Waarom geef je liefde aan een ander en niet aan jezelf?

Tags

aanvaarden, accepteren, bitch, bitchie, bnemen, cognitieve, delen, dik, geven, hoofd, jezelf, leren, lief, liefde, magie, mooi, positiviteit, psyche, samen, stemmetje, sterk, therapie, toveren, voor

Liefde , het is zo belangrijk, De wereld is vaak hard en zwaar , een beetje liefde geven we snel weg, een omarming een goed woord voor iemand die het nodig heeft. Toch hoor ik vaak :”ik ben hard tegen mezelf, maar lief voor anderen”.

Voor mij is dat zo herkenbaar, ik was ook zo, ik gaf liefde in overvloed, maar was niet lief voor mezelf. Ten eerste vond ik mezelf niet mooi genoeg, niet interessant genoeg en had ik een innerlijke bitch die echt alles kon afkraken, van wat ik at, tot wat ik deed, het maakte niet uit “bitchie” wist het zo te draaien dat ik me lamlendig voelde.

Mijn reactie daarop was, alleen maar liever te zijn naar de mensen om me heen, ik was er van overtuigt dat als je goed doet je goed ontmoet…. Wist ik veel dat ik goed deed, op het verkeerde gebied…

Ik heb altijd liefde gegeven, maar ik stopte het in een bodemloze put, en daardoor kwam er maar weinig terug. Ik heb dat stap voor stap verandert…. eigenlijk aan de hand van deze 3 punten.

• Bitchie de mond snoeren,
• Positieve punten van mezelf benadrukken
• Tijd en ruimte nemen voor mezelf.

Bitchie mond dood maken

Is een van de moeilijkste dingen, die je kunt leren in je leven, althans, als je een sterke Bitchie hebt , die al eeuwen op je inpraat. Mijn Bitchie gaf me een, ik ben niet goed genoeg gevoel, nu nog moet ik daar vaak tegen vechten.

Ik heb geleerd een andere gedachten er voor in de plaats te zetten, een gedachte die wel lief is, of creatief, of gewoon denken aan mijn mooie kind, dat alleen al is inmiddels genoeg om Bitchie de mond te snoeren. Ik heb er cognitieve therapie voor genomen.

(op het moment dat ik mijn maagband kreeg besloot ik dat ik ook mijn psyche aan moest pakken en heb ik die terapie gekozen om mijn eetprobleem ook daadwerkelijk in kaart te kunnen brengen, Bitchie aanpakken is daarin eigenlijk hoofd onderdeel geworden want ze vond nogal wat negatiefs van me, ik weet niet of ik het alleen gekund had….)

Mijn Bitchie is sterk aanwezig, wanneer ik me zwakker voel, nieuwe dingen moet doen, weinig ervaring heb, of geen bekende om me heen. Ze voed zich met onzekerheid, hoe meer ik onzeker wordt hoe sterker mijn Bitchie is. Dat werkt dus ook de andere kant op, op het moment dat je weet hoe je jezelf kan versterken, kun je op die manier ook meer controle over je Bitchie krijgen.

Positieve punten van mezelf benadrukken.

Had je mij een paar jaar geleden gevraagd, wat ik leuk vond aan mezelf, dan had ik geaarzeld. Niet goed geween wat te zeggen. Tegenwoordig weet ik het, ik heb mensen om me heen die mijn positiviteit benadrukken! Ik ben zelf ook meer naar mijn positieve kanten gaan kijken.

Ik weet nog dat mijn moeder vroeger zei, je moet elke dag, eindigen met het zeggen van 3 positive dingen tegen jezelf…. Dat vond ik toen flauwe kul, maar eigenlijk voornamelijk, doordat ik die dingen niet wist, wat was nou leuk, ik had het haar van een schaap het lijf van een gespierde kerel met borsten en een onderkin. En dat bleef maar in mijn hoofd zitten.

Anderen hebben me geholpen de leuke dingen in mezelf zien, die gaven me complimentjes en ook al geloofde ik ze eerst niet, die complimentjes ben ik gaan herhalen, er kwamen er steeds meer bij en door dat mijn omgeving mij positiever zag, als ik zelf, leerde ik mezelf, ook positiever zien. Al die kleine complimentjes, doen zo veel voor een mens, dat is ook een van de redenen dat ik zo graag een complimentje maak, je ziet het gezicht van mensen dan oplichten.

Een complimentje naar jezelf, brengt dat licht ook en beetje bij beetje leer je jezelf, daarin te groeien, eerst met kleine stapjes maar daarna steeds groter.

Tijd en ruimte nemen voor mezelf,

Wanneer je altijd aan het geven bent, vergeet je jezelf, je eigen narigheid misschien ook, maar het put je uit! Niets is zo belangrijk als bij jezelf blijven en goed zorgen voor jezelf.

Nee zeggen tijd en ruimte maken voor jezelf is daarbij onontkoombaar. Het is een noodzaak, pas wanneer je evenwicht hebt tussen jezelf en de wereld om je heen, kun je liefde geven zonder jezelf te verliezen.

Zie liefde als een magisch drankje, dat je vult en hoe liever je bent voor jezelf, hoe meer tijd je voor jezelf neemt, dingen doet die je fijn vind en hoe meer je jezelf bevestigt, hoe meer liefde er is. Tot je emmertje overloopt, dat is het moment dat je je magische stof kan verspreiden en ook aan andere geven.

Wij zijn vaak geneigd ons magisch drankje weg te geven, maar helaas een ander heeft misschien niet dat zelfde drankje nodig om liefde terug te geven. Dat drankje eigen waarde en liefde is voor jezelf, neem het geef het jezelf en je magische drankje tovert zich om in een gevoel van liefde dat je kan delen.

Zo zie ik het nu , ik heb nu een muur m me heen, een muur van liefde . Er zijn mensen die daar niet mee om kunnen gaan. Er zijn mensen bang voor, maar boven al merk ik dat de mensen die binnen mijn muur mogen en kunnen komen, omringd worden door liefde wat ze doet groeien. Precies zoals het licht de planten laat groeien.

Misschien is dat, wat te vaag voor je, maar ik ben er van overtuigt, dat liefde het antwoord is.

Liefde voor jezelf is de basis, Liefde voor elkaar is het middel, Liefde delen is het doel.

Ben jij al Liefs voor jezelf??

Liefs Louise

Het mooiste wat je kan worden is jezelf!

Tags

acceptatie, anders, dieet, dik, gelukkig, gezond, jezelf, keuze, leven, liefde, maatschappij, mooiste, oordeel, persoonlijk, vet, worden, zijn

Ja ik ervaar druk om me heen, druk van de maatschappij, om te zijn zoals zij mij het liefste zien, netjes, burgerlijk gekleed,  een maatschappelijk geaccepteerde baan en relatie en het liefste ook nog slank.

zoals jullie weten pas ik niet in dit plaatje, ik ben geen van allen, en meestal maakt me dat niet uit, Ik ben namelijk wel trots op wie ik wel ben, excentriek, creatief, origineel en een volle vrouw!

Er is niks mis mee om, een van die 4 te zijn, zoals ik al zei, ik ben trots op wie ik ben , en de ene eigenschap staat niet los van de ander, toch wanneer ik afval ben ik niet ineens een ander mens, of denk jij van wel?

