• de psyche
  • Beauty
  • Blogs van anderen
  • big belly babe – mode
  • leefgewoonten – Dieet?
  • aliexpress

Voor Volle Vrouwen

~ Het mooiste dat je kan worden is jezelf

Voor Volle Vrouwen

Tag Archief: maatschappij

Het mooiste wat je kan worden is jezelf!

17 woensdag okt 2018

Posted by voorvollevrouwen in de psyche, Geen categorie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

acceptatie, anders, dieet, dik, gelukkig, gezond, jezelf, keuze, leven, liefde, maatschappij, mooiste, oordeel, persoonlijk, vet, worden, zijn

Ja ik ervaar druk om me heen, druk van de maatschappij, om te zijn zoals zij mij het liefste zien, netjes, burgerlijk gekleed,  een maatschappelijk geaccepteerde baan en relatie en het liefste ook nog slank.

40096839_10156573921174800_4460953453979500544_n

zoals jullie weten pas ik niet in dit plaatje, ik ben geen van allen, en meestal maakt me dat niet uit, Ik ben namelijk wel trots op wie ik wel ben, excentriek, creatief, origineel en een volle vrouw!

Er is niks mis mee om, een van die 4 te zijn, zoals ik al zei, ik ben trots op wie ik ben , en de ene eigenschap staat niet los van de ander, toch wanneer ik afval ben ik niet ineens een ander mens, of denk jij van wel?

Ja ik ben afgevallen, ik volg een dieet en ook dat lijkt in de sociale media niet geaccepteerd. Als volle vrouwen blogger , moet je toch niet je gewicht willen verliezen! kun je het toch niet maken om over diëten te praten, want het enige wat wel goed is, is dat je jezelf accepteert!

Zien jullie ook hoe krom dit klinkt? Op de een of andere manier, is het bloggen over zelf acceptatie een reden om niet te diëten en het daar niet over te hebben, want diëten is fout, werkt vaak averecht en de meeste mensen komen weer aan. Jep, die zinnen ken ik van binnen en van buiten en toch ben ik op dieet gegaan . Waarom?

Ik was ziek, ik blijk een suiker intolerantie te hebben, dat mijn eetbuien opwekte. Ik had ongeveer 3x per dag een hypo en kan mijn herinneringen daaraan terug voeren tot mijn 18 e verjaardag. De psychiatrie dacht toen, dat ik een dissociatie had omdat ik letterlijk in een eetbui mijn bewustzijn verloor. Gelukkig is het niet iets psychisch, maar gewoon een lijfelijke reactie op het innemen van suikers en koolhydraten.

Inmiddels ben ik 41 en heb ik ontdekt waar het door komt. de hypo’s wekken de behoefte aan zoetigheid op en als ik die niet neem kan ik flauw vallen. Mijn dieet is dus om me goed te voelen, niet meer ziek. Werkelijk ik voel me geweldig, ik wist niet dat dat mogelijk was!

Diëten is niet alleen iets dat je doet om af te vallen, maar dat wordt door de groep die anti dieet is vaak vergeten, Diëten doe je om je beter te voelen, om een probleem dat je hebt met je lijf op te lossen.

Ik heb heel veel geblogd over zelf acceptatie, die heb ik nooit helemaal gevonden, maar ik weet ook dat diëten me daar niet in gaat helpen.

Er zullen altijd stukken zijn aan mij die ik niet volledig kan accepteren. Dat zit in me, dat is mijn verleden dat ik met me mee voer. Wanneer dik zijn geen issue meer is komt er iets anders,  pukkels misschien, het feit dat ik ouder wordt. Zo zijn er meer dingen te vinden.

Acceptatie gaat met ups en downs, er is altijd een issue om aan te werken. Ik doe dat door niet in de veilige zone te blijven, maar mezelf uit te dagen. Ik loop met gekke leggings, in badpak, of ik trek een kleur aan waar ik zelf aan moet wennen.

Het feit dat de maatschappij een druk op je legt hoe je moet zijn, kan een beperking zijn, aan de andere kant, kun je er gewoon tegen in gaan, want deze wereld is het mooiste wanneer we haar diversiteit kunnen zien. Je zelf zijn kost misschien moed, kost misschien heftige gesprekken met mensen die het moeilijk kunnen begrijpen en zichzelf nog niet kunnen zijn, maar jezelf zijn en jezelf laten zien is een van de belangrijkste dingen in je leven, want in mijn ogen ben je het mooist wanneer je jezelf bent.

Daarom is het ook en persoonlijke keuze, een persoonlijk gevoel, ben je het niet eens met mensen kun je er over praten, maar mensen afschrijven omdat ze anders zijn , andere ideeën hebben of een andere  levensvreugde , zou jou alleen maar beperken. Het is de diversiteit in de wereld die het mooi maakt interessant! Duik niet weg voor mensen die anders zijn, oordeel niet over ze. Maar omarm ze en realiseer dat het ook voor jou geld, je bent het mooiste wanneer je jezelf bent.

En ligt dit niet in je straatje prima, maar oordeel dan niet over mij, mijn lijf of mijn gedrag!

Hoe zie jij jezelf, durf jij al jezelf te zijn?

Liefs Louise

 

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Zwemmen tegen de stroom in, zelf acceptatie in een wereld die je niet lijkt te accepteren?

