Gelukkig zijn is een keuze deel 6: Leren omdenken.

Tags

aceeptatie, cognitieve therapie, controle, dik, een, geluk, gelukkig, gevoel, is, keuze, omdenken, ongeluk, opzij, zetten, zijn

Gelukkig zijn, is een hele spanende keuze, die je kan maken!

Ten eerste omdat je al je ongeluk opzij schuift, niet meer klaagt over wat je allemaal is overkomen. Klagen is fijn, het bevestigd je gevoel, het geeft je een grond om dat ook werkelijk te voelen, wanneer je dingen, die niet goed gaan, leert loslaten. Wat gebeurt er dan?

In mijn geval werd het leven minder zwaar, ik denk dat wanneer er iets gebeurt en je bevestigd het door te gaan klagen, dan zul je in een spiraal naar beneden gaan, want dat negatieve gevoel vraagt bevestiging, je zal het niet snel zelf doorhebben, maar wel zul je, je vooral richten op dingen die niet goed gaan. (ook ik heb deze valkuil nog)

Natuurlijk snap ik dat er dingen niet goed gaan, dat die te groot zijn en te moeilijk om mee om te gaan. Dat is wat het leven is, het geeft ons klap op klap. Maar ik werd ongelukkig van het er steeds over praten, het steeds benoemen en het er steeds mee bezig te zijn.

Tegenwoordig laat ik het los, haal mijn schouders op, of ik huil een dag lang voel me vreselijk ongelukkig en sluit het dan af. Wanneer er iets gebeurt gaat het er niet om wat het is, maar hoe je er mee omgaat.

Dat klinkt misschien hart, maar zo ervaar ik het en dit is mijn gevoel. Ja er zijn verschrikkelijke dingen, waar we allemaal anders op reageren. Dingen die je kunnen breken. Maar dat gebeurt pas wanneer jij het die macht geeft.

Nee , je kan niet alles negeren, sommige dingen zijn zo erg, daar rouw je om, daar huil je om, daarbij heb je behoefte aan steun en een knuffel. Dat is heel normaal en gebruikelijk. Maar om gelukkig te zijn, is het de bedoeling dat je dingen afsluit, hoe groot en hoe naar ze ook zijn. Sommige mensen noemen het omdenken, ik neem gewoon een andere trein, dat heb ik geleerd in cognitieve therapie, lukt het jou niet om dit te veranderen kan een psycholoog je daar eventueel mee helpen.

Je leert dan een andere trein te pakken. De negatieve gedachten die overheersen trekken je naar beneden naar dat ongelukkig gevoel. Op het moment dat je bewust bent dat je dat doet , zet je je trein stil visualiseert dat je uitstapt en dat er een andere trein aankomt, wat staat er op het bordje? Naar welke positieve gedachten voert deze trein je.

Wat is je arsenaal aan positieve gedachten, welke dingen maken je blij of vrolijk, dat zijn belangrijke punten om mee te nemen, ik maakte een lijstje zodat ik niet hoefde te zoeken in mijn hoofd maar gewoon iets van mijn lijstje kon pakken.

Wanneer je deze bewustzijnsoefening vaak genoeg doet, leer je dus omdenken, Dat maakt wat er gebeurt is niet minder erg, maar doordat je, het even kan uitzetten, een goed gevoel er even voor in de plaats kan zetten, heeft het minder macht over je. Zo leer je, hoe je gedachten werken en hoe je ze naar een gelukkig gevoel kan leiden.

Voor mij is dit niet snel gedaan, ik denk dat het een jaar of 4 duurde voor ik het werkelijk onder controle had, nu is het zo makkelijk als ademen. Toch ook ik heb valkuilen, mijn gewicht, me niet mooi voelen, zijn mijn grootste valkuilen als het om mijn geluk gaat. De grote klappen kan ik opvangen, mezelf accepteren heb ik meer moeite mee , dat gaat met ups en downs en dat is prima, als ik er maar voor zorg dat het mijn geluk niet in de weg staat.

Echt gelukkig zijn kun je leren, al is het maar stapje voor stapje.

Heb jij al geleerd een andere trein te pakken, of is deze manier volledig nieuw voor jou?

Liefs Louise

Advertenties

Gelukkig zijn is een keuze deel 5: Angsten aangaan.

Tags

aangaan, adrenaline, angst, bang, doorgaan, eng, geluk, keuze, kick, niet doen, trillen, vermindere, volhouden

Geluk kan niet bestaan zonder lef en lef heb je nodig om te leven,

hoe werkt dat dan?

Angsten zijn iets waar wij allemaal mee te maken hebben, de een meer dan de andere. Angsten kunnen je verstijven, je van je pad afbrengen, maar angsten kunnen je ook laten zien waar je kracht ligt. Op het moment dat jij je angsten aangaat, zullen ze minder worden! Ben je bang, om gelukkig te zijn? Bang, wat je gaat tegen komen? Wat je er voor moet doen? Wat je moet loslaten, allemaal angsten die ik aanging voor ik gelukkig werd. Toch bij mij is er nog meer angst, ik zal je wat meer erover vertellen en ook hoe ik met mijn angsten om ga.

Mijn angst is groot, ik ben een heel gevoelig wezen, wanneer je mensen vergelijkt met een kudde dieren, dan staan aan de buiten kant de dieren met het meeste lef, die houden van de kick de adrenaline, die weten dat ze de mogelijkheid hebben, dat ze gevangen kunnen worden door de leeuw en toch lopen ze elke keer weer een beetje van de kudde weg. Deze adrenaline junks kennen we allemaal. Ik daar en tegen sta helemaal aan de andere kant, ik hoor thuis midden in de kudde, op het veiligste plekje, want ik heb al voldoende adrenaline als iemand een scheet laat. Echt! Mijn vrienden vinden het heel grappig, maar als er bijvoorbeeld onverwacht een ballon knapt vlieg ik letterlijk tegen het plafond en gaat mijn hart als een razende te keer.

Ik ben dus groot geworden, met meer angst gevoelens dan de meeste mensen. Angst heeft, me ook werkelijk in de weg gestaan. Vooral angst voor mensen, angst voor openbaar vervoer, angst voor de kroeg en drukke plekken, angst voor feestjes en gezellig samenzijn.

Sociale fobie noemen ze dat.

Ik had gekozen om gelukkig te zijn

maar mijn angst zat mij in de weg. Bij elke gelegenheid waar ik angst had, bedacht ik me dingen die er eigenlijk voor zorgde dat ik me raar gedroeg. Ik heb daardoor moeten leren mijn negatieve gedachten onder controle te krijgen, daar vertel ik over in de volgende blog.