Ja ik ben afgevallen, ik volg een dieet en ook dat lijkt in de sociale media niet geaccepteerd. Als volle vrouwen blogger , moet je toch niet je gewicht willen verliezen! kun je het toch niet maken om over diëten te praten, want het enige wat wel goed is, is dat je jezelf accepteert!

Zien jullie ook hoe krom dit klinkt? Op de een of andere manier, is het bloggen over zelf acceptatie een reden om niet te diëten en het daar niet over te hebben, want diëten is fout, werkt vaak averecht en de meeste mensen komen weer aan. Jep, die zinnen ken ik van binnen en van buiten en toch ben ik op dieet gegaan . Waarom?

Ik was ziek, ik blijk een suiker intolerantie te hebben, dat mijn eetbuien opwekte. Ik had ongeveer 3x per dag een hypo en kan mijn herinneringen daaraan terug voeren tot mijn 18 e verjaardag. De psychiatrie dacht toen, dat ik een dissociatie had omdat ik letterlijk in een eetbui mijn bewustzijn verloor. Gelukkig is het niet iets psychisch, maar gewoon een lijfelijke reactie op het innemen van suikers en koolhydraten.

Inmiddels ben ik 41 en heb ik ontdekt waar het door komt. de hypo’s wekken de behoefte aan zoetigheid op en als ik die niet neem kan ik flauw vallen. Mijn dieet is dus om me goed te voelen, niet meer ziek. Werkelijk ik voel me geweldig, ik wist niet dat dat mogelijk was!

Diëten is niet alleen iets dat je doet om af te vallen, maar dat wordt door de groep die anti dieet is vaak vergeten, Diëten doe je om je beter te voelen, om een probleem dat je hebt met je lijf op te lossen.

Ik heb heel veel geblogd over zelf acceptatie, die heb ik nooit helemaal gevonden, maar ik weet ook dat diëten me daar niet in gaat helpen.

Er zullen altijd stukken zijn aan mij die ik niet volledig kan accepteren. Dat zit in me, dat is mijn verleden dat ik met me mee voer. Wanneer dik zijn geen issue meer is komt er iets anders,  pukkels misschien, het feit dat ik ouder wordt. Zo zijn er meer dingen te vinden.

Acceptatie gaat met ups en downs, er is altijd een issue om aan te werken. Ik doe dat door niet in de veilige zone te blijven, maar mezelf uit te dagen. Ik loop met gekke leggings, in badpak, of ik trek een kleur aan waar ik zelf aan moet wennen.

Het feit dat de maatschappij een druk op je legt hoe je moet zijn, kan een beperking zijn, aan de andere kant, kun je er gewoon tegen in gaan, want deze wereld is het mooiste wanneer we haar diversiteit kunnen zien. Je zelf zijn kost misschien moed, kost misschien heftige gesprekken met mensen die het moeilijk kunnen begrijpen en zichzelf nog niet kunnen zijn, maar jezelf zijn en jezelf laten zien is een van de belangrijkste dingen in je leven, want in mijn ogen ben je het mooist wanneer je jezelf bent.

Daarom is het ook en persoonlijke keuze, een persoonlijk gevoel, ben je het niet eens met mensen kun je er over praten, maar mensen afschrijven omdat ze anders zijn , andere ideeën hebben of een andere  levensvreugde , zou jou alleen maar beperken. Het is de diversiteit in de wereld die het mooi maakt interessant! Duik niet weg voor mensen die anders zijn, oordeel niet over ze. Maar omarm ze en realiseer dat het ook voor jou geld, je bent het mooiste wanneer je jezelf bent.

En ligt dit niet in je straatje prima, maar oordeel dan niet over mij, mijn lijf of mijn gedrag!

Hoe zie jij jezelf, durf jij al jezelf te zijn?

Liefs Louise

 

Voor acceptatie van je lijf kun je kiezen?

Tags

acceptatie, delen, dik, fijn, gevoelig, geweten, groot, houden van, jezelf, knuffelen, laag, liefde, mooi, onderwerp, positief, sterker, tevreden, vol

Zelf acceptatie, blij zijn met jezelf, tevredenheid, of gewoon het gevoel ik mag er zijn vandaag. Voor de een is het van zelf sprekend, maar wanneer je voller bent, veel kritiek hoort en ziet in de media, en een beetje overhoop ligt met je eigen gevoel en eet gewoonten, hoe doe je dat dan dat accepteren?

Voor mij is acceptatie een gevoel dat de ene dag, anders is dan de andere dag, Net hoe mijn pet staat zo voel ik mij. Het ligt natuurlijk ook aan andere factoren, wat ik draag, of mijn huid minder pukkeltjes heeft, hoe ik me voel van binnen, en of ik normaal gegeten heb, (met een overvolle buik voel ik me vaak lichamelijk niet goed en met te weinig eten, ga ik iets lekkers zoeken)

Wanneer al die factoren positief zijn, voel ik me al een heel stuk beter! Helaas ligt ontevredenheid altijd op de loer, kleine dingen als iemand die nare dingen over me roept… “kijk daar rijd een koe op de fiets” of een minder gevoel door dingen die ik lees of op tv zie.

Het is een gevoelig onderwerp, wanneer je je sterker voelt, kun je je beter tegen dat soort dingen wapenen, maar als je zelfvertrouwen al laag is dan doet het extra zeer wanneer daar iets van af gesnoept wordt.

Zelfvertrouwen en zelf acceptatie is lastig en in een berichtje dat ik op de groep postte reageerde Nathalie met een heel mooi stukje tekst dat ik graag met jullie wil delen:

Nathalie Pijnenburg:

“Soms zou ik alle dames (en soms ook heren) wel eens wakker willen schudden! Kijk in de spiegel, zie hoe mooi je bent! Die benen..die je overal naar toe dragen, die geweldige buik waar misschien kindjes uit gekomen zijn, mooie borsten (klein of groot), lieve armen met prachtige handen die zo vaak voor troost en houvast hebben gezorgd. Een mooi gezicht en een goed stel hersenen die zorgen dat wij altijd een keuze hebben! De keuze om jezelf te accepteren zoals je bent! Het is een keuze…niet altijd een makkelijke keuze…maar kies te alle tijden voor jezelf! Om van jezelf te houden zoals je bent!

Haar woorden raken me diep, waarschijnlijk omdat het zo waar is!

We  hebben ons lijf niet alleen voor een mooi plaatje aan de buitenkant, we delen er ons leven me, we houden er mee vast waar we het meest van houden, we troosten en knuffelen, genieten van een warm bad of van elkaar, Ons lijf is eigenlijk alles wat we hebben, waarom er dan niet van houden?

Voor mij nog steeds een moeilijke mind set, maar ik ga er mee aan de slag, ik print het stukje tekst uit en hang het op de wc zodat ik het steeds weer kan lezen en het me zo een beetje eigen kan maken!

Affirmaties werken, elke dag een stukje tekst opzeggen en beleven , die je positiviteit geeft, een stukje liefde geven aan jezelf, benoemen wat je mooi vind en leuk vind aan jezelf. Allemaal stukjes waarmee je jezelf meer en meer gaat accepteren, maar dat niet alleen.