03 maandag sep 2018

Posted by voorvollevrouwen in de psyche, Geen categorie

≈ 5 reacties

Tags

acceptatie, bbw, dik, in, lijf, maatschappij, mens, ssbbw, stroom, tegen . de, vol, zelf, zwemmen

Ik dacht altijd dat acceptatie in jezelf zit, een state of mind, een berusting misschien. Een manier om om te gaan met dat wat is, of een manier om anders naar jezelf te leren kijken. Het ja ik ben mooi, is niet iets dat van mij afspat (al vind mijn lief van wel :D). Of ik het nu ben, of niet is irrelevant , althans in mijn ogen, Het gaat meer, om de tevredenheid met mezelf.

rood 2

Dik zijn is een rouw proces. Afscheid nemen , leren begrijpen, een constant, wat als gevoel. Zo was het altijd voor mij en in verschillende blogs heb ik gezocht naar antwoorden daarop, of manieren om dat te leren, (Kijk onder het stukje psyche voor meer blogs hierover)

Op dit moment maak ik iets mee, dat mijn kijk op acceptatie zit van binnen, toch wel flink verandert.

Ik ben van een extreem overgewicht lijf, een ssbbw (super size big beautiful women) naar een dikke vrouw gegaan. Ik zelf heb het niet zo door, ik voel me het zelfde, heb dezelfde issues, vind mezelf net zo mooi, alleen misschien meer mezelf. Maar heeft dat te maken met gewicht? dat kan ook de b12 prik doen.

Anyway, mijn buitenkant is veranderd, laatst zei iemand, “als ik je zie lopen zie ik een heel ander persoon”. Grappig dat dat voor mensen zo is, terwijl ik me alleen maar mezelf voel.

Ik ben misschien minder dik, maar voor de maatschappij, lijk ik ineens meer menselijk.

Voorheen werd ik gemeden, maakte weinig mensen oogcontact en als er dan al contact was, waren het vaak mensen die elkaar aanstoten, naar me keken en begonnen te lachen, Heel suggestief, maar gaf me toch altijd een naar gevoel. Mensen kwamen niet naast me zitten, namen me niet serieus, leken te doen alsof ik ze niet zou begrijpen.

Tegenwoordig is dat anders, ik werd me hiervan bewust toen ik bij een concert was. Waar ik normaal gemeden werd, (boog om me heen)  wilde iedereen ineens precies langs me lopen, zelfs wanneer ik de gang bewust afsloot kwamen ze nog langs. Daarnaast,  werd er door meerdere mensen oogcontact gemaakt. Dat  is voor mij een gek gevoel, dat was al lang gelden, natuurlijk kan ik bedenken, dat ik zelf veranderd ben, of dat ik in een andere omgeving was, maar met meer dingen merk ik het, ik wordt positiever benadert.

Daardoor heb ik het gevoel, dat er een soort wenselijk dik is in de maatschappij, een gewicht of omvang van dik zijn, die tegenwoordig makkelijker geaccepteerd wordt, maar dat, wanneer je boven een bepaalde maat komt, dat mensen nog steeds veel moeite met je hebben.

Ik kan me er natuurlijk voor afsluiten, maar ik kan het er ook over hebben, met jou, Want ik vraag me af hoe jij dat ervaart, is er een wenselijk voller lijf en een grens waar het niet meer geaccepteerd wordt?

Maar boven al is het voor jou ook zo dat wanneer je het gevoel hebt dat de maatschappij tegen je is, je niet accepteert, je niet serieus neemt, dat zelf acceptatie dan nog een stukje moeilijker is, want het is vechten tegen de stroom in.

Dat zijn mijn gedachten vandaag, zelf acceptatie gaat ons allemaal aan, het wel en niet accepteren is een heel normaal gevoel, ik ken het niet anders. Bij volle vrouwen en minder volle vrouwen. Zelf acceptatie is prachtig, ik heb bewondering voor de vrouwen , die dat volledig lijken te bereiken. Voor mij is het een struggle met ups en downs, en elk beetje informatie, elk stukje wat we met elkaar delen, kan er voor zorgen dat ik het een beetje beter onder de knie krijg.

Hoe ziet jouw zelfacceptatie er uit?

liefs Louise

 

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Fatshaming: Dat stemmetje in mijn hoofd is het aller ergste!

31 zaterdag mrt 2018

Posted by voorvollevrouwen in Geen categorie

≈ 1 reactie

Tags

10, 42, acceptatie, afslanken, afvallen, angst, Art!, bbw, beautiful, beauty, bewust, big, bikini, bloggers, blues, body, boek, bron, budget, bully, bullying, column, craving, date, designer, diet, dik, dilemma, DIVA, do, dood, dress, ebay, Elle, Emma Watson, energie, enquete, eten, fat, fatshaming, filosofie, foto, foto's, gedicht, geen, geluk, gezondheid, girl, girls, grote maten, health, help, herinneringen, hip, hot, human, internet, kinder, kleding, lelijk, leven, liefde, light, lingerie, love, low carb, lui, maatschappij, maatschapppij, make-up, man, medium, miss, mode, model, mooi, muziek, negative, nieuws, obesity, ode, online, oordeel, opinie, party, playboy, poetry, positive, preview, real, relatie, respect, retro, rock, sale, sex, shirt, song, sport, sporten, stelling, stemmetje, support, teksten, therapie, tips, to do list, top, trendy, vet, viva, vol, warm, water, waterpolo, white, winter, women, workshop, zelf

 English below…Deutsch unter…

 

Het leven gaat met ups en downs, dat is in mijn leven vooral erg duidelijk, dingen uit het verleden worden vaak niet meteen verwerkt, het kost tijd, het kost nieuwe inzichten die, bepaalde gevoelens weer opnieuw naar boven brengen.