Daarnaast, had ik bij veel gelegenheden die adrenaline kick, die veel mensen krijgen bij het springen van een brug of het beklimmen van een berg of een kermis attractie. Die lichamelijke kick vind ik niet lekker. Mijn hart gaat tekeer, alles tintelt, ik hoor het bloed door mijn aderen stromen, ga meer zweten en heb het gevoel dat al mijn zintuigen versterkt zijn.

Deze puur lichamelijke reactie

heb ik leren loskoppelen van de geestelijke reactie. Angst bestaat namelijk op 2 niveau’s , je geest speelt spelletjes met je en kan je bang maken voor dingen, die niet realistisch zijn. Dan is het altijd goed om die vraag te stellen, is deze angst realistisch, kan dit werkelijk gebeuren. Is het antwoord nee dan zul je de gedachten moeten stoppen, is het antwoord ja, dan kun je je voorbereiden op de reactie waar je bang voor bent. Je kan je geestelijk schrap zetten voor wat er eventueel kan gebeuren.

De lichamelijke reactie is er een waar je mee leert omgaan als je maar vaak genoeg die angsten aangaat. Het feit dat het een fysieke reactie is en het besef dat de angst niet realistisch is, wat in mijn geval vaak zo was, gaf mij de moet om elke keer weer dat te doen wat ik eng vond.

Dat is voor mij de weg geweest, om stapje voor stapje, die angsten aan te gaan. Ik zal nooit zonder angst zijn, wanneer ik bepaalde zaken laat varen en even minder doe, komen die angst gevoelens gewoon weer terug, het is al een wild beest in me, dat de vrijheid wil, dat die adrenaline wil voelen stromen dat wil schreeuwen en krijsen, maar waarvan ik heb gezegd, je bent mijn schootkatje, ik voel je, ik knuffel je, maar ik laat je niet los en niet vrij. Ik zal wel altijd moeten blijven knuffelen, om er voor te zorgen dat dat gevoel naar me luistert.

Toen ik me dat realiseerde realiseerde ik me ook dat ik liever zou moeten zijn voor mezelf, mezelf moest koesteren om die angst onder controle te houden.

Koesteren, lief zijn, moet tonen en lef, dat zijn e dingen die ik elke dag moet doen. Al ben ik alleen thuis, dan nog is er altijd een boel gaande, maar ik heb gekozen voor geluk en mijn angsten onder controle krijgen, is daar een hele duidelijke stap in geweest.

Hoe ga jij om met je angsten heb je ze onder controle of houd je wel van een adrenaline kick?

Liefs Louise

Gelukkig zijn is een keuze deel 4: Gelukkig zijn is gelijk aan lef hebben en lef hebben is gelijk aan leven

Tags

depressief, dik, een, geluk, gelukkig, is, keuze, lef, leren, leven, nee, plussize, vol, zijn

In deze blog beschrijf ik mijn  persoonlijke gevoelens en ervaringen op weg naar geluk.

In mijn vorige blog had ik het over nee zeggen, waarom het belangrijk was, het brengt je namelijk bij jezelf, je krijgt ruimte om jezelf te zijn en belangrijke vragen aan jezelf te stellen.

Onbeperkte mogelijkheden

Waar vroeger de mogelijkheden beperkt waren, doordat je deed wat van je verwacht werd, brengt nee, je op een plaats die er voor zorgt, dat je je gaat afvragen wat je zelf eigenlijk wil, werkelijk wil. Wat is in dit leven voor jou belangrijk.

Voor dat ik”nee” leerde zeggen werd mijn leven bepaald, door de maatschappij, wat zij van me verwachte, de cultuur, hoe men een leven zou moeten invullen, mijn familie en waar ik mee opgegroeid ben, veel van die zaken zijn goed, maar toch is het fijn om mezelf te kunnen vinden.

Bij elke “nee” die ik zei ervoer ik ruimte, letterlijk lucht, Het “nee”  mogen zeggen, het gevoel om controle te krijgen over mijn eigen leven, was werkelijk bevrijdend.

Toch gaf het een leegte, want wat komt er na de nee?

Juist! Plannen, wensen gedachten. Dat was het moment, dat ik besefte dat ik voor geluk kon kiezen, ik had zogezegd, de zooi aardig opgeruimd, door tegen de dingen die ik niet wilde nee te zeggen, het enige wat ik nog hoefde te doen, was “ja” zeggen tegen dat wat ik wilde.

Iedereen wilde iets anders, maar na 10 jaar depressie en alle gedoe daar omheen, had ik altijd maar een droom, ik wilde gelukkig dood gaan, geluk is mijn hoogste doel geweest, voor iemand die altijd ongelukkig was, nooit ergens bij hoorde, (voor mijn gevoel), nooit iets goed deed, alles mislukte, was het grootste doel om in reine te komen met mezelf, en te kunnen beslissen over mijn eigen geluk.

Nee zeggen , maakte dat voor mij mogelijk, want eindelijk na lange tijd kon ik ja zeggen tegen geluk.

Hoe dat werkt?

Geluk kiezen, doe je op de lange termijn, ja en nee zijn vluchtige keuzes, en die worden vaak maar in een moment gemaakt, ik kies niet zo snel meer in het moment , ik laat er soms weken overheen gaan, voor ik iets werkelijk kies.

Niet dat ik dan niks doe, ik probeer zo veel mogelijk te ontdekken, uit te vinden, te praten, les te krijgen van de mensen om me heen, over het onderwerp waarover ik wil beslissen. Dan neem ik vaak ook nog de beslissing, die niet de makkelijkste is, maar die wel de meeste kans heeft op geluk.

In de afgelopen jaren heb ik begrepen dat gelukkig zijn, gelijk is aan lef en lef is gelijk aan leven. Zonder een van beide leef je niet werkelijk, maar wordt je geleefd, door je omgeving, door de behoefte van de maatschappij, door wat je is aangeleerd.

Gelukkig zijn, is het leven aangaan

kiezen voor wat jou gelukkig maakt. Dingen doen die je moeilijk vind. Maar wel de moeite waard! Ik heb nooit verteld dat het eenvoudig is, gewoon kiezen voor je geluk! Het is een van de moeilijkste dingen, want om werkelijk gelukkig te zijn, kom je je grootste angsten tegen. Angsten die je moet aangaan. Dingen die je moet doen, omdat je weet dat je het jezelf anders nooit zult vergeven.

Wanneer je daar komt leef je niet meer vanuit je verstand, maar vanuit je hart. Je ontmoet mensen die je raken, je doet dingen die voelen alsof ze zo moeten zijn en alles lijkt ineens met elkaar verbonden. Dat is het moment dat ik besefte ik leef.. Zo simpel en eigenlijk alleen door dat ene woordje, zo klein, met zoveel kracht. Het woordje Nee

In de volgende blog ga ik het stukje angst bespreken.