Je gevoel delen, of het nu positief of negatief is, anderen complimentjes geven, acceptatie hoef je niet alleen te doen, acceptatie kun je ook uit een groep halen, een groep zoals wij, een groep in je leven, die je positiviteit geeft, mensen om je heen die van je houden, maakt het houden van jezelf een stukje makkelijker.

Waar houd jij van als je aan je lichaam denkt? Ik houd het meest van die heerlijke zachte knuffels die ik ermee kan geven, die echt veel troost bieden aan de mensen om me heen!

Liefs Louise

 

Hij vind me mooi!

Tags

aanraken, bbw, big, groot, huwlijk, knuffelen, liefde, love, man, mooi, sex, vol, vrijen, vrouw

Hij raakt me aan, een zachte tintende streling over mijn lijf, geen plekje wordt overgeslagen. “ik vind je zo mooi”,zegt hij. Ik zucht, wat heb ik het nodig, om dat van hem te horen. Zijn zoektocht gaat verder. “Je hebt zulke mooie rondingen en je bent zo zacht, dat plooitje hier is zo sexy.” Ik krijg een kus op mijn neus en hij kijkt me diep in de ogen. “Ik vind het zo lastig, om mooi te vinden wat jij mooi vind”, verzucht ik. “Dat weet ik schat,”is zijn antwoord. “Daarom blijf ik het tegen je zeggen, je bent prachtig, Ik ben zo blij met jou.

Wanneer ik opkijk in zijn mooie ogen, weet ik dat hij de waarheid zegt, waarom is het dan zo moeilijk voor mij, om te realiseren dat hij me echt mooi vind? Ik ben geen standaard vrouw ik ben 184 cm groot en weeg 137 kilo. Ik ben overal groot, er is gewoon niets klein aan mij, behalve misschien mijn hartje.

Zijn aanraking gaat door, zachtjes wordt ik overal gestreeld “Weet je”, zegt hij; “Ook al zou je afvallen en je lichaam zou veranderen, dan vind ik je nog mooi.” Ik kijk hem een beetje verbaasd aan. Hij houd van een volle vrouw, zou hij me ook mooi kunnen vinden wanneer ik slanker was?

“Ik vind jou mooi lieverd, niet alleen je lichaam, je mooie haren en je mooie snoetje, Maar jou, wie je bent wat je doet, ik ben zo trots dat je mijn vrouw bent!

Ik”krijg een brok in mijn keel en kan als antwoord alleen maar zuchten. Het is zo fijn dat hij alles mooi vind en fijn vind en dat hij van me houd! Het geeft me een heerlijke warme sensatie en ik voel me ook beschermd. Waarom kan ik in mijn hoofd niet meer zijn zoals hij?

Ik vind het zo lastig mezelf te accepteren, mijn karakter, mijn lijf, altijd had ik het gevoel dat ik niet goed genoeg was en dat niemand van mij kon houden.  dat ik te lelijk was.Tot dat hij kwam…

Hij houd van mij, ook op de dagen dat ik niet van mezelf houd laat hij me zien dat ik de moeite waard ben! Ik hou ook van hem, met zijn mooie ogen en lijf!

Toch blijf ik hopen dat ik ooit zo kijken mag naar mezelf, zoals hij kijkt naar mij en dat ik het gevoel, dat hij heeft, ook het mijne mag noemen. Dat ik kan zeggen wouw meid, wat ben jij een lekker wijf!

 

Liefs Louise

 

Genieten…, want ik mocht op de foto!

Tags

acceptatie, big belly, dik, doorzetten, eigenwaarde, flair, foto, genieten, liefde, mooi, plussize, respect, shoot

Ik keek er echt naar uit, een foto-shoot is een moment, waarop je op een andere manier naar jezelf gaat kijken. Het is niet alleen even een kleedje aan en een plaatje schieten. Van te voren ben ik al dagen bezig met wat trek ik aan wat doe ik met make up en waar wil ik foto’s maken.

Deze diashow vereist JavaScript.

Dan op de dag zelf, heb ik een tijd schema in mijn hoofd, beginnend met koffie. Lekker de tijd nemen voor jezelf, eerst de haren in de krul.

Dan eens kijken of dat felle kleurtje in de make up, ook echt gaat lukken

Helemaal tevreden , maar ik moet toch meer speciale make up kopen, want pijn aan mijn ogen. (Ik ben te allergisch denk ik, tips voor goede anti allergische eyeliner enzo zijn welkom!)

Dan nog een bak koffie, krullers er weer uit en ff goed de haarlak er in. Mijn buurvrouwen, reageerden met een wouw wat zie je er mooi uit! Dat was de reactie die ik niet verwacht had, maar die natuurlijk een heerlijke boost was voor mijn gevoel!

Alleen nog wachten op de fotografe , de afspraak was al 3 x verzet, ik ging kijken op facebook, maar kon haar geen bericht sturen en ook haar profiel niet vinden… Wat een lef afspreken voor een shoot en niet op komen dagen!

Normaal zou ik boos en verdrietig zijn en mijn kopje laten hangen, maar ik heb de stoute schoenen aangetrokken en mijn man en zoon gestrikt.

Mijn camera uit het stof getrokken en nog even snel opgeladen.

Gelukkig wist ik van te voren, wat en waar ik foto’s wilde maken, ik stelde de camera in en mijn lief drukte op de knopjes als ik de juiste pose had en lief lachte…

Wat een heerlijk gevoel, om dit te delen met mijn man en zo leuk dat mijn zoontje (5) zo enthousiast was!

Terug kijkend, moet ik soms even slikken, ben  ik echt zo groot, is dat mijn buik, ojee die onderkin. maar boven al zie ik de sterke vrolijke stralende vrouw! Waarom zou ik onzeker zijn, als ik met zo veel flair op de foto kan gaan!

De liefde in de ogen van mijn man, die bleef mompelen dat ik zo mooi ben, was de kers op de taart!

Dit gaan we vaker doen en ook samen, dus als ik een nieuw kleedje heb , gaan we ons weer mooi maken en kan ik hem weer op mijn blog plaatsen. (op  big belly babe)

Ook anderen wil ik weer op de foto zetten, zoals ik dat in 2008 al deed, hen laten kijken door mijn ogen, want iedereen is mooi jij ook!

Heb jij wel eens een foto shoot gedaan? voor jezelf of voor het echie?

Hoe was dat of heb je dat verlangen, om dat nog eens mee te maken?

Graag hoor ik jouw verhaal

Liefs Louise

Fatshaming: Dat stemmetje in mijn hoofd is het aller ergste!

Tags

10, 42, acceptatie, afslanken, afvallen, angst, Art!, bbw, beautiful, beauty, bewust, big, bikini, bloggers, blues, body, boek, bron, budget, bully, bullying, column, craving, date, designer, diet, dik, dilemma, DIVA, do, dood, dress, ebay, Elle, Emma Watson, energie, enquete, eten, fat, fatshaming, filosofie, foto, foto's, gedicht, geen, geluk, gezondheid, girl, girls, grote maten, health, help, herinneringen, hip, hot, human, internet, kinder, kleding, lelijk, leven, liefde, light, lingerie, love, low carb, lui, maatschappij, maatschapppij, make-up, man, medium, miss, mode, model, mooi, muziek, negative, nieuws, obesity, ode, online, oordeel, opinie, party, playboy, poetry, positive, preview, real, relatie, respect, retro, rock, sale, sex, shirt, song, sport, sporten, stelling, stemmetje, support, teksten, therapie, tips, to do list, top, trendy, vet, viva, vol, warm, water, waterpolo, white, winter, women, workshop, zelf

 English below…Deutsch unter…

 

Het leven gaat met ups en downs, dat is in mijn leven vooral erg duidelijk, dingen uit het verleden worden vaak niet meteen verwerkt, het kost tijd, het kost nieuwe inzichten die, bepaalde gevoelens weer opnieuw naar boven brengen.