Het onderwerp fatshaming, Is voor mij een onderwerp dat mij uit mijn balans haalt. Berichten online, foto’s, opmerkingen op mensen die zijn afgevallen, of opmerkingen over mensen die vinden dat ze moeten afvallen, alles raakt mij. Maar het ergste is het stemmetje in mijn hoofd!

Mijn fatshaming verhaal, is een verhaal dat begonnen is met doktoren die vonden dat ik voor een kind van mijn leeftijd te dik was. Dat ik al heel vroeg heel lang was en al heel vroeg  een volwassenlijf had, werd daarbij maar even vergeten. Ik moest op dieet 1000 kalorieen per dag was echt genoeg….

Ik kan nu een heel verhaal vertellen over mijn dieetleed en de manier waarop al die diëten me uiteindelijk dik maakte. Ergens is dat verhaal niet meer interessant, ik ben het zat om te moeten uitleggen waarom ik dik ben. Het is zo en het heeft geen excuses meer nodig, toch…

Het feit blijft dat ik vanaf een hele jonge leeftijd de stempel te dik op me had, terwijl ik nu terug kijk en bedenk dat ik helemaal niet dik was! Dat maakt me nog steeds boos en verdrietig, waarom werd niet gewoon gezegd dat ik mooi was zoals ik was dat ik goed was en dat ik er mocht zijn. Dat ik in die tijd mijn lange haren kwijtraakte en er een blonde kroeskop voor terug kreeg deed niks voor mijn eigenwaarde ik voelde me dik en lelijk.

Dat gevoel is nooit meer weg gegaan en ja daar kan ik om janken. Natuurlijk zie ik de mooie kanten van mezelf Ik zeg mijn lief, dat ik blij ben dat hij die exclusieve smaak heeft, waardoor hij mij en alles wat ik ben prachtig vind. Zelf kan ik dat niet begrijpen. Ik ben namelijk niet zoals het moet zijn.

Het fatshamende stemmetje in mij, is dusdanig goed opgevoed, dat het precies weet, wanneer ik zwak genoeg, onzeker genoeg ben, om het te horen en het te geloven. Ja, ik ben nog steeds mijn sterkste martelaar, niet alleen omdat ik dik ben, maar ik ben ook lelijk, althans dat verteld dat stemmetje mij!

fatshamingmgv

Als je dan al dik bent, heb dan in ieder geval het lijf en het gezicht dat je mooi maakt, dikke billen een taille en een mooi gezicht, ik heb geen van alle! Althans, dat is de mening, van mijn fatshaming vriendinnetje, die soms dagen achter elkaar op me aan het inpraten is.

In mijn leven is na mijn pubertijd niet zoveel goed gegaan, helaas heb ik een ziekte waar ik heel duidelijk mee om moest leren gaan. Het heeft 15 jaar geduurd voordat ik dat een beetje onder de knie had.

Daarnaast had ik overal mensen om me heen die me vertelde dat ik nooit liefde zou vinden, want ik was te dik, nooit een goede baan zou krijgen, want ik was te dik, dat ik af moest vallen want anders was ik niet goed genoeg in mijn sport, dat ik niet geopereerd werd aan kapotte kruisbanden want ik was 2 kilo te dik. Zo zijn er nog wel wat voorbeelden/

Ik heb letterlijk, amper mijn hoofd boven water kunnen houden; ik had de meest vreselijke vriendjes, die mijn negativiteit, op hun eigen manier, konden benadrukken, want iets beters dan dat, had ik niet verdient.

Dik zijn, heeft letterlijk mijn leven verpest , maar inmiddels weet ik dat het niet zo zeer het dikker zijn was, het was vooral; de manier waarop ik iedereen op me in lied praten, waarop ik mensen die me naar beneden haalde geloofde , hoe ik probeerde te veranderen, hoe ik dieet op dieet deed , met alleen een grote lading eetbuien als resultaat. en uiteindelijk hoe ik overal afgewezen werd , dat er nergens iemand was die me wilde helpen met mijn eet probleem, want men begreep het niet. (misschien dat slachtoffers van fatshaming wel een heel ander soort behandeling nodig hebben meer gebaseerd op acceptatie van jezelf en je verleden)

Fatshaming, heeft jaren lang mijn leven bepaald, niet alleen de fatshaming uit mijn omgeving, maar het constant naar beneden halen van mezelf. Het heeft lang geduurd voor ik daar klaar mee was. Ik denk dat mijn ziekte fatshaming was, en niet eens zo zeer depressief.

Ik was niet alleen daarmee klaar, ik was klaar met mijn depressiviteit, met mijn afhankelijkheid van andere mensen, mijn zielige kant en mijn onmacht. Ik besloot van de ene op de andere dag dat gelukkig zijn een keuze was en dat het niet uitmaakte wat er met me gebeurde, wat ik tegenkwam of wat ik had meegemaakt, het leven wordt bepaald in het hier en nu en hoe je met deze zaken omgaat.