Heb jij je al wel eens helemaal verbonden gevoeld met alles om je heen?

Liefs Louise

 

Andere blogs uit de serie Gelukkig zijn is een keuze:

Wat is geluk

Controle is een illusie

Nee zeggen

Geluk is lef, lef is leven.

Angst

Elke keuze heeft invloed op je toekomst.

Stap voor stap op weg naar geluk

 

 

Gelukkig zijn is een keuze deel 2: Controle is een illusie.

Tags

bewust, controle, depressie, dik, eetbuien, geeft, geluk, gevoel, hier en, illusie, keuze, kracht, loslaten, nu, ongelukkig, pefectionistisch, pschologie, toekomst, veranderen, verleden

 

Wat ik nu ga vertellen, kan voor veel mensen dubbel binnen komen, want hoe kun je nu kiezen voor geluk, wanneer je geen controle hebt?

Ik kan alleen vertellen, wat mijn eigen ervaring is en hoe ik hier mee om ga.

Controle, een van de hoofdpunten in mijn leven, ik heb altijd bedacht, dat als ik dit, of dat onder controle zou hebben, dat mijn leven zou veranderen. Denk aan mijn eet buien, mijn gevoelens, depressie. Alles wat me bezig hield, leek te gaan en staan met controle en controle verlies.

Ik maakte van controle, een belangrijk punt, waarin ik mezelf alleen maar aan het teleurstellen was. Ik deed het nooit goed genoeg en had geen idee wat ik er tegen kon doen. Mijn depressie bleef terug komen, ik voelde me niets waard en had het gevoel dat ik er niets aan kon doen. Mijn gevoelens van geliefd zijn, zou verbeteren als ik meer kon, liever was, of een ander mens, maar ik bleef mezelf en dat was niet goed genoeg.

Ik was zo bezig, met al die moeilijke punten in mezelf vasthouden, dat ik vergat dat ik kon en mocht genieten. Altijd dacht ik ik moet dit doen, of dit bereiken en dan wordt ik gelukkig, maar ik kon dat niet doen , of bereiken en ondertussen haalde deze opzet me dus alleen maar onderuit en naar beneden.

Op het moment dat ik besloot, dat ik ging kiezen voor geluk, is ook het moment dat ik me bewust werd dat de controle een illusie was. Een gevoel van dingen in je hand houden, die je in werkelijkheid niet kan beïnvloeden.

Wanneer ik het heb over eetbuien , depressie en gevoelens, klinkt dat misschien gek, want dat zijn dingen die je wel zou kunnen beïnvloeden. Toch, in dit geval, bedoel ik met de controle, dat ik moest gaan leven in het nu en dealen met wat er op dit moment gebeurde in plaats van invullen wat er in de toekomst nodig was.

Daarbij doel ik op de zin:

Je kan niet veranderen wat er gebeurd, alleen hoe je er mee omgaat.

En dat is precies wat een hoop controle loslaat.

Controle is het invullen van je leven, wat mag je wel, wat niet, wat kun je wel, wat niet. Wanneer je eerst gaat kijken waar je staat en wat er gebeurt, maak je andere keuzes dan wanneer je denkt, daar moet ik naar toe. Werken aan de toekomst is moeilijk wanneer je heden niet op orde is. Controle, loslaten, is je richten op het nu.

wat gebeurt er nu en hoe kan ik me daarbij nu beter voelen.

Wanneer je, je bij alles wat je doet die vraag stelt , kom je interessante patronen in jezelf tegen. Perfectionismes, die eigenlijk weinig waarde hebben, gedragingen die je alleen maar in de problemen brengen, of gevoelens die ondanks dat ze heftig kunnen zijn ,totaal onbelangrijk zijn .. als je ze maar loslaat.

Loslaten, is een van de moeilijkste lessen, in ons leven, en heeft veel vormen, zo begint een moeder met het loslaten van haar kind ,op het moment dat het geboren is. Er zijn in onszelf, ook zaken die we moeten leren loslaten, denk aan vaardigheden, liefdes, mensen om je heen, gevoelens.

Controle houd vast. Wil de baas zijn, over wat er gebeurt. Maar gelukkig zijn en alles onder controle hebben, is voor mij niet mogelijk. Juist wanneer ik loslaat, ontdek ik manieren waarop ik gelukkig kan zijn, die ik voorheen misschien nooit had kunnen bedenken.

Controle loslaten, het leven in het hier in nu, leren genieten van het moment, is een hele opgave, het wekte een boel weerstand bij mij, maar ook mooie gesprekken en gevoelens die besproken konden worden. Wat is nu echt belangrijk? Waar draait het om in jouw leven? Hoe ga je daar mee om.?Reageren op wat is, ipv wat was ,of wat komt. Wat maakt je nou echt gelukkig?

Ik wordt gelukkiger door veel dingen los te laten, mee te gaan met de flow van het leven en reageren op wat gebeurd in plaats van wat het van mij moet worden. Geluk vind ik alleen in mezelf en in het hier en nu.

Hoe ga jij om met je controle en hoe laat jij los? Denk je dat het invloed heeft op je geluk?

Ik hoor graag jouw visie hier over.

Liefs Louise

eerder verschenen in deze serie:

Gelukkig zijn is een keuze deel 1: wat is geluk

 

Je hebt een keuze

Kiezen voor het woordje nee

wis wat je ongelukkig maakt

Ervaar de ruimte

Weet wat je wil

Weet wat je wel kiest

Elke keuze heeft invloed op je toekomst.

Stap voor stap op weg naar geluk

Gelukkig zijn is een keuze deel 1: Wat is geluk.

Tags

accepteren, bewust, depressie, dik, egoisme, filosofie, geluk, gelukkig, keuze, maakbaar, veranderen, vol, vrouw

Gelukkig zijn is een keuze.

Dat is mijn levens motto, ik laat geluk niet meer over aan het toeval, bij elke beslissing die ik neem vraag ik mij af wordt ik er gelukkig van, wat wil ik over 10 jaar en hoe beïnvloed deze keuze dat?

Ik praat er over met mijn lief, want zijn geluk is inmiddels ook mijn geluk. Zo ook het geluk van mijn zoon. Nu ik moeder ben, beslis ik voor 3 personen en probeer ze beetje bij beetje mijn filosofie wijs te maken. Ze bewust te maken dat ze invloed hebben op het geluk in hun leven. (mijn man noemt me zijn “geluksbudah”)

Omdat ik mijn geluk graag deel heb ik besloten mijn filosofie op blog te zetten, het wordt een reeks, hoeveel berichten weet ik nog niet, maar ik begin bij het begin.

Wat is geluk.

