor mij goed voelt. Wel heb ik respect voor ieder zijn eigen keuze. Zo ongeveer alle diëten zijn bij mij mislukt, inclusief een maagband operatie. Ik heb een hele tijd het gevoel gehad; Ik zal me gek zijn het weer te proberen.” En toch ga ik over stag.

Nu moet je me goed begrijpen, ik heb niet de behoefte om slank te worden. Daar doe ik het niet voor. Slank blijft voor mij iets dat onbelangrijk is, maar ik heb wel moeite met mezelf zoals ik nu ben.

Acceptatie van jezelf is een van de belangrijkste dingen waar ik over schrijf. Eigenlijk ben ik er heel duidelijk is, kun je er niks aan doen, accepteer jezelf dan zoals je bent! Nu is dat er niks aan kunnen doen een ruim begrip. Ja alle diëten zijn mislukt, maar is dat dan ook een reden om de handdoek in de ring te gooien? Mezelf accepteren met mijn huidige lijf vind ik echt lastig!

Het enige dieet, waar ik daadwerkelijk mee afgevallen ben, is het koolhydraat beperkte dieet. Ik heb dat gedaan na mijn zwangerschap en ben er toen zo een 20 kilo mee afgevallen. Het beviel me goed, maar het was veel van het zelfde en er was in die tijd nog niet zo heel veel over bekend. Daarnaast, maakte ik zelf een soort broodvervanger , maar ik kreeg steeds minder energie. en uiteindelijk hield ik dat niet vol. Ik had geen energie om speciale dingen te bakken of te koken.

Nu ik weet hoe het komt, dat mijn energie weg is ( b12 tekort, vit D tekort en een verstoorde nierfunctie) Ben ik toch weer vaker naar dat dieet aan het kijken.

Wat is er veranderd?

Ik zie veel meer dingen die te koop zijn, zoals kh-arm brood, low carb pizza bodem en ik hoor vriendinnen de bloemkool de hemel in prijzen, want het is ook zo lekker als rijs en aardappelvervanging.

De mogelijkheden zijn uitgebreid en ik ben me beetje bij beetje aan het inlezen, daardoor leerde ik ook over de eiwitten, die je voldoende binnen moet krijgen , omdat je anders je spieren verbrand en je steeds minder energie krijgt.  Dat wetende merk ik dat mijn koolhydraat arme poging, wel een aantal duidelijke problemen kende, waar ik toen de oplossing nog niet voor kon vinden.

Het knaagt aan me, de problemen die ik heb met mijn zelf acceptatie en de wetenschap waar ik met diëten in de fout ging, hebben mij het gevoel gegeven;” Waarom zou ik het niet nog eens proberen?”

Tja dan ga je dingen op een rijtje zetten.

waarom niet diëten?

• diëten doe je niet alleen- mijn partner en mijn zoon zullen er dingen van meekrijgen
• diëten is duur – We hebben 70 eu in de week voor onze voeding redden we dat dan wel of moet ik andere potjes aanspreken?
• Slank is een utopie- acceptatie is een groter goed
• Is diëten wel gezond- Of bouw je zo alleen maar tekorten op en ga ik me slechter voelen?
• Als blogger heb je een voorbeeld functie – ik wil niet het voorbeeld zijn, dat mensen moeten diëten , ik vind, dat we dat allemaal zelf moeten beslissen, het belangrijkste is dat je je goed voelt!

Waarom wel diëten?

• Ik vind mezelf met 10 tot 20 kilo minder aantrekkelijker.- En ja daar heb ik echt last van, de acceptatie van het mollig naar echt dik zijn is voor mij moeilijk te overbruggen. (ik zou van maat 56 naar maat 50-52 willen)
• Ik voel me energie loos, niet gek met alle tekorten die ik heb, maar wanneer mijn lichaam minder kilo’s heeft is het ook minder zwaar om de dingen te doen die ik wil doen.
• Ik wil gezonder eten- Mijn eet patroon is momenteel niet zoals ik het wil hebben, ik wil meer groenten eten , maar heb er moeite mee dat te doen,(ik ben de enige in huis die groenten lekker vind) een dieet is een extra stok achter de deur om dat ook daadwerkelijk te doen, ik hou van groenten en vind het veel lekkerder dan wat ik nu eet maar ik eet nu met mijn partner mee en de bedoeling is dat mijn partner straks met mij mee gaat eten. hij heeft aangegeven, dat hij het echt wil proberen!
• Ik wil lekkerder eten- ik houd zelf meer van de gezonde dingen al ga ik de chocolade en de chips wel missen.
• Ik wil het gevoel hebben dat ik vooruit ga- Ik zet tegenwoordig zelf mijn vit b prikken , ik slik vit D maar ik merk nog weinig verschil, ik wil het gevoel hebben, dat ik er alles aan doe, om me beter te voelen en het op dieet gaan, geeft mij dat gevoel!

Ik geloof niet dat ik 50 kilo kan afvallen , met welk dieet dan ook! 

Dat is dan ook niet mijn doel! Slank zijn is onbelangrijk, tevreden zijn met je zelf, is wel belangrijk, ik kan best tevreden zijn met een dikkere Louise, maar ik wil wel goed in mijn vel zitten, me niet meer beperkt voelen in mijn doen en laten ik wil gezond zijn, met welk gewicht ik dan ook heb, en ik voel me momenteel dik en ongezond!

dat wil ik veranderen! Ik ben niet van plan elke week op de site te gaan zetten hoeveel kilo ik kwijt ben, wel zal ik waarschijnlijk gaan bloggen over de gevoelens die ik tegenkom met diëten, reacties die ik krijg, hoe mijn lijf aanvoelt, wat eten voor me doet.

Ondertussen vraag ik me af hoe het voor jou is, wat vind jij zelf van diëten, waarom doe je het wel of waarom doe je het niet?

Wat zijn jouw ervaringen, en wat doe jij om een goed gevoel te hebben met je lijf!

ik blijf erbij “to diet or not to diet” , is een vraag , die alleen jij, voor jezelf kan beantwoorden, ik vind, nu niet ineens, dat iedereen moet diëten, maar ik vind het wel interessant om er met jullie over te praten!

Liefs Louise