Ik besloot dus letterlijk anders te gaan kiezen.

ik koos niet meer voor; verkeerde mensen om me heen, maar zocht naar mensen die mij werkelijk raakten, op een positieve manier

ik koos niet meer voor; veel eten, maar een maagverkleining door een maagband (niet dat het heeft geholpen, maar das een ander verhaal)

Ik koos niet meer voor; zielig in een hoekje kruipen, maar actief dingen doen, die me een goed gevoel gaven, zo ben ik op zangles gegaan en ben heel veel gaan schilderen, 2 dingen die mijn hart hebben

Ik koos niet meer voor; onmacht, maar ik wilde mijn leven letterlijk weer in handen nemen. Mijn grootste wens was een kindje krijgen, maar mijn grootste angst was mijn kindje opzadelen met mijn probleem en dus was er een hele boel werk te verrichten voor dat ik daar klaar voor was.

Kiezen voor geluk; is niet kiezen wat je op korte termijn gelukkig maakt, het is kiezen voor een toekomst op lange termijn! Kiezen voor een ander leven maar, vooral voor een andere instelling.

Door te kiezen voor geluk, leerde ik ook omgaan met mijn fatshaming vriendinnetje in mijn hoofd, ze kreeg minder en minder vat op me. Ik werd ook sterker en sterker en in die tijd inmiddels meer dan 10 jaar geleden ben ik Mooie Grote Vrouwen begonnen, ik wilde mijn verhaal vertellen, had een uitlaat klep nodig, een manier om voor mezelf duidelijk te krijgen hoe ga ik met mezelf om.

10 jaar geleden en ik heb zoveel bereikt, ik ben gelukkig, heb een man die me geweldig vind en heb een droom van een zoon, die inmiddels 5 jaar oud is!

10 jaar ben ik aan het leren mezelf te accepteren, aan het bewust worden dat ik er mag zijn en dat ik ben wie ik ben, Dat ik mooi ben op mijn eigen manier, Dat ik mensen inspireer, aanmoedig en een goed gevoel kan geven, dat ik mag delen, eerlijk delen wat ik voel, ook de mindere kanten, want dat is het leven!

Toch het feit, dat mijn fatshaming vriendinnetje nog steeds vat op me heeft, dat er zoveel vreselijke herinneringen zijn, die ze me toe kan werpen, dat ik me nog steeds afvraag; waarom ik dit moet doorstaan. (Welke zin heeft het leven en ja das ook een ander verhaal)

Fatshaming heeft me kapot gemaakt, maar het heeft me ook doen opstaan, heeft me op de barricaden laten klimmen, op weg naar een eigen manier van leven. Wij, jij en ook ik, alle vrouwen die zich naar hebben gevoeld door wat een ander vond, wij allemaal hebben het recht, om ook gelukkig te zijn. Fatshaming heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.

Nare ervaringen kun je vaak niet in een keer verwerken , of in 2 keer , of vaker, misschien zullen de nare momenten uit mijn leven, nog vele jaren terug komen en me teisteren, acceptatie gaat met ups en downs , net als het leven. Nu even een down en straks weer een up. Life sucks, maar ik heb in ieder geval geleerd gelukkig te zijn.

Heeft Fatshaming ook jouw leven geraakt? Misschien wil je er over vertellen?

Liefs Louise

English

Life goes with ups and downs, that is very clear in my life, things from the past are often not processed immediately, it takes time, it takes new insights that bring certain feelings back up again.

The subject of damping, Is for me a topic that takes me off my balance. Messages online, photos, comments on people who have lost weight, or comments about people who think they should lose weight, everything touches me. But the worst is the voice in my head!

My fatsaming story is a story that started with doctors who felt that I was too fat for a child of my age. The fact that I was very tall at an early age and had a grown-up body very early on, was forgotten. I had to diet 1000 calories per day was really enough ….

I can now tell a whole story about my dietary disorder and the way in which all those diets eventually made me fat. Somewhere that story is no longer interesting, I’m tired of having to explain why I’m fat. It is true and it does not need excuses anyway, anyway …

The fact remains that from a very young age I had the stamp too thick on me, while I look back now and remember that I was not fat at all! That still makes me angry and sad, why did not I just say that I was beautiful as I was that I was good and that I was allowed to be there. That at that time I lost my long hair and got a blond head in front did not do anything for my self-worth. I felt fat and ugly.

That feeling has never gone away and yes I can cry about that. Of course I see the beautiful sides of myself. I tell my dear, that I am glad that he has that exclusive taste, so he loves me and everything I love. I can not understand that myself. I am not as it should be.

The decent voice in me is so well educated that it knows exactly when I am weak enough, uncertain enough to hear and believe it. Yes, I am still my strongest martyr, not only because I am fat, but I am also ugly, at least told that voice to me!

If you are already fat, then at least have the body and face that makes you beautiful, thick buttocks a waist and a beautiful face, I do not have any! At least, that is the opinion, of my fatshaming girlfriend, who is sometimes talking about me for days on end. In my life not much went well after my adolescence, unfortunately I have a disease that I had to learn very clearly. It took 15 years before I had a bit of control. In addition, I had people around me who told me that I would never find love, because I was too fat, would never get a good job, because I was too fat, that I had to fall because otherwise I was not good enough in my sport, that I was not operated on broken cruciate ligaments because I was 2 kilos too thick. There are still some examples / I literally, barely keep my head above water; I had the most awful friends who could emphasize my negativity in their own way, because I did not deserve anything better than that. Being fat, literally ruined my life, but now I know that it was not so much thicker, it was mainly; the way I talk to everyone in my song, where I believed people who pulled me down, how I tried to change, how I dieted, with only a big load of binge eating as a result. and finally how I was rejected everywhere, that there was no one who wanted to help me with my eating problem, because they did not understand. (maybe victims of fatshaming need a very different kind of treatment based on acceptance of yourself and your past) Fatshaming, has determined my life for years, not just the courage from my environment, but the constant downward pull of myself. It took a long time before I was done with it. I think my illness was just a smile, and not so depressed. I was not only ready with that, I was finished with my depression, with my dependence on other people, my sad side and my impotence. I decided from one day to the next that being happy was a choice and that it did not matter what happened to me, what I encountered or what I had experienced, life is determined in the here and now and how you deal with these matters handles.