Geluk, is een magisch woord, vaak ongrijpbaar en onbekend. Ik droomde er al heel lang van, voor ik begreep wat het was. In diepe dalen en depressies, smeekte ik om een klein beetje geluk, maar ik begreep het niet. Ik ging opzoek bij alles, bij anderen, bij eten, bij drank, of sex ,maar niks maakte me gelukkig, relaties werkte niet en de depressie bleef aankloppen.

Zelf denk ik dat meer mensen daarmee kampen, het ultieme gevoel is gelukkig zijn, we hebben er een beeld bij: Veel geld winnen, een mooi huis, de prins op het witte paard, maar het werkelijk ervaren is een heel ander verhaal.

Ik hoorde dat geluk iets was dat je in jezelf vond en niet bij een ander. Geloofde daar toen niets van, er was toch niets te vinden, ik was een mislukt hoopje mens, et teveel problemen. Dat niet alleen, alles wat ik wilde mislukte.

Wanneer je diep gezeten hebt, lijkt geluk ver weg, maar overal gloort een klein puntje licht. Echt waar. Geluk is niet ver weg en is niet iets magisch , maar het is zeker maakbaar.

Geluk is misschien een bewustzijnsvorm waardoor je door een andere bril naar dingen gaat kijken. Op het moment dat je deze bril op zet verandert je wereld.

Niet in een dag, of in een maand, laagje voor laagje verander je de kleur. Verander je de manier waarop je naar het leven kijkt en hoe je er mee omgaat. Je neemt het heft in handen, je krijgt de controle terug, en daarmee raak je de slachtoffer rol kwijt.

Jij bent de persoon die de dingen kan veranderen, jij hebt de sleutel van geluk. Het lastige is dat je het moet leren begrijpen, en toepassen, wanneer dat lukt, is het belangrijk bewust te kiezen ,voor wat je nodig hebt.

Ben je wel bewust van de zaken die je ongelukkig maken? Die zijn bijna net zo belangrijk. Negatieve invloeden zijn etterende wonden, ze steken je opnieuw en opnieuw op plekken die pijn doen. Deze zul je moeten elimineren, maar ben je er klaar voor om mensen uit je leven te verwijderen? Om activiteiten die je ongelukkig maken te veranderen. Om voor jezelf op te komen en de mensen die je pijn doen aan te spreken?

Al die vaardigheden heb je nodig, al die vaardigheden helpen je op weg naar een gelukkig leven

Respect voor jezelf, is niet accepteren dat anderen je naar beneden halen, of dat je doet wat je haat. Onderzoeken en veranderen, is onderdeel, van de weg naar geluk.

Het kan jaren duren, voor je profijt hebt, dat maakt het misschien wel het lastigste… Geluk ligt voor het oprapen, maar het is niet makkelijk om er voor te kiezen, het is niet makkelijk voor jezelf op te komen, of tegen mensen te zeggen, wanneer je me niet beter behandeld hoef ik je niet meer te zien.

Gelukkig zijn heeft een stukje egoïsme in zich, waar sommige mensen moeite mee hebben, of aan moeten wennen. Kun je dat? Durf je dat?

 

Misschien wil je mij vertellen, hoe jij geluk ziet en of het maakbaar is, herken je je in mijn verhaal? Of zijn er punten die ik oversla?

Hier onder een lijstje van dingen die hiermee te maken hebben en die ik nog wel gaan bloggen,

dit wordt een reeks , zodat ik je stapje voor stapje uitleg, hoe ik gelukkig ben geworden. Ik hoop dat het je interesseert en dat je me er feedback over wil geven!

Liefs Louise

Controle

Je hebt een keuze

Kiezen voor het woordje nee

wis wat je ongelukkig maakt

Ervaar de ruimte

Weet wat je wil

Weet wat je wel kiest

Elke keuze heeft invloed op je toekomst.

Stap voor stap op weg naar geluk

Waar ligt jouw acceptatie punt?

Tags

acceptatie, acceptatiepunt, dik, geluk, grote maten, lijf, maat, pussize, ultiem, vol

Mijn lijf accepteren, trots zijn op wie ik ben, met elk gewicht is al tijden een doel in mijn leven, maar wat nu, als het je niet lukt?

Ik ben op facebook, bevriend met veel inspirerende dames, zij laten zien dat ze trots zijn, hebben geen moeite met hun rondingen en prediken dat het het beste is van je leven te genieten!

Ik vind ze prachtig, ze zijn slank , wat dikker en echt rond, in alle maten kom ik ze tegen. Deze vorm lijkt voor mij het ultieme geluk, altijd tevreden zijn met jezelf, altijd je mooie kanten zien!

Helaas moet ik bekennen, ik kan dat niet. Zeker wanneer ik op de tevredenheidsgrens balanceer of dikker ben dan dat. Het voelt soms  als falen. waarom ben ik een pietlut die niet kan genieten als anderen, waarom heb ik toch nog moeite met mezelf en duidelijker nog hoe kan ik dat veranderen?

wanneer ik een probleem tegenkom heb ik 2 oplossingen, er iets aan doen of het accepteren.

Zo werkt dat met mijn gewicht ook en dus  jojo ik in mijn gevoel tussen ik moet op dieet en ik moet mezelf accepteren. Een 3e mogelijkheid heb ik nog niet gevonden, misschien weet jij er een?

Inmiddels weet ik dat ik een acceptatie punt heb. Ik vind vol zijn namelijk helemaal niet zo erg. Het te vol zijn, naar mijn mening ,vind ik lastig. maar wanneer is het te?

Op het moment dat mijn lijf laat merken dat het problemen heeft met mijn gewicht is voor mij het woordje te erbij. Mijn lijf in protest, mijn gevoel niet meer positief omdat ik me beperkt ga voelen.

Heeft het ook te maken met hoe ik er uit zie?

Dat weet ik eigenlijk niet, ik merk wel dat het te maken heeft met welke kleding maat ik heb en of ik nog de leuke kleding kan kopen die ik zou willen.

Grappig eigenlijk dat zo iets oppervlakkigs als kleding mij het gevoel geeft, dat ik te dik ben. Of dat ik precies goed ben…

Waar ligt jouw tevredenheidsgrens, of ben jij met elk lijf tevreden en wat helpt jouw in dit proces?

Is het zo vreemd om jezelf tot een bepaalde maat  leuk te vinden? Of ben ik daarin niet alleen?

Ik ben benieuwd naar jullie mening

Liefs Louise

 

 

Fatshaming: Dat stemmetje in mijn hoofd is het aller ergste!