Het onderwerp fatshaming, Is voor mij een onderwerp dat mij uit mijn balans haalt. Berichten online, foto’s, opmerkingen op mensen die zijn afgevallen, of opmerkingen over mensen die vinden dat ze moeten afvallen, alles raakt mij. Maar het ergste is het stemmetje in mijn hoofd!

Mijn fatshaming verhaal, is een verhaal dat begonnen is met doktoren die vonden dat ik voor een kind van mijn leeftijd te dik was. Dat ik al heel vroeg heel lang was en al heel vroeg  een volwassenlijf had, werd daarbij maar even vergeten. Ik moest op dieet 1000 kalorieen per dag was echt genoeg….

Ik kan nu een heel verhaal vertellen over mijn dieetleed en de manier waarop al die diëten me uiteindelijk dik maakte. Ergens is dat verhaal niet meer interessant, ik ben het zat om te moeten uitleggen waarom ik dik ben. Het is zo en het heeft geen excuses meer nodig, toch…

Het feit blijft dat ik vanaf een hele jonge leeftijd de stempel te dik op me had, terwijl ik nu terug kijk en bedenk dat ik helemaal niet dik was! Dat maakt me nog steeds boos en verdrietig, waarom werd niet gewoon gezegd dat ik mooi was zoals ik was dat ik goed was en dat ik er mocht zijn. Dat ik in die tijd mijn lange haren kwijtraakte en er een blonde kroeskop voor terug kreeg deed niks voor mijn eigenwaarde ik voelde me dik en lelijk.

Dat gevoel is nooit meer weg gegaan en ja daar kan ik om janken. Natuurlijk zie ik de mooie kanten van mezelf Ik zeg mijn lief, dat ik blij ben dat hij die exclusieve smaak heeft, waardoor hij mij en alles wat ik ben prachtig vind. Zelf kan ik dat niet begrijpen. Ik ben namelijk niet zoals het moet zijn.

Het fatshamende stemmetje in mij, is dusdanig goed opgevoed, dat het precies weet, wanneer ik zwak genoeg, onzeker genoeg ben, om het te horen en het te geloven. Ja, ik ben nog steeds mijn sterkste martelaar, niet alleen omdat ik dik ben, maar ik ben ook lelijk, althans dat verteld dat stemmetje mij!

Als je dan al dik bent, heb dan in ieder geval het lijf en het gezicht dat je mooi maakt, dikke billen een taille en een mooi gezicht, ik heb geen van alle! Althans, dat is de mening, van mijn fatshaming vriendinnetje, die soms dagen achter elkaar op me aan het inpraten is.

In mijn leven is na mijn pubertijd niet zoveel goed gegaan, helaas heb ik een ziekte waar ik heel duidelijk mee om moest leren gaan. Het heeft 15 jaar geduurd voordat ik dat een beetje onder de knie had.

Daarnaast had ik overal mensen om me heen die me vertelde dat ik nooit liefde zou vinden, want ik was te dik, nooit een goede baan zou krijgen, want ik was te dik, dat ik af moest vallen want anders was ik niet goed genoeg in mijn sport, dat ik niet geopereerd werd aan kapotte kruisbanden want ik was 2 kilo te dik. Zo zijn er nog wel wat voorbeelden/

Ik heb letterlijk, amper mijn hoofd boven water kunnen houden; ik had de meest vreselijke vriendjes, die mijn negativiteit, op hun eigen manier, konden benadrukken, want iets beters dan dat, had ik niet verdient.

Dik zijn, heeft letterlijk mijn leven verpest , maar inmiddels weet ik dat het niet zo zeer het dikker zijn was, het was vooral; de manier waarop ik iedereen op me in lied praten, waarop ik mensen die me naar beneden haalde geloofde , hoe ik probeerde te veranderen, hoe ik dieet op dieet deed , met alleen een grote lading eetbuien als resultaat. en uiteindelijk hoe ik overal afgewezen werd , dat er nergens iemand was die me wilde helpen met mijn eet probleem, want men begreep het niet. (misschien dat slachtoffers van fatshaming wel een heel ander soort behandeling nodig hebben meer gebaseerd op acceptatie van jezelf en je verleden)

Fatshaming, heeft jaren lang mijn leven bepaald, niet alleen de fatshaming uit mijn omgeving, maar het constant naar beneden halen van mezelf. Het heeft lang geduurd voor ik daar klaar mee was. Ik denk dat mijn ziekte fatshaming was, en niet eens zo zeer depressief.

Ik was niet alleen daarmee klaar, ik was klaar met mijn depressiviteit, met mijn afhankelijkheid van andere mensen, mijn zielige kant en mijn onmacht. Ik besloot van de ene op de andere dag dat gelukkig zijn een keuze was en dat het niet uitmaakte wat er met me gebeurde, wat ik tegenkwam of wat ik had meegemaakt, het leven wordt bepaald in het hier en nu en hoe je met deze zaken omgaat.

Ik besloot dus letterlijk anders te gaan kiezen.

ik koos niet meer voor; verkeerde mensen om me heen, maar zocht naar mensen die mij werkelijk raakten, op een positieve manier

ik koos niet meer voor; veel eten, maar een maagverkleining door een maagband (niet dat het heeft geholpen, maar das een ander verhaal)

Ik koos niet meer voor; zielig in een hoekje kruipen, maar actief dingen doen, die me een goed gevoel gaven, zo ben ik op zangles gegaan en ben heel veel gaan schilderen, 2 dingen die mijn hart hebben

Ik koos niet meer voor; onmacht, maar ik wilde mijn leven letterlijk weer in handen nemen. Mijn grootste wens was een kindje krijgen, maar mijn grootste angst was mijn kindje opzadelen met mijn probleem en dus was er een hele boel werk te verrichten voor dat ik daar klaar voor was.

Kiezen voor geluk; is niet kiezen wat je op korte termijn gelukkig maakt, het is kiezen voor een toekomst op lange termijn! Kiezen voor een ander leven maar, vooral voor een andere instelling.

Door te kiezen voor geluk, leerde ik ook omgaan met mijn fatshaming vriendinnetje in mijn hoofd, ze kreeg minder en minder vat op me. Ik werd ook sterker en sterker en in die tijd inmiddels meer dan 10 jaar geleden ben ik Mooie Grote Vrouwen begonnen, ik wilde mijn verhaal vertellen, had een uitlaat klep nodig, een manier om voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ga ik met mezelf om.

10 jaar geleden en ik heb zoveel bereikt, ik ben gelukkig, heb een man die me geweldig vind en heb een droom van een zoon, die inmiddels 5 jaar oud is!