So I decided to choose differently literally.

I did not choose anymore; wrong people around me, but I was looking for people who really touched me, in a positive way

I did not choose anymore; a lot of food, but a stomach reduction due to a gastric band (not that it helped, but a different story)

I did not choose anymore; pitifully crawling into a corner, but actively doing things that made me feel good, so I went to singing lessons and started painting a lot, 2 things that have my heart

I did not choose anymore; impotence, but I wanted to literally take my life back in my hands. My biggest wish was to have a baby, but my biggest fear was to saddle my child with my problem and so there was a lot of work to be done before I was ready.

Choosing for happiness; is not choosing what makes you happy in the short term, it is choosing a long-term future! Choosing a different life, but especially for a different institution.

By choosing for happiness, I also learned how to deal with my fatshaming girlfriend in my head, she got less and less affected me. I became stronger and stronger and in that time more than 10 years ago I started Beautiful Big Women, I wanted to tell my story, needed an exhaust valve, a way to get clear for myself how do I deal with myself.

10 years I am learning to accept myself, to become aware that I can be there and that I am who I am, That I am beautiful in my own way, That I inspire, encourage and give people a good feeling, that I may share, share honestly what I feel, also the lesser sides, because that is life!

Yet the fact that my girl still has me, that there are so many terrible memories that she can throw me, that I still wonder; why I have to endure this. (What sense does life and yes tie have a different story)

Fatshaming broke me, but it also caused me to get up, let me climb on the barricades, on the way to a different way of life. We, you and also I, all women who have felt after what someone else thought, we all have the right to be happy too. Fatshaming made me who I am today.

You often can not process unpleasant experiences at once, or twice, or more often, maybe the unpleasant moments of my life will come back for many years and afflict me, acceptance with ups and downs, just like life. Now a down and soon an up. Life sucks, but at least I have learned to be happy.

Has Fatshaming also touched your life? Maybe you want to tell about it?

Love Louise

Deutsch

Das Leben geht mit Höhen und Tiefen, das ist in meinem Leben sehr klar, Dinge aus der Vergangenheit werden oft nicht sofort verarbeitet, es braucht Zeit, es braucht neue Einsichten, die bestimmte Gefühle wieder aufleben lassen. Das Thema Dämpfung ist für mich ein Thema, das mich aus dem Gleichgewicht bringt. Nachrichten online, Fotos, Kommentare zu Menschen, die abgenommen haben, oder Kommentare über Menschen, die denken, sie sollten abnehmen, alles berührt mich. Aber das Schlimmste ist die Stimme in meinem Kopf! Meine fette Geschichte ist eine Geschichte, die mit Ärzten begann, die meinten, ich sei zu dick für ein Kind in meinem Alter. Die Tatsache, dass ich in jungen Jahren sehr groß war und sehr früh einen erwachsenen Körper hatte, war vergessen. Ich musste 1000 Kalorien pro Tag zu mir nehmen war wirklich genug …. Ich kann jetzt eine ganze Geschichte über meine Ernährungsstörung erzählen und darüber, wie all diese Diäten mich schließlich fett gemacht haben. Irgendwo ist diese Geschichte nicht mehr interessant, ich bin es müde zu erklären, warum ich fett bin. Es ist wahr und es bedarf sowieso keiner Ausrede … Die Tatsache bleibt, dass ich von einem sehr jungen Alter an den Stempel zu dick hatte, während ich jetzt zurückblicke und daran denke, dass ich überhaupt nicht fett war! Das macht mich immer noch wütend und traurig, warum habe ich nicht einfach gesagt, dass ich so schön war wie ich, dass ich gut war und dass ich dort sein durfte. Dass ich zu dieser Zeit meine langen Haare verlor und einen blonden Kopf vor mir hatte, tat nichts für mich selbst. Ich fühlte mich dick und hässlich. Dieses Gefühl ist nie weg und ja, ich kann darüber weinen. Natürlich sehe ich die schönen Seiten von mir selbst. Ich sage meinem Schatz, dass ich froh bin, dass er diesen exklusiven Geschmack hat, also liebt er mich und alles, was ich liebe. Ich kann das selbst nicht verstehen. Ich bin nicht so, wie es sein sollte. Die anständige Stimme in mir ist so gut ausgebildet, dass sie genau weiß, wann ich schwach genug bin, unsicher genug, um es zu hören und zu glauben. Ja, ich bin immer noch mein stärkster Märtyrer, nicht nur weil ich fett bin, sondern ich bin auch hässlich, sagte mir wenigstens diese Stimme!

Wenn du schon fett bist, dann hab wenigstens den Körper und das Gesicht, das dich schön macht, dicke Hinterbacken, eine Taille und ein schönes Gesicht, ich habe keine! Zumindest ist das die Meinung meiner fettreichen Freundin, die manchmal tagelang über mich spricht.