Tags

10, 42, acceptatie, afslanken, afvallen, angst, Art!, bbw, beautiful, beauty, bewust, big, bikini, bloggers, blues, body, boek, bron, budget, bully, bullying, column, craving, date, designer, diet, dik, dilemma, DIVA, do, dood, dress, ebay, Elle, Emma Watson, energie, enquete, eten, fat, fatshaming, filosofie, foto, foto's, gedicht, geen, geluk, gezondheid, girl, girls, grote maten, health, help, herinneringen, hip, hot, human, internet, kinder, kleding, lelijk, leven, liefde, light, lingerie, love, low carb, lui, maatschappij, maatschapppij, make-up, man, medium, miss, mode, model, mooi, muziek, negative, nieuws, obesity, ode, online, oordeel, opinie, party, playboy, poetry, positive, preview, real, relatie, respect, retro, rock, sale, sex, shirt, song, sport, sporten, stelling, stemmetje, support, teksten, therapie, tips, to do list, top, trendy, vet, viva, vol, warm, water, waterpolo, white, winter, women, workshop, zelf

 English below…Deutsch unter…

 

Het leven gaat met ups en downs, dat is in mijn leven vooral erg duidelijk, dingen uit het verleden worden vaak niet meteen verwerkt, het kost tijd, het kost nieuwe inzichten die, bepaalde gevoelens weer opnieuw naar boven brengen.

Het onderwerp fatshaming, Is voor mij een onderwerp dat mij uit mijn balans haalt. Berichten online, foto’s, opmerkingen op mensen die zijn afgevallen, of opmerkingen over mensen die vinden dat ze moeten afvallen, alles raakt mij. Maar het ergste is het stemmetje in mijn hoofd!

Mijn fatshaming verhaal, is een verhaal dat begonnen is met doktoren die vonden dat ik voor een kind van mijn leeftijd te dik was. Dat ik al heel vroeg heel lang was en al heel vroeg  een volwassenlijf had, werd daarbij maar even vergeten. Ik moest op dieet 1000 kalorieen per dag was echt genoeg….

Ik kan nu een heel verhaal vertellen over mijn dieetleed en de manier waarop al die diëten me uiteindelijk dik maakte. Ergens is dat verhaal niet meer interessant, ik ben het zat om te moeten uitleggen waarom ik dik ben. Het is zo en het heeft geen excuses meer nodig, toch…

Het feit blijft dat ik vanaf een hele jonge leeftijd de stempel te dik op me had, terwijl ik nu terug kijk en bedenk dat ik helemaal niet dik was! Dat maakt me nog steeds boos en verdrietig, waarom werd niet gewoon gezegd dat ik mooi was zoals ik was dat ik goed was en dat ik er mocht zijn. Dat ik in die tijd mijn lange haren kwijtraakte en er een blonde kroeskop voor terug kreeg deed niks voor mijn eigenwaarde ik voelde me dik en lelijk.

Dat gevoel is nooit meer weg gegaan en ja daar kan ik om janken. Natuurlijk zie ik de mooie kanten van mezelf Ik zeg mijn lief, dat ik blij ben dat hij die exclusieve smaak heeft, waardoor hij mij en alles wat ik ben prachtig vind. Zelf kan ik dat niet begrijpen. Ik ben namelijk niet zoals het moet zijn.

Het fatshamende stemmetje in mij, is dusdanig goed opgevoed, dat het precies weet, wanneer ik zwak genoeg, onzeker genoeg ben, om het te horen en het te geloven. Ja, ik ben nog steeds mijn sterkste martelaar, niet alleen omdat ik dik ben, maar ik ben ook lelijk, althans dat verteld dat stemmetje mij!

Als je dan al dik bent, heb dan in ieder geval het lijf en het gezicht dat je mooi maakt, dikke billen een taille en een mooi gezicht, ik heb geen van alle! Althans, dat is de mening, van mijn fatshaming vriendinnetje, die soms dagen achter elkaar op me aan het inpraten is.

In mijn leven is na mijn pubertijd niet zoveel goed gegaan, helaas heb ik een ziekte waar ik heel duidelijk mee om moest leren gaan. Het heeft 15 jaar geduurd voordat ik dat een beetje onder de knie had.

Daarnaast had ik overal mensen om me heen die me vertelde dat ik nooit liefde zou vinden, want ik was te dik, nooit een goede baan zou krijgen, want ik was te dik, dat ik af moest vallen want anders was ik niet goed genoeg in mijn sport, dat ik niet geopereerd werd aan kapotte kruisbanden want ik was 2 kilo te dik. Zo zijn er nog wel wat voorbeelden/

Ik heb letterlijk, amper mijn hoofd boven water kunnen houden; ik had de meest vreselijke vriendjes, die mijn negativiteit, op hun eigen manier, konden benadrukken, want iets beters dan dat, had ik niet verdient.

Dik zijn, heeft letterlijk mijn leven verpest , maar inmiddels weet ik dat het niet zo zeer het dikker zijn was, het was vooral; de manier waarop ik iedereen op me in lied praten, waarop ik mensen die me naar beneden haalde geloofde , hoe ik probeerde te veranderen, hoe ik dieet op dieet deed , met alleen een grote lading eetbuien als resultaat. en uiteindelijk hoe ik overal afgewezen werd , dat er nergens iemand was die me wilde helpen met mijn eet probleem, want men begreep het niet. (misschien dat slachtoffers van fatshaming wel een heel ander soort behandeling nodig hebben meer gebaseerd op acceptatie van jezelf en je verleden)

Fatshaming, heeft jaren lang mijn leven bepaald, niet alleen de fatshaming uit mijn omgeving, maar het constant naar beneden halen van mezelf. Het heeft lang geduurd voor ik daar klaar mee was. Ik denk dat mijn ziekte fatshaming was, en niet eens zo zeer depressief.

Ik was niet alleen daarmee klaar, ik was klaar met mijn depressiviteit, met mijn afhankelijkheid van andere mensen, mijn zielige kant en mijn onmacht. Ik besloot van de ene op de andere dag dat gelukkig zijn een keuze was en dat het niet uitmaakte wat er met me gebeurde, wat ik tegenkwam of wat ik had meegemaakt, het leven wordt bepaald in het hier en nu en hoe je met deze zaken omgaat.

Ik besloot dus letterlijk anders te gaan kiezen.

ik koos niet meer voor; verkeerde mensen om me heen, maar zocht naar mensen die mij werkelijk raakten, op een positieve manier

ik koos niet meer voor; veel eten, maar een maagverkleining door een maagband (niet dat het heeft geholpen, maar das een ander verhaal)

Ik koos niet meer voor; zielig in een hoekje kruipen, maar actief dingen doen, die me een goed gevoel gaven, zo ben ik op zangles gegaan en ben heel veel gaan schilderen, 2 dingen die mijn hart hebben

Ik koos niet meer voor; onmacht, maar ik wilde mijn leven letterlijk weer in handen nemen. Mijn grootste wens was een kindje krijgen, maar mijn grootste angst was mijn kindje opzadelen met mijn probleem en dus was er een hele boel werk te verrichten voor dat ik daar klaar voor was.