10 jaar ben ik aan het leren mezelf te accepteren, aan het bewust worden dat ik er mag zijn en dat ik ben wie ik ben, Dat ik mooi ben op mijn eigen manier, Dat ik mensen inspireer, aanmoedig en een goed gevoel kan geven, dat ik mag delen, eerlijk delen wat ik voel, ook de mindere kanten, want dat is het leven!

Toch het feit, dat mijn fatshaming vriendinnetje nog steeds vat op me heeft, dat er zoveel vreselijke herinneringen zijn, die ze me toe kan werpen, dat ik me nog steeds afvraag; waarom ik dit moet doorstaan. (Welke zin heeft het leven en ja das ook een ander verhaal)

Fatshaming heeft me kapot gemaakt, maar het heeft me ook doen opstaan, heeft me op de barricaden laten klimmen, op weg naar een eigen manier van leven. Wij, jij en ook ik, alle vrouwen die zich naar hebben gevoeld door wat een ander vond, wij allemaal hebben het recht, om ook gelukkig te zijn. Fatshaming heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.

Nare ervaringen kun je vaak niet in een keer verwerken , of in 2 keer , of vaker, misschien zullen de nare momenten uit mijn leven, nog vele jaren terug komen en me teisteren, acceptatie gaat met ups en downs , net als het leven. Nu even een down en straks weer een up. Life sucks, maar ik heb in ieder geval geleerd gelukkig te zijn.

Heeft Fatshaming ook jouw leven geraakt? Misschien wil je er over vertellen?

Liefs Louise

English

Life goes with ups and downs, that is very clear in my life, things from the past are often not processed immediately, it takes time, it takes new insights that bring certain feelings back up again.

The subject of damping, Is for me a topic that takes me off my balance. Messages online, photos, comments on people who have lost weight, or comments about people who think they should lose weight, everything touches me. But the worst is the voice in my head!

My fatsaming story is a story that started with doctors who felt that I was too fat for a child of my age. The fact that I was very tall at an early age and had a grown-up body very early on, was forgotten. I had to diet 1000 calories per day was really enough ….

I can now tell a whole story about my dietary disorder and the way in which all those diets eventually made me fat. Somewhere that story is no longer interesting, I’m tired of having to explain why I’m fat. It is true and it does not need excuses anyway, anyway …

The fact remains that from a very young age I had the stamp too thick on me, while I look back now and remember that I was not fat at all! That still makes me angry and sad, why did not I just say that I was beautiful as I was that I was good and that I was allowed to be there. That at that time I lost my long hair and got a blond head in front did not do anything for my self-worth. I felt fat and ugly.

That feeling has never gone away and yes I can cry about that. Of course I see the beautiful sides of myself. I tell my dear, that I am glad that he has that exclusive taste, so he loves me and everything I love. I can not understand that myself. I am not as it should be.

The decent voice in me is so well educated that it knows exactly when I am weak enough, uncertain enough to hear and believe it. Yes, I am still my strongest martyr, not only because I am fat, but I am also ugly, at least told that voice to me!

If you are already fat, then at least have the body and face that makes you beautiful, thick buttocks a waist and a beautiful face, I do not have any! At least, that is the opinion, of my fatshaming girlfriend, who is sometimes talking about me for days on end. In my life not much went well after my adolescence, unfortunately I have a disease that I had to learn very clearly. It took 15 years before I had a bit of control. In addition, I had people around me who told me that I would never find love, because I was too fat, would never get a good job, because I was too fat, that I had to fall because otherwise I was not good enough in my sport, that I was not operated on broken cruciate ligaments because I was 2 kilos too thick. There are still some examples / I literally, barely keep my head above water; I had the most awful friends who could emphasize my negativity in their own way, because I did not deserve anything better than that. Being fat, literally ruined my life, but now I know that it was not so much thicker, it was mainly; the way I talk to everyone in my song, where I believed people who pulled me down, how I tried to change, how I dieted, with only a big load of binge eating as a result. and finally how I was rejected everywhere, that there was no one who wanted to help me with my eating problem, because they did not understand. (maybe victims of fatshaming need a very different kind of treatment based on acceptance of yourself and your past) Fatshaming, has determined my life for years, not just the courage from my environment, but the constant downward pull of myself. It took a long time before I was done with it. I think my illness was just a smile, and not so depressed. I was not only ready with that, I was finished with my depression, with my dependence on other people, my sad side and my impotence. I decided from one day to the next that being happy was a choice and that it did not matter what happened to me, what I encountered or what I had experienced, life is determined in the here and now and how you deal with these matters handles.

So I decided to choose differently literally.

I did not choose anymore; wrong people around me, but I was looking for people who really touched me, in a positive way

I did not choose anymore; a lot of food, but a stomach reduction due to a gastric band (not that it helped, but a different story)

I did not choose anymore; pitifully crawling into a corner, but actively doing things that made me feel good, so I went to singing lessons and started painting a lot, 2 things that have my heart

I did not choose anymore; impotence, but I wanted to literally take my life back in my hands. My biggest wish was to have a baby, but my biggest fear was to saddle my child with my problem and so there was a lot of work to be done before I was ready.

Choosing for happiness; is not choosing what makes you happy in the short term, it is choosing a long-term future! Choosing a different life, but especially for a different institution.

By choosing for happiness, I also learned how to deal with my fatshaming girlfriend in my head, she got less and less affected me. I became stronger and stronger and in that time more than 10 years ago I started Beautiful Big Women, I wanted to tell my story, needed an exhaust valve, a way to get clear for myself how do I deal with myself.

10 years I am learning to accept myself, to become aware that I can be there and that I am who I am, That I am beautiful in my own way, That I inspire, encourage and give people a good feeling, that I may share, share honestly what I feel, also the lesser sides, because that is life!

Yet the fact that my girl still has me, that there are so many terrible memories that she can throw me, that I still wonder; why I have to endure this. (What sense does life and yes tie have a different story)

Fatshaming broke me, but it also caused me to get up, let me climb on the barricades, on the way to a different way of life. We, you and also I, all women who have felt after what someone else thought, we all have the right to be happy too. Fatshaming made me who I am today.

You often can not process unpleasant experiences at once, or twice, or more often, maybe the unpleasant moments of my life will come back for many years and afflict me, acceptance with ups and downs, just like life. Now a down and soon an up. Life sucks, but at least I have learned to be happy.

Has Fatshaming also touched your life? Maybe you want to tell about it?