In meinem Leben ist nach meiner Jugend nicht viel gelaufen, leider habe ich eine Krankheit, die ich sehr deutlich lernen musste. Es dauerte 15 Jahre, bis ich ein bisschen Kontrolle hatte.

Außerdem hatte ich Leute um mich herum, die mir sagten, dass ich nie Liebe finden würde, weil ich zu dick war, nie einen guten Job bekommen würde, weil ich zu dick war, dass ich fallen musste, weil ich sonst nicht gut genug war mein Sport, dass ich nicht an gebrochenen Kreuzbändern operiert wurde, weil ich 2 Kilo zu dick war. Es gibt noch einige Beispiele /

Ich halte buchstäblich meinen Kopf über Wasser; Ich hatte die schrecklichsten Freunde, die meine Negativität auf ihre Weise betonen konnten, weil ich nichts Besseres verdient habe.

Fett zu sein, hat buchstäblich mein Leben ruiniert, aber ich weiß jetzt, dass es nicht so viel dicker war, es war hauptsächlich; So wie ich mit jedem in meinem Lied rede, wo ich Menschen glaubte, die mich runterzogen, wie ich versuchte mich zu ändern, wie ich mich ernährte, mit nur einer großen Ladung an Essattacken. und schließlich, wie ich überall abgelehnt wurde, dass es niemanden gab, der mir mit meinem Essproblem helfen wollte, weil sie es nicht verstanden. (Vielleicht benötigen die Opfer von Fatshaming eine ganz andere Art der Behandlung, basierend auf der Akzeptanz von dir und deiner Vergangenheit)

Fatshaming, bestimmt seit Jahren mein Leben, nicht nur das Respekthalten meiner Umgebung, sondern auch das ständige Herabziehen meiner selbst. Es hat lange gedauert, bis ich damit fertig war. Ich denke, meine Krankheit war nur ein Lächeln und nicht so deprimiert.

Ich war damit nicht nur fertig, ich war mit meiner Depression fertig, mit meiner Abhängigkeit von anderen Menschen, meiner traurigen Seite und meiner Ohnmacht. Ich entschied von einem Tag auf den anderen, dass Glücklichsein eine Entscheidung war und dass es egal war, was mit mir passierte, was ich erlebte oder was ich erlebt hatte, das Leben ist im Hier und Jetzt bestimmt und wie geht man mit diesen Dingen um Griffe.

Also entschied ich mich, wörtlich anders zu wählen.

Ich habe mich nicht mehr entschieden; falsche Menschen um mich herum, aber ich suchte nach Menschen, die mich wirklich positiv berührten

Ich habe mich nicht mehr entschieden; eine Menge Essen, aber eine Magenverkleinerung durch ein Magenband (nicht dass es geholfen hätte, sondern eine andere Geschichte)

Ich habe mich nicht mehr entschieden; kläglich in eine Ecke kriechen, aber aktiv Dinge tun, die mich gut fühlen ließen, also ging ich zum Gesangsunterricht und begann viel zu malen, 2 Dinge, die mein Herz haben

Ich habe mich nicht mehr entschieden; Impotenz, aber ich wollte mein Leben buchstäblich in meine Hände nehmen. Mein größter Wunsch war, ein Baby zu bekommen, aber meine größte Angst war, mein Kind mit meinem Problem zu satteln und so musste ich viel arbeiten, bevor ich fertig war.

Wählen nach Glück; ist nicht die Wahl, was dich kurzfristig glücklich macht, sondern eine langfristige Zukunft! Ein anderes Leben wählen, aber vor allem für eine andere Institution.

Indem ich mich für das Glück entschied, lernte ich auch, wie ich mit meiner fettressigen Freundin in meinem Kopf umgehen musste, sie wurde immer weniger von mir beeinflusst. Ich wurde stärker und stärker und in dieser Zeit vor über 10 Jahren begann ich Beautiful Big Women, ich wollte meine Geschichte erzählen, brauchte ein Auslassventil, eine Möglichkeit, mir selbst klar zu werden, wie ich mit mir selbst umgehe.

10 Jahre lerne ich mich selbst zu akzeptieren, mir bewusst zu werden, dass ich da sein kann und dass ich bin, wer ich bin, dass ich auf meine Art schön bin, dass ich inspiriere, ermutige und den Menschen ein gutes Gefühl gebe, damit ich teilen kann, teile ehrlich, was ich fühle, auch die kleineren Seiten, denn das ist Leben!

Doch die Tatsache, dass mein Mädchen mich immer noch festhält, dass es so viele schreckliche Erinnerungen gibt, dass sie mich werfen kann, frage ich mich immer noch; warum muss ich das aushalten? (Welchen Sinn hat das Leben und ja Krawatte haben eine andere Geschichte)

Fatshaming hat mich gebrochen, aber es hat mich auch dazu gebracht, aufzustehen, mich auf die Barrikaden klettern zu lassen, auf dem Weg zu einer anderen Lebensweise. Wir, du und auch ich, alle Frauen, die nach dem gefühlt haben, was jemand anderes gedacht hat, wir alle haben das Recht, auch glücklich zu sein. Fatshaming hat mich zu dem gemacht, der ich heute bin.

Du kannst unangenehme Erfahrungen oft nicht sofort, oder zweimal oder öfter verarbeiten, vielleicht werden die unangenehmen Momente meines Lebens viele Jahre zurückkommen und mich quälen, Akzeptanz mit Höhen und Tiefen, genauso wie das Leben. Jetzt ein down und bald ein up. Das Leben nervt, aber zumindest habe ich gelernt, glücklich zu sein.