Kiezen voor geluk; is niet kiezen wat je op korte termijn gelukkig maakt, het is kiezen voor een toekomst op lange termijn! Kiezen voor een ander leven maar, vooral voor een andere instelling.

Door te kiezen voor geluk, leerde ik ook omgaan met mijn fatshaming vriendinnetje in mijn hoofd, ze kreeg minder en minder vat op me. Ik werd ook sterker en sterker en in die tijd inmiddels meer dan 10 jaar geleden ben ik Mooie Grote Vrouwen begonnen, ik wilde mijn verhaal vertellen, had een uitlaat klep nodig, een manier om voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ga ik met mezelf om.

10 jaar geleden en ik heb zoveel bereikt, ik ben gelukkig, heb een man die me geweldig vind en heb een droom van een zoon, die inmiddels 5 jaar oud is!

10 jaar ben ik aan het leren mezelf te accepteren, aan het bewust worden dat ik er mag zijn en dat ik ben wie ik ben, Dat ik mooi ben op mijn eigen manier, Dat ik mensen inspireer, aanmoedig en een goed gevoel kan geven, dat ik mag delen, eerlijk delen wat ik voel, ook de mindere kanten, want dat is het leven!

Toch het feit, dat mijn fatshaming vriendinnetje nog steeds vat op me heeft, dat er zoveel vreselijke herinneringen zijn, die ze me toe kan werpen, dat ik me nog steeds afvraag; waarom ik dit moet doorstaan. (Welke zin heeft het leven en ja das ook een ander verhaal)

Fatshaming heeft me kapot gemaakt, maar het heeft me ook doen opstaan, heeft me op de barricaden laten klimmen, op weg naar een eigen manier van leven. Wij, jij en ook ik, alle vrouwen die zich naar hebben gevoeld door wat een ander vond, wij allemaal hebben het recht, om ook gelukkig te zijn. Fatshaming heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.

Nare ervaringen kun je vaak niet in een keer verwerken , of in 2 keer , of vaker, misschien zullen de nare momenten uit mijn leven, nog vele jaren terug komen en me teisteren, acceptatie gaat met ups en downs , net als het leven. Nu even een down en straks weer een up. Life sucks, maar ik heb in ieder geval geleerd gelukkig te zijn.

Heeft Fatshaming ook jouw leven geraakt? Misschien wil je er over vertellen?

Liefs Louise

English

Life goes with ups and downs, that is very clear in my life, things from the past are often not processed immediately, it takes time, it takes new insights that bring certain feelings back up again.

The subject of damping, Is for me a topic that takes me off my balance. Messages online, photos, comments on people who have lost weight, or comments about people who think they should lose weight, everything touches me. But the worst is the voice in my head!

My fatsaming story is a story that started with doctors who felt that I was too fat for a child of my age. The fact that I was very tall at an early age and had a grown-up body very early on, was forgotten. I had to diet 1000 calories per day was really enough ….

I can now tell a whole story about my dietary disorder and the way in which all those diets eventually made me fat. Somewhere that story is no longer interesting, I’m tired of having to explain why I’m fat. It is true and it does not need excuses anyway, anyway …

The fact remains that from a very young age I had the stamp too thick on me, while I look back now and remember that I was not fat at all! That still makes me angry and sad, why did not I just say that I was beautiful as I was that I was good and that I was allowed to be there. That at that time I lost my long hair and got a blond head in front did not do anything for my self-worth. I felt fat and ugly.

That feeling has never gone away and yes I can cry about that. Of course I see the beautiful sides of myself. I tell my dear, that I am glad that he has that exclusive taste, so he loves me and everything I love. I can not understand that myself. I am not as it should be.

The decent voice in me is so well educated that it knows exactly when I am weak enough, uncertain enough to hear and believe it. Yes, I am still my strongest martyr, not only because I am fat, but I am also ugly, at least told that voice to me!

If you are already fat, then at least have the body and face that makes you beautiful, thick buttocks a waist and a beautiful face, I do not have any! At least, that is the opinion, of my fatshaming girlfriend, who is sometimes talking about me for days on end. In my life not much went well after my adolescence, unfortunately I have a disease that I had to learn very clearly. It took 15 years before I had a bit of control. In addition, I had people around me who told me that I would never find love, because I was too fat, would never get a good job, because I was too fat, that I had to fall because otherwise I was not good enough in my sport, that I was not operated on broken cruciate ligaments because I was 2 kilos too thick. There are still some examples / I literally, barely keep my head above water; I had the most awful friends who could emphasize my negativity in their own way, because I did not deserve anything better than that. Being fat, literally ruined my life, but now I know that it was not so much thicker, it was mainly; the way I talk to everyone in my song, where I believed people who pulled me down, how I tried to change, how I dieted, with only a big load of binge eating as a result. and finally how I was rejected everywhere, that there was no one who wanted to help me with my eating problem, because they did not understand. (maybe victims of fatshaming need a very different kind of treatment based on acceptance of yourself and your past) Fatshaming, has determined my life for years, not just the courage from my environment, but the constant downward pull of myself. It took a long time before I was done with it. I think my illness was just a smile, and not so depressed. I was not only ready with that, I was finished with my depression, with my dependence on other people, my sad side and my impotence. I decided from one day to the next that being happy was a choice and that it did not matter what happened to me, what I encountered or what I had experienced, life is determined in the here and now and how you deal with these matters handles.

So I decided to choose differently literally.

I did not choose anymore; wrong people around me, but I was looking for people who really touched me, in a positive way

I did not choose anymore; a lot of food, but a stomach reduction due to a gastric band (not that it helped, but a different story)

I did not choose anymore; pitifully crawling into a corner, but actively doing things that made me feel good, so I went to singing lessons and started painting a lot, 2 things that have my heart

I did not choose anymore; impotence, but I wanted to literally take my life back in my hands. My biggest wish was to have a baby, but my biggest fear was to saddle my child with my problem and so there was a lot of work to be done before I was ready.

Choosing for happiness; is not choosing what makes you happy in the short term, it is choosing a long-term future! Choosing a different life, but especially for a different institution.

By choosing for happiness, I also learned how to deal with my fatshaming girlfriend in my head, she got less and less affected me. I became stronger and stronger and in that time more than 10 years ago I started Beautiful Big Women, I wanted to tell my story, needed an exhaust valve, a way to get clear for myself how do I deal with myself.

10 years I am learning to accept myself, to become aware that I can be there and that I am who I am, That I am beautiful in my own way, That I inspire, encourage and give people a good feeling, that I may share, share honestly what I feel, also the lesser sides, because that is life!