Love Louise

Deutsch

Das Leben geht mit Höhen und Tiefen, das ist in meinem Leben sehr klar, Dinge aus der Vergangenheit werden oft nicht sofort verarbeitet, es braucht Zeit, es braucht neue Einsichten, die bestimmte Gefühle wieder aufleben lassen. Das Thema Dämpfung ist für mich ein Thema, das mich aus dem Gleichgewicht bringt. Nachrichten online, Fotos, Kommentare zu Menschen, die abgenommen haben, oder Kommentare über Menschen, die denken, sie sollten abnehmen, alles berührt mich. Aber das Schlimmste ist die Stimme in meinem Kopf! Meine fette Geschichte ist eine Geschichte, die mit Ärzten begann, die meinten, ich sei zu dick für ein Kind in meinem Alter. Die Tatsache, dass ich in jungen Jahren sehr groß war und sehr früh einen erwachsenen Körper hatte, war vergessen. Ich musste 1000 Kalorien pro Tag zu mir nehmen war wirklich genug …. Ich kann jetzt eine ganze Geschichte über meine Ernährungsstörung erzählen und darüber, wie all diese Diäten mich schließlich fett gemacht haben. Irgendwo ist diese Geschichte nicht mehr interessant, ich bin es müde zu erklären, warum ich fett bin. Es ist wahr und es bedarf sowieso keiner Ausrede … Die Tatsache bleibt, dass ich von einem sehr jungen Alter an den Stempel zu dick hatte, während ich jetzt zurückblicke und daran denke, dass ich überhaupt nicht fett war! Das macht mich immer noch wütend und traurig, warum habe ich nicht einfach gesagt, dass ich so schön war wie ich, dass ich gut war und dass ich dort sein durfte. Dass ich zu dieser Zeit meine langen Haare verlor und einen blonden Kopf vor mir hatte, tat nichts für mich selbst. Ich fühlte mich dick und hässlich. Dieses Gefühl ist nie weg und ja, ich kann darüber weinen. Natürlich sehe ich die schönen Seiten von mir selbst. Ich sage meinem Schatz, dass ich froh bin, dass er diesen exklusiven Geschmack hat, also liebt er mich und alles, was ich liebe. Ich kann das selbst nicht verstehen. Ich bin nicht so, wie es sein sollte. Die anständige Stimme in mir ist so gut ausgebildet, dass sie genau weiß, wann ich schwach genug bin, unsicher genug, um es zu hören und zu glauben. Ja, ich bin immer noch mein stärkster Märtyrer, nicht nur weil ich fett bin, sondern ich bin auch hässlich, sagte mir wenigstens diese Stimme!

Wenn du schon fett bist, dann hab wenigstens den Körper und das Gesicht, das dich schön macht, dicke Hinterbacken, eine Taille und ein schönes Gesicht, ich habe keine! Zumindest ist das die Meinung meiner fettreichen Freundin, die manchmal tagelang über mich spricht.

In meinem Leben ist nach meiner Jugend nicht viel gelaufen, leider habe ich eine Krankheit, die ich sehr deutlich lernen musste. Es dauerte 15 Jahre, bis ich ein bisschen Kontrolle hatte.

Außerdem hatte ich Leute um mich herum, die mir sagten, dass ich nie Liebe finden würde, weil ich zu dick war, nie einen guten Job bekommen würde, weil ich zu dick war, dass ich fallen musste, weil ich sonst nicht gut genug war mein Sport, dass ich nicht an gebrochenen Kreuzbändern operiert wurde, weil ich 2 Kilo zu dick war. Es gibt noch einige Beispiele /

Ich halte buchstäblich meinen Kopf über Wasser; Ich hatte die schrecklichsten Freunde, die meine Negativität auf ihre Weise betonen konnten, weil ich nichts Besseres verdient habe.

Fett zu sein, hat buchstäblich mein Leben ruiniert, aber ich weiß jetzt, dass es nicht so viel dicker war, es war hauptsächlich; So wie ich mit jedem in meinem Lied rede, wo ich Menschen glaubte, die mich runterzogen, wie ich versuchte mich zu ändern, wie ich mich ernährte, mit nur einer großen Ladung an Essattacken. und schließlich, wie ich überall abgelehnt wurde, dass es niemanden gab, der mir mit meinem Essproblem helfen wollte, weil sie es nicht verstanden. (Vielleicht benötigen die Opfer von Fatshaming eine ganz andere Art der Behandlung, basierend auf der Akzeptanz von dir und deiner Vergangenheit)

Fatshaming, bestimmt seit Jahren mein Leben, nicht nur das Respekthalten meiner Umgebung, sondern auch das ständige Herabziehen meiner selbst. Es hat lange gedauert, bis ich damit fertig war. Ich denke, meine Krankheit war nur ein Lächeln und nicht so deprimiert.

Ich war damit nicht nur fertig, ich war mit meiner Depression fertig, mit meiner Abhängigkeit von anderen Menschen, meiner traurigen Seite und meiner Ohnmacht. Ich entschied von einem Tag auf den anderen, dass Glücklichsein eine Entscheidung war und dass es egal war, was mit mir passierte, was ich erlebte oder was ich erlebt hatte, das Leben ist im Hier und Jetzt bestimmt und wie geht man mit diesen Dingen um Griffe.

Also entschied ich mich, wörtlich anders zu wählen.

Ich habe mich nicht mehr entschieden; falsche Menschen um mich herum, aber ich suchte nach Menschen, die mich wirklich positiv berührten

Ich habe mich nicht mehr entschieden; eine Menge Essen, aber eine Magenverkleinerung durch ein Magenband (nicht dass es geholfen hätte, sondern eine andere Geschichte)

Ich habe mich nicht mehr entschieden; kläglich in eine Ecke kriechen, aber aktiv Dinge tun, die mich gut fühlen ließen, also ging ich zum Gesangsunterricht und begann viel zu malen, 2 Dinge, die mein Herz haben

Ich habe mich nicht mehr entschieden; Impotenz, aber ich wollte mein Leben buchstäblich in meine Hände nehmen. Mein größter Wunsch war, ein Baby zu bekommen, aber meine größte Angst war, mein Kind mit meinem Problem zu satteln und so musste ich viel arbeiten, bevor ich fertig war.

Wählen nach Glück; ist nicht die Wahl, was dich kurzfristig glücklich macht, sondern eine langfristige Zukunft! Ein anderes Leben wählen, aber vor allem für eine andere Institution.

Indem ich mich für das Glück entschied, lernte ich auch, wie ich mit meiner fettressigen Freundin in meinem Kopf umgehen musste, sie wurde immer weniger von mir beeinflusst. Ich wurde stärker und stärker und in dieser Zeit vor über 10 Jahren begann ich Beautiful Big Women, ich wollte meine Geschichte erzählen, brauchte ein Auslassventil, eine Möglichkeit, mir selbst klar zu werden, wie ich mit mir selbst umgehe.

10 Jahre lerne ich mich selbst zu akzeptieren, mir bewusst zu werden, dass ich da sein kann und dass ich bin, wer ich bin, dass ich auf meine Art schön bin, dass ich inspiriere, ermutige und den Menschen ein gutes Gefühl gebe, damit ich teilen kann, teile ehrlich, was ich fühle, auch die kleineren Seiten, denn das ist Leben!

Doch die Tatsache, dass mein Mädchen mich immer noch festhält, dass es so viele schreckliche Erinnerungen gibt, dass sie mich werfen kann, frage ich mich immer noch; warum muss ich das aushalten? (Welchen Sinn hat das Leben und ja Krawatte haben eine andere Geschichte)

Fatshaming hat mich gebrochen, aber es hat mich auch dazu gebracht, aufzustehen, mich auf die Barrikaden klettern zu lassen, auf dem Weg zu einer anderen Lebensweise. Wir, du und auch ich, alle Frauen, die nach dem gefühlt haben, was jemand anderes gedacht hat, wir alle haben das Recht, auch glücklich zu sein. Fatshaming hat mich zu dem gemacht, der ich heute bin.

Du kannst unangenehme Erfahrungen oft nicht sofort, oder zweimal oder öfter verarbeiten, vielleicht werden die unangenehmen Momente meines Lebens viele Jahre zurückkommen und mich quälen, Akzeptanz mit Höhen und Tiefen, genauso wie das Leben. Jetzt ein down und bald ein up. Das Leben nervt, aber zumindest habe ich gelernt, glücklich zu sein.

Hat Fatshaming auch dein Leben berührt? Vielleicht möchtest du davon erzählen?

Liebe Louise

 

 

Vallen op dikke vrouwen… Dat kon ik niet geloven!

Tags

angst, dik, eigenwaarde, houden van, liefde, weg rennen, zelfvertrouwen

Eerlijk gezegd, dacht ik altijd “Ik ben dik dus ik ben lelijk en niemand zal mij leuk vinden”. (dat is mij ook altijd verteld)Dat ging zo ver, dat ik bij mannen die ik leuk vond, altijd probeerde te verbergen, dat ik ze leuk vond. Als ik werkelijk verliefd was, dan werd ik vrienden of ik rende weg.

De vriendjes die ik had, vonden mij leuk, maar niet vanwege mijn omvang. Vond ik hen net zo leuk? Nu ik de echte liefde heb gevonden, denk ik dat dat niet zo was. Ik accepteerde ook veel te veel van mannen, alleen om leuk gevonden te worden.

Ik stelde voor, dat ze er maar een mooie vriendin bij moesten nemen, voor het plaatje van de buitenwereld en ik vond het prima, als ze me gebruikte, op welke manier dan ook.

Toen ik 30 werd, ben ik me pas echt gaan verdiepen in de grote vrouwen wereld. daar kwam ik mensen tegen, die mij wel mooi vonden. Maar wat had ik daar moeite mee… alsof ik in het begin niet begreep dat zij het complete plaatje zagen en niet alleen de fetisch voor een ronde barbie.

Sorry mannen, maar in eerste instantie vond ik jullie eng, omdat jullie mij mooi vonden. Wanneer je eigenwaarde en blik op jezelf zo laag is, dan is het moeilijk te accepteren, dat anderen dat anders zien.

Onder de mannen waren veel verschillen. De fijnste vond ik de getrouwde mannen, die gewoon vertelde wat ben je een mooie vrouw. daar hoefde ik niks mee en daarvan kon ik het nog wel geloven. Al had ik er erg veel moeite mee, wanneer ik naar mezelf keek.

Je had de mannen die je puur benaderde voor de seks. Wat een griezels. Denk dat ze het zelf niet beseffen. De meeste van deze mannen, kon er niet voor uitkomen dat ze op een volle vrouw vallen. Hadden vaak een slanke vriendin. Of waren alleen opzoek naar seks met een dikke, omdat dat op hun “to do” list stond.

De serieuze mannen. Tja, die kon ik niet geloven. toch heeft het me doen beseffen, hoe verkeerd mijn beeld van liefde was. Het idee, dat mannen mij alleen maar leuk vonden, als ik mij in alle bochten wrong is natuurlijk niet ok. Leren houden van mezelf werd daardoor een belangrijk thema en daar hebben ook deze mannen mee mee geholpen. Nachten lange gesprekken over wie ik was en hoe ik mij voelde, met mannen en met vrouwen, ontdekken dat het een kwestie is van kijken naar.

Veel kijken naar plaatjes van vrouwen en met dames en heren bespreken wat je mooi kan vinden. een naakt fotoshoot met mezelf puur voor privé om te leren kijken naar mezelf. Daarna fotograferen van andere mooie volle vrouwen.

Realiseren dat ik hen wel mooi vond, waarom mezelf niet.

Al die dingen hielpen mij, om mijn eigenwaarde op te bouwen, tot het moment kwam dat ik besefte dat ik het waard was om van te houden.

Ik ben opzoek gegaan naar de juiste man en toen ik 33 was heb ik hem gevonden. inmiddels 7 jaar verder. Hij verteld me elke dag hoe mooi hij me vind. we kunnen samen lachen en huilen en hij vind alles aan mij leuk. Ik vind hem onweerstaanbaar knap, met mooie ogen. we zijn het zelfde, maar precies het omgekeerde en hoe langer we samen zijn, hoe meer ik besef. Dat mannen mij leuk vonden, was helemaal niet zo gek.

Misschien ben ik wel gewoon leuk. Ik treur nu, om de kansen met leuke mannen die ik heb laten liggen, door mijn uiterlijk. door mijn minderwaardigheid. De gedachte dat zij mij net zo leuk konden vinden als ik hen. Doet pijn…. Maar ik weet ik ben daar waar ik moet zijn. de wereld gaf me een zware les, maar ik heb hem geleerd en ik wens alle dames vol en slank een lief toe die alles aan ze leuk vind.

En heren laat vooral de dames weten dat je ze leuk vind op een spontane niet seksuele manier want er zijn vast nog dames die dat nodig hebben net als ik vroeger.

Herken je mijn verhaal? Dan vind ik het leuk als je me er wat over verteld. Samen kunnen we alleen maar zelfverzekerder worden.

Liefs Louise

 

 

 

 

Afslanken voor de liefde?

Tags

afslanken, big love, dik, liefde, man, vrouw, ware

Je bent te dik, dat kan heel vervelend zijn, maar wie heeft er het meeste last van? Soms denk ik dat de buitenwereld er meer een punt van maakt dan dat wij zelf doen. Er zijn zoveel opmerkingen over dik zijn, maar ik vind het belangrijkste dat we onszelf accepteren. Hoe anders wordt het wanneer je verliefd wordt en je lief vind je te dik?

Een dilemma waar veel volle vrouwen mee te maken hebben gehad. Ik ook in bepaalde zin. Mij werd namelijk altijd verteld dat ik pas een lief zou vinden wanneer ik zou afvallen. Helaas heb ik dat altijd geloofd en heb daardoor veel mannen niet eens de kans gegeven dichterbij te komen. Mijn liefde was toch altijd onbeantwoord. Ik durfde het niet eens te proberen!

Aan mezelf werken en afvallen was de enige optie. geloof me ik heb het geprobeerd, maagband operatie, cognitieve therapie bij de psycholoog om andes te denken, meer positief. Heeft het geholpen?

Tja ik kreeg meer aandacht van mannen, helaas was heet niet de aandacht waar ik op zat te wachten. Daarnaast vond ik veel mannen hypocriet dat ze me nu wel ineens leuk vonden. Wat is er mis met het complete plaatje? Moet je niet alles aan me leuk vinden? niet alleen mijn lijf maar de rest ook.

Het heeft me niet echt geholpen, ja mensen reageren anders wanneer je slanker bent, maar echte liefde gaat voor bij het vol of slank zijn. Wanneer een man denkt alleen van je te kunnen houden wanneer je afgevallen bent, dan is hij de verkeerde voor je.

Nadat ik dacht dat ik dood ging heb ik mijn maagband leeg laten halen. Natuurlijk kwam ik weer aan werd weer dikker. Inmiddels was gezond zijn belangrijker voor mij dan slank zijn. Daardoor ging ik anders naar mezelf kijken. Ik kon niet geloven dat liefde voor mij niet bestond. Want ik was best een leuke dame.