Hat Fatshaming auch dein Leben berührt? Vielleicht möchtest du davon erzählen?

Liebe Louise

 

 

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Curvy and proud? of toch niet zo?

14 donderdag dec 2017

Posted by voorvollevrouwen in de psyche, Geen categorie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

acceptatie, bloggers, curvy and beautiful, facade, fatshaming, kracht, maatschappij

Ow ik heb bewondering voor de dames, de bloggers die zichzelf neerzetten als grote diva’s

Iris van Miss I

Els van www.elssprenkeling.nl

Josine van The Bigger Blog

Kimberley van Fabulous Fatty

6a8307e24040dcc9261f610746ee73db

en zo kan ik er nog een paar opnoemen, ik bewonder hun kleding stijl, hun lijven, hun make-up en denk vaak was ik ook maar zo. Mooi Curvy en verzorgd. Wanneer ik dan in de spiegel kijk zie ik dat zelfvertrouwen wat deze dames vaak uitstralen zelf helemaal niet. Dat gaat met ups en downs, de ene dag is beter als de anderen!

Ik kan erg genieten van het kijken naar de foto’s van deze mooie bloggers, ik herken mezelf in veel dingen, maar niet in alles, waar halen zij hen zelfvertrouwen toch vandaan, hoe zijn ze zo zo ver gekomen dat ze tegen de maatschappij in zichzelf zo goed hebben leren accepteren?

Ik moet toegeven dat het maken van een mode blog wel veel voldoening geeft, mooie kleding, mooie make-up sommige zelfs een goede fotograaf, dat is allemaal inspirerend en goed voor je zelfvertrouwen. Ik doe het zelf ook graag. (momenteel wat moeilijk ivm ziekte)

Is dat het verschil tussen acceptatie en moeite hebben met jezelf? Je mooi aankleden, je opmaken en laten zien wie je bent? Ik ben curvy en beautiful! Is het posten van foto’s, een manier die je zoveel positieve feedback geeft, dat je alleen daarvan al een goed gevoel krijgt? De reacties zijn vaak zo overweldigend positief en fijn. De reacties die niet zo leuk zijn… Kun je die dan negeren?

Ik vraag me af wat het geheim is naar zelf acceptatie, zelf liefde, de power kunnen hebben om te schoppen tegen de maatschappij en te zeggen…. Hey jij daar, kijk eens naar mij, ik ben ook mooi! Ik vind het mooi om te zien en ik geniet van de verhalen, maar binnen in mij, blijft dat kleine meisje kwetsbaar. Ik begin te twijfelen, zijn we niet allemaal kwetsbaar, is veel niet alleen een plaatje aan de buitenkant en laten ze de binnenkant minder zien? Of is die kracht een facade waarmee we op de bres kunnen staan en de meeste kritiek van ons af laten lopen?

Zijn we niet allemaal kwetsbaar op onze eigen manier, of is het toch een stukje dat je in je hoofd kan veranderen waardoor de wereld om ons heen, die heftige negatieve impact die ik persoonlijk ervaar, niet meer weergeeft. Die die negativiteit een blur maakt?

Waarschijnlijk is de maatschappij in mij teveel aanwezig, het oordelen, de bodyshaming, is er in gestopt vanaf mijn vroege jeugd , weinig vrouwen om me heen die zichzelf accepteerden, altijd was er iets niet goed. De naweeen van negativiteit als ondergrond, hoe vervangen we die door zelfvertrouwen en kracht. Of is de kracht juist iets dat voortkomt door het leren lopen, op dat gebrekkige fundament, van mijn  jong gebroken ziel.

Hoe maak je jezelf weer heel?

Ik heb heel veel respect voor al deze mooie bloggers. Curvy and beautiful. Helaas vind ik het nog niet zo eenvoudig.

Voel jij je al curvy en Beautiful?

Liefs Louise

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Ben ik werkelijk zo sexy?

28 dinsdag nov 2017

Posted by voorvollevrouwen in Beauty, de psyche, Geen categorie

≈ 2 reacties

Tags

acceptatie, dik, maatschappij, mannen, sex, to do list

Ik weet het het zal de haters de mogelijkheid geven om me naar beneden te halen, maar de afgelopen week heeft me echt aan het denken gezet. Een volle vrouw hoort zich in de maatschappij niet neer te zetten als mooi of sexy. Vooral in Nederland heerst er nog steeds de illusie dat je slank moet zijn, om mooi of sexy te zijn. Dat de maatschappij zo denkt is een, dat mensen zo reageren is iets anders.

Liebe-Liebes-Gruesse-Grusskarte-Bombe-Postkarte-online-versenden-1204_55

Wanneer ik bijvoorbeeld uitga, krijgen de slankere vriendinnen veel meer aandacht. Naar mij als dikke vrouw, zijn er meestal, een paar die durven gluren, maar verder dan dat komt het niet, of ze moeten zo opzoek zijn naar sex en dat het enige is waar ze voor gaan. Men denkt dat de omgeving kritiek heeft wanneer, men met een vollere dame gezien wordt. Misschien is dat ook wel zo maar, is dat zo erg die kritiek? Is het niet gewoon iets waar je als echte man over heen kan stappen , of is het probleem iets heel anders en zijn mannen alleen geinteresseerd in dat zinnetje op hun to o list:

Sex met een dikke vrouw?