Yet the fact that my girl still has me, that there are so many terrible memories that she can throw me, that I still wonder; why I have to endure this. (What sense does life and yes tie have a different story)

Fatshaming broke me, but it also caused me to get up, let me climb on the barricades, on the way to a different way of life. We, you and also I, all women who have felt after what someone else thought, we all have the right to be happy too. Fatshaming made me who I am today.

You often can not process unpleasant experiences at once, or twice, or more often, maybe the unpleasant moments of my life will come back for many years and afflict me, acceptance with ups and downs, just like life. Now a down and soon an up. Life sucks, but at least I have learned to be happy.

Has Fatshaming also touched your life? Maybe you want to tell about it?

Love Louise

Deutsch

Das Leben geht mit Höhen und Tiefen, das ist in meinem Leben sehr klar, Dinge aus der Vergangenheit werden oft nicht sofort verarbeitet, es braucht Zeit, es braucht neue Einsichten, die bestimmte Gefühle wieder aufleben lassen. Das Thema Dämpfung ist für mich ein Thema, das mich aus dem Gleichgewicht bringt. Nachrichten online, Fotos, Kommentare zu Menschen, die abgenommen haben, oder Kommentare über Menschen, die denken, sie sollten abnehmen, alles berührt mich. Aber das Schlimmste ist die Stimme in meinem Kopf! Meine fette Geschichte ist eine Geschichte, die mit Ärzten begann, die meinten, ich sei zu dick für ein Kind in meinem Alter. Die Tatsache, dass ich in jungen Jahren sehr groß war und sehr früh einen erwachsenen Körper hatte, war vergessen. Ich musste 1000 Kalorien pro Tag zu mir nehmen war wirklich genug …. Ich kann jetzt eine ganze Geschichte über meine Ernährungsstörung erzählen und darüber, wie all diese Diäten mich schließlich fett gemacht haben. Irgendwo ist diese Geschichte nicht mehr interessant, ich bin es müde zu erklären, warum ich fett bin. Es ist wahr und es bedarf sowieso keiner Ausrede … Die Tatsache bleibt, dass ich von einem sehr jungen Alter an den Stempel zu dick hatte, während ich jetzt zurückblicke und daran denke, dass ich überhaupt nicht fett war! Das macht mich immer noch wütend und traurig, warum habe ich nicht einfach gesagt, dass ich so schön war wie ich, dass ich gut war und dass ich dort sein durfte. Dass ich zu dieser Zeit meine langen Haare verlor und einen blonden Kopf vor mir hatte, tat nichts für mich selbst. Ich fühlte mich dick und hässlich. Dieses Gefühl ist nie weg und ja, ich kann darüber weinen. Natürlich sehe ich die schönen Seiten von mir selbst. Ich sage meinem Schatz, dass ich froh bin, dass er diesen exklusiven Geschmack hat, also liebt er mich und alles, was ich liebe. Ich kann das selbst nicht verstehen. Ich bin nicht so, wie es sein sollte. Die anständige Stimme in mir ist so gut ausgebildet, dass sie genau weiß, wann ich schwach genug bin, unsicher genug, um es zu hören und zu glauben. Ja, ich bin immer noch mein stärkster Märtyrer, nicht nur weil ich fett bin, sondern ich bin auch hässlich, sagte mir wenigstens diese Stimme!

Wenn du schon fett bist, dann hab wenigstens den Körper und das Gesicht, das dich schön macht, dicke Hinterbacken, eine Taille und ein schönes Gesicht, ich habe keine! Zumindest ist das die Meinung meiner fettreichen Freundin, die manchmal tagelang über mich spricht.

In meinem Leben ist nach meiner Jugend nicht viel gelaufen, leider habe ich eine Krankheit, die ich sehr deutlich lernen musste. Es dauerte 15 Jahre, bis ich ein bisschen Kontrolle hatte.

Außerdem hatte ich Leute um mich herum, die mir sagten, dass ich nie Liebe finden würde, weil ich zu dick war, nie einen guten Job bekommen würde, weil ich zu dick war, dass ich fallen musste, weil ich sonst nicht gut genug war mein Sport, dass ich nicht an gebrochenen Kreuzbändern operiert wurde, weil ich 2 Kilo zu dick war. Es gibt noch einige Beispiele /

Ich halte buchstäblich meinen Kopf über Wasser; Ich hatte die schrecklichsten Freunde, die meine Negativität auf ihre Weise betonen konnten, weil ich nichts Besseres verdient habe.

Fett zu sein, hat buchstäblich mein Leben ruiniert, aber ich weiß jetzt, dass es nicht so viel dicker war, es war hauptsächlich; So wie ich mit jedem in meinem Lied rede, wo ich Menschen glaubte, die mich runterzogen, wie ich versuchte mich zu ändern, wie ich mich ernährte, mit nur einer großen Ladung an Essattacken. und schließlich, wie ich überall abgelehnt wurde, dass es niemanden gab, der mir mit meinem Essproblem helfen wollte, weil sie es nicht verstanden. (Vielleicht benötigen die Opfer von Fatshaming eine ganz andere Art der Behandlung, basierend auf der Akzeptanz von dir und deiner Vergangenheit)

Fatshaming, bestimmt seit Jahren mein Leben, nicht nur das Respekthalten meiner Umgebung, sondern auch das ständige Herabziehen meiner selbst. Es hat lange gedauert, bis ich damit fertig war. Ich denke, meine Krankheit war nur ein Lächeln und nicht so deprimiert.

Ich war damit nicht nur fertig, ich war mit meiner Depression fertig, mit meiner Abhängigkeit von anderen Menschen, meiner traurigen Seite und meiner Ohnmacht. Ich entschied von einem Tag auf den anderen, dass Glücklichsein eine Entscheidung war und dass es egal war, was mit mir passierte, was ich erlebte oder was ich erlebt hatte, das Leben ist im Hier und Jetzt bestimmt und wie geht man mit diesen Dingen um Griffe.

Also entschied ich mich, wörtlich anders zu wählen.

Ich habe mich nicht mehr entschieden; falsche Menschen um mich herum, aber ich suchte nach Menschen, die mich wirklich positiv berührten

Ich habe mich nicht mehr entschieden; eine Menge Essen, aber eine Magenverkleinerung durch ein Magenband (nicht dass es geholfen hätte, sondern eine andere Geschichte)

Ich habe mich nicht mehr entschieden; kläglich in eine Ecke kriechen, aber aktiv Dinge tun, die mich gut fühlen ließen, also ging ich zum Gesangsunterricht und begann viel zu malen, 2 Dinge, die mein Herz haben

Ich habe mich nicht mehr entschieden; Impotenz, aber ich wollte mein Leben buchstäblich in meine Hände nehmen. Mein größter Wunsch war, ein Baby zu bekommen, aber meine größte Angst war, mein Kind mit meinem Problem zu satteln und so musste ich viel arbeiten, bevor ich fertig war.

Wählen nach Glück; ist nicht die Wahl, was dich kurzfristig glücklich macht, sondern eine langfristige Zukunft! Ein anderes Leben wählen, aber vor allem für eine andere Institution.

Indem ich mich für das Glück entschied, lernte ich auch, wie ich mit meiner fettressigen Freundin in meinem Kopf umgehen musste, sie wurde immer weniger von mir beeinflusst. Ich wurde stärker und stärker und in dieser Zeit vor über 10 Jahren begann ich Beautiful Big Women, ich wollte meine Geschichte erzählen, brauchte ein Auslassventil, eine Möglichkeit, mir selbst klar zu werden, wie ich mit mir selbst umgehe.

10 Jahre lerne ich mich selbst zu akzeptieren, mir bewusst zu werden, dass ich da sein kann und dass ich bin, wer ich bin, dass ich auf meine Art schön bin, dass ich inspiriere, ermutige und den Menschen ein gutes Gefühl gebe, damit ich teilen kann, teile ehrlich, was ich fühle, auch die kleineren Seiten, denn das ist Leben!

Doch die Tatsache, dass mein Mädchen mich immer noch festhält, dass es so viele schreckliche Erinnerungen gibt, dass sie mich werfen kann, frage ich mich immer noch; warum muss ich das aushalten? (Welchen Sinn hat das Leben und ja Krawatte haben eine andere Geschichte)

Fatshaming hat mich gebrochen, aber es hat mich auch dazu gebracht, aufzustehen, mich auf die Barrikaden klettern zu lassen, auf dem Weg zu einer anderen Lebensweise. Wir, du und auch ich, alle Frauen, die nach dem gefühlt haben, was jemand anderes gedacht hat, wir alle haben das Recht, auch glücklich zu sein. Fatshaming hat mich zu dem gemacht, der ich heute bin.

Du kannst unangenehme Erfahrungen oft nicht sofort, oder zweimal oder öfter verarbeiten, vielleicht werden die unangenehmen Momente meines Lebens viele Jahre zurückkommen und mich quälen, Akzeptanz mit Höhen und Tiefen, genauso wie das Leben. Jetzt ein down und bald ein up. Das Leben nervt, aber zumindest habe ich gelernt, glücklich zu sein.

Hat Fatshaming auch dein Leben berührt? Vielleicht möchtest du davon erzählen?

Liebe Louise

 

 

Zijn dikke mensen echt zo Gulzig?

Tags

craving, dieten, dik, dun, geluk, gulzig

Gulzig betekend snel en begerig eten en drinken.

Waar komt het vandaan? Waarom ben je gulzig? het werd gezien als een van de vele zonden die je kan begaan. Waarom  is het zo een ding en waarom hebben zoveel mensen het idee dat wanneer je dik bent je ook gulzig zou zijn?

Wanneer ik kijk naar mijn eigen gulzige momenten ben ik alleen gulzig als ik mezelf dingen ontzeg. Door diëten welke vorm dan ook. zelfs bij koolhydraat arm, kwam de behoefte in dat wat je niet mag sterk naar boven. Vergelijk het met de liefde . wij vrouwen vallen op een man die niet te makkelijk is. een van de redenen waarom we een foute man eerder kiezen dan een goede man die je omgeeft met liefde om je te versieren. Bij mij duurde het een tijd voor ik begreep dat ik ook voor de goede kon kiezen.

 

dieten mezelf eten ontzeggen heeft er voor gezorgd dat ik behoefte kreeg aan dat wat ik niet at. Hoe strenger het dieet hoe sterker die behoefte en daardoor kreeg ik heftige eetbuien en ja die zijn gulzig. Daarbij alle emoties die bij  diëten om de hoek komen kijken en de gevoelens van gefaald hebben op het moment dat je een gulzige moment hebt gehad waren vreselijk. Ik was een wrak was er van overtuigd dat niemand van me kon houden omdat ik niet de discipline had mijn dieet vol te houden en ik was er van overtuigd dat ik alleen gelukkig en geliefd zou zijn wanneer ik slank was.

Het is belangrijker om slank te zijn dan gelukkig

Pas als ik slank genoeg was voor de doktoren zou ik gelukkig zijn. Dat ik daarbij emotioneel totaal in de war raakte. het gevoel kreeg dat ik het nooit meer goed kon doen en daar naast gulzige eetbuien kreeg die tot ruzie met mijn ouders leiden is een logisch gevolg. Kinderen laten diëten door middel van minder moeten eten werkt niet zodra je iets ontzegt, leer je iemand een craving  aan.

Ik heb nu een zoontje van 5 . die mag van mij gewoon snoepjes eten en eet er dan een of 2. Een enkele keer iets meer. Wanneer ik hem zeg dat hij niet mag snoepen . dan wordt hij ge-iriteerd en zodra hij dan snoepjes krijgt wil hij alles in een keer opeten.

Inmiddels weet ik beter gelukkig zijn is 1. Gezond eten is een hulpmiddel om gelukkig te zijn. Maar het doel slank zijn heb ik laten varen. Geluk is het allerbelangrijkste in je leven. Slank zijn is voor mij onbelangrijk geworden doordat ik iemand gevonden heb die zegt je bent goed zoals je bent. Ik hou van jou.je hoeft niet slank te zijn zodat er iemand van je kan houden. een verademing. (dank je Rutger)

gulzigheid komt naar mijn idee voort uit het niet nemen van iets. Jezelf iets ontzeggen. Lange tijd niks gegeten hebben en dan een goede maaltijd krijgen. Geen lekkere dingen in huis hebben en op een verjaardag komen waar alles staat wat je lekker vind en al lange tijd niet gehad hebt zijn voor mij aandacht punten.

Gulzig, ben ik dat nog wel? was het eerste wat ik dacht. Ik weiger om nog echt te diëten, maar ik probeer wel veel uit om gezond te eten. Ook daarbij let ik op de reactie van mijn lijf! sinds ik dat doe heb ik die craving niet meer. ik kan lekker smullen als we een borreltje doen bij mijn schoonouders. Genieten van het leven is zoveel belangrijker als in een keurslijf passen dat de Nederlandse maatschappij je oplegt.

Ik zie mezelf niet meer als gulzig, meer als een genieter. Ik ben gelukkig en ik ben niet slank. nooit gedacht dat het mogelijk was! Maar het kan!

Hoe werkt dat voor jou zie jij jezelf als Gulzig?