 

Actief ben ik opzoek gegaan, heb me aangemeld bij big beautiful world en ontmoette vel lotgenoten en mannen die het leuk vonden een volle vrouw! Toch ook hier de hypocrisie. Je moet alles aan mij leuk vinden en niet alleen mijn dikke borsten buik of kont. Helaas gaan veel mannen alleen voor het seksuele plaatje.

Echte liefde, een maatje iemand die er voor je is en er altijd voor je wil zijn, maar boven al iemand die alles aan je leuk vind. Door vele bomen zag ik het bos niet meer. Toch heb ik hem gevonden, op een site waar mannen kwamen die van volle vrouwen hielden. Zijn uitspraken spraken me aan, hij zei wat ik had kunnen zeggen. Hij was heel verlegen , ik druk en een flapuit, maar samen zijn we geweldig .

Toch ook met de ideale man die alles aan me leuk vind is een relatie niet altijd rozengeur en maneschijn. samen blijven betekend hard werken aan je relatie, open en eerlijk zijn, voor elkaar door het vuur gaan en niet te vergeten elkaar elke dag laten weten wat je leuk vind aan elkaar!

De ideale man , bestaat niet, maar mijne komt heel dichtbij. Hij vind alles aan me leuk en dat  was een vereiste. Ik neem geen genoegen meer met iemand die alleen mij volle boezem leuk vind.  Afvallen voor de liefde? niet doen!

Het is namelijk niet de liefde die het probleem is, maar meestal het idee wat je over jezelf hebt, leer van jezelf te houden. als jij jezelf goed vind vind de juiste man dat ook!

Hoe ga jij hier mee om , heb jij de ware liefde al gevonden?

Liefs Louise

 

 

 

Hij houd van alles aan mij!

Tags

acceptatie, dik, liefde, onlinedating

we liggen naakt naast elkaar, hebben elkaar net laten zien , hoeveel we van elkaar houden. Hij streelt mijn haar en geeft me een kusje op het puntje van mijn neus.” Je bent zo mooi zegt hij en kijkt me diep in de ogen, je haar , je gezicht zo zacht en vrouwelijk, je ogen die van kleur kunnen veranderen, de rondingen en de zachtheid van je lijf, je benen zo mooi gevormd.”

Ik wordt er een beetje stil van, maar de manier waarop hij het zegt , maakt dat ik hem wel moet geloven.Waarom schreeuwt er altijd diep van binnen iets , dat ik niet mooi ben, dat niemand van me kan houden omdat ik te dik ben. Waarom is het zo moeilijk te ervaren dat oprechtheid niet een spelletje is of een grapje om je uit de kast te lokken.

Mijn lief houd van mij! Ik weet het , hij houd van alles wat ik ben en heb. Van mijn gekke buien tot mijn ronde lijf en ik dank elke keer weer het moment dat ik hem vond, op een grote vrouwen site op hyves.

Hoe anders had het kunnen lopen als ik me bleef vasthouden aan de verkeerde mannen, mannen die moeite hadden met mijn lijf en mijn enthousiaste persoonlijkheid. Die me geweldig vonden behalve het feit dat ik te dik was.

Mannen met wie ik over alles kon praten, behalve mijn eigen onzekerheid. Ik was altijd de vriend, en nooit de vriendin. Misschien door mijn mannelijk ingestelde humor of door mijn openheid, maar ik had nooit het gevoel dat ik geliefd was. Dat ik het waard was om “de vriendin”te zijn.

Tot ik hem tegen kwam , mijn man, mijn lief. Hij is precies het zelfde en toch tegenover gesteld, onze denkpatronen zijn gelijk, we kunnen het zelfde zeggen op het zelfde moment, we voelen elkaar aan en we begrijpen elkaar.

Daarmee begrijpt hij ook  mijn onzekerheid, hij heeft die ook , maar niet omdat hij te dik is. De lol de humor , de goede gesprekken op internet. het beetje bij beetje geloven dat hij me niet in ede maling neemt, onze eerste ontmoeting , met een chaperone die ons ging koppelen.

Ik wist het meteen toen hij voor mijn deur stond, die is er voor mij en nu 5 jaar later zijn we getrouwd en hebben we een fantastische zoon.

Hoe anders kan het leven lopen als je je richt op iemand die wel voor je gaat en van je houd zoals je bent. Ik denk dat het het belangrijkste is in mijn relatie, de acceptatie van elkaar, Liefhebben met heel je hebben en houwen, dus ook de mindere kantjes, want als alles perfect is wordt het zo saai!

Ik weet dat als hij deze lieve woorden tegen mij zegt dat het waar is , hij houd van mij, van alles  en dat maakt mij gelukkig! Ik geloof hem!

Is jouw liefde onvoorwaardelijk?

Liefs Louise

Een dating programma voor volle mannen en vrouwen is dat nodig?

Tags

dik, freakshow, liefde, rubensdating, tv pogramma

Rubens dating is samen met Open kaart producties opzoek naar  de pioneers onder de volle mensen en zij die daar van houden, voor een dating programma. Zelf heb ik daar vaak een dubbel gevoel bij, wordt het niet teveel als feakshow neergezet , de zielige dikkerds die normaal geen partner kunnen vinden.

klik hier voor  meer informatie

Emmie van Rubens dating denkt daar heel anders over en  zegt:

Weetje dat er naast ons zelfverzekerde vrouwen die het allemaal heel goed weten nog altijd zat vrouwen en mannen zijn die dit totaal niet hebben.. En deze mogen best wel wat meer aandacht krijgen! En dat wordt dan vergeten omdat veel van jullie in een groep zitten waar al jarenlang open wordt gesproken over deze dingen.

Ik zie namelijk een hele andere kant.. ik zie nog steeds vrouwen die misschien dan wel zelfbewust en al die andere termen zijn maar zodra er een kerel tegen haar zegt “wauw wat ben jij een prachtvrouw!” of ze een klein beetje aandacht geeft ze meteen denken dat ze in de maling genomen worden.. Dat ze zelfs boos worden en totaal niet in de gaten hebben dat dit complimenten zijn.. En dat vind ik echt bijzonder erg!

Ik was nog niet klaar.. Ik wordt namelijk ontzettend “moe”van het feit dat men denkt dat iedereen het nou wel weet en het nou wel snapt… nou geloof me.. its just starting… Mannen & media al die organen, zijn nog langgggg niet zover! dat er 2 volle vrouwen op tv zijn wil nog niet zeggen dat het geaccepteerd wordt?

En die “hokjes” dat maken veel het er ook echt zelf van… Het hokje is al veeeeeeeeeeeeele jaren geleden gecreeert voor alles en iedereen… daar verander je echt niks aan… het enige wat je kan doen is de deuren ervoor weghalen en niet gaan bagataliseren over onderwerpen die nog maar net van de grond komen….

oooooo man hoe vaak ik wel niet iets wil zeggen maar mn mond dicht hou omdat ik geen trek in een discussie had,.. nou sorry hoor! kom maar op met je commentaar want ik ga nu echt ff opkomen voor alllll die vrouwen en vooral ook mannen!! die het nodig hebben dat het NOG meer open wordt gegooid en nog meer in de media komt.

Een heel duidelijk standpunt , durf jij de discussie met haar aan te gaan?

Liefs Louise