Van de week kreeg ik dus te horen dat sex met een dikke vrouw bij mannen op de to do list staat! Het schijnt iets geweldigs te zijn wat je ooit moet hebben mee gemaakt. Mij als dikke vrouw maakt dat alleen maar onzeker. In de periode dat ik nog single was was een eerlijke man die werkelijk voor mij als persoon ging ver te zoeken. het lijkt wel of sex de enige drijfveer is. klopt dat? Hoe is jouw ervaring hierin?

het aantal vriendschaps verzoeken via facebook,van vaak onbekende mannen is ongelofelijk, het heeft een tijdje mijn ego gestreeld, dan dacht ik ik ben zo lelijk nog niet, er zijn mannen die me sexy vinden. Maar tegenwoordig vind ik het vooral vervelend. als je dan alleen sex wil, wees dan duidelijk en eerlijk. Ik ken genoeg onzekere vrouwen die door dit gedrag alleen maar onzekerder geworden zijn!

Nu ik een groep begonnen ben naast mijn website merk ik dat er voornamelijk mannen zijn die lid willen worden en die slechte bedoelingen hebben, ze willen geen vragen lijst invullen, zodra ze op de groep zijn worden de dames gekeurd en worden er vriendschapsverzoeken gestuurd, en dan hebben we het nog niet eens over het feit dat ze zichzelf klem praten bij een eerste kennismakingsgesprek waar de leugens al kant en klaar duidelijk zijn.

Ik was flabbergasted. We hebben de instelling van de groep aangepast , het moet een plek zijn waar volle vrouwen veilig hun verhaal kunnen doen en waar mannen hun mening en ideeën kwijt kunnen zonder meteen te denken aan sex!

Het feit dat we op een to do list staan wil niet zeggen dat we daar ook aan meewerken.

Hoe zijn jouw ervaringen als liefhebber, of als volle vrouw?

Liefs Louise

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Wie zou je zijn?

13 donderdag aug 2015

Posted by voorvollevrouwen in de psyche

≈ 1 reactie

Tags

anders, dik, invloed, maatschappij, overgewicht

8f3fd915d69ca85ca0d6ceab856e6b20

Heb je het wel eens afgevraagd hoe je zou zijn, zonder de invloed van mensen in je omgeving, op tv of in de bladen?

Zou je wereld er anders uitzien?

Ik weet het, de vraag wat als, heeft niet zoveel zin, want het is zoals het is en we moeten accepteren waar we staan, om stappen vooruit te maken!

Maar toch in deze beïnvloedde wereld wat is er dan belangrijk, waar zijn onze normen en waarde in het gewone leven gebleven? In hoe verre laat je je maken door de maatschappij en dan daarbij nog de vraag heeft de reactie van de maatschappij op overgewicht een rol gespeeld in jouw leven?

Geen makkelijke vraag om te beantwoorden, ik weet dat wanneer ik mezelf niet als dik en lelijk gezien had in mijn pubertijd er een boel anders zou zijn, mijn grootste angst was dik worden/ zijn en dat is wat er gebeurt is.

De media speelt en grote rol, maar ik besef me ook dat door mijn overgewicht ik vraagstukken in mijn leven heb die anders misschien veel minder belangrijk zouden zijn. Zoals het accepteren van jezelf, het gelukkig zijn in het moment en niet alles perfect willen. Ik denk dat ik juist door mijn overgewicht meer heb kunnen leren in dit leven.

Hoe kijk jij hier tegen aan?

Liefs Louise

51.840034 6.245634

Beoordeel dit:

Delen:

  • Klik om te delen met Twitter (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Meer
  • Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
  • Klik om op Skype te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)

Vind ik leuk:

Like Laden...

Voor Volle Vrouwen op Facebook

Voor Volle Vrouwen op Facebook

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 974 andere volgers

Wordt lid van onze facebook groep!

Meld je aan voor de facebook groep

Dit ben ik

Ik vind mezelf een Mooie Grote Vrouw, of jij dat ook vind is minder belangrijk, ik vind mezelf leuk, ik ben Happy met wie ik ben, maar alles is een vorm van evenwicht en er zijn genoeg onzekerheden om aan te blijven werken. eigenwaarde en zelfvertrouwen kun je opbouwen, maar dat kost tijd!

Populaire berichten & pagina's

  • I am what I am. Curvypride
  • Vallen op dikke vrouwen... Dat kon ik niet geloven!
  • Hiermee geef je je mouwloze tops en jurken mouwen!
  • Zijn dikke mensen echt zo Gulzig?
  • Wat doe je als hij je te dik vind?
  • Bril bestellen bij aliexpress
  • Genieten..., want ik mocht op de foto!
  • Zelf advocaat maken zonder suiker
  • Een mooie grote vrouw op het songfestival!
  • Monique gaat Gast bloggen!

Blogstatistieken

  • 157.211 hits

Voor volle vrouwen

Voor volle vrouwen
meta name="p:domain_verify" content="13dc5c117bb0822c253b7c29f6f6d349"/

Voer je e-mailadres in om de nieuwste blogs in je postvak te ontvangen!nieuwe berichten te ontvangen.

Voeg je bij 974 andere volgers

Voor volle vrouwen pagina

Voor volle vrouwen pagina

We hebben een groep waar je gezellig met ons kunt babbelen

ga naar voor volle vrouwen de groep!

Mogelijk gemaakt door WordPress.com.

Annuleren
%d bloggers liken dit: