Afvallen
Ik was zo vreselijk tegen al die verschillende dieten, niet gewoon lekker kunnen eten, alles moeten tellen en de honger die erbij hoort , en als je dan stopt dan komt alles er weer aan.
Daarnaast zijn er verschillende diëten voorgeschreven waar ik dikker van werd. De diëtistes hebben nog steeds een voorliefde voor brood en juist daar reageer ik niet goed op.
Pijn in mijn lijf
Er zat niets anders op, ik moet mezelf accepteren, dacht ik. Daar zijn een boel blogs over gegaan, maar ik kon mezelf nooit overtuigen. ik had moeite met mezelf, niet zozeer mijn uiterlijk, ik vind dik niet lelijk, ik vind volle vrouwen juist mooier dan slanke.
Nee, de moeite was de functionaliteit van mijn lijf, het steeds moeten gaan zitten , maar kleine stukjes kunnen lopen, altijd moe en dan die hypo’s waardoor ik meermaals per dag het idee had dat ik out ging.
Daar kom ik vandaan en dat maakte dat ik vond, ik moet wat gaan doen, want ook al kreeg ik eindelijk prikken om het tekort aan b12 op te heffen, energie kreeg ik er niet door, alleen minder pijn en minder verwardheid. Toen dat dus ook niet bracht wat ik wilde was ik om.
Eerst inlezen
al die klachten heb ik op een rijtje gezet, pijn , geen energie en hypo’s waren de belangrijkste, toen ben ik gaan kijken wat helpt daar tegen, en kwam uit op minder koolhydraten. Door te zoeken op facebook , kwam ik leuke sites tegen waar mensen praten over koolhydraat arm of beperkt eten. Deze ging ik volgen en ik kwam er achter dat er echt wel lekkere dingen gemaakt werden. zelfs chocolade mousse mocht je hebben. Ik heb me ingelezen en begreep dat het niet een eenvoudig dieet was.
koken
Koken is lang mijn leven geweest, maar met een man die weinig lust en geen energie om dingen te maken, was het veel makkelijker om simpele dingen te maken. De dingen die ik lekker vond maakte ik niet. Ik at ook niet zo veel meer, had er geen lol meer in. Toch door de snoepbuien van de hypo’s viel ik niet af.
Met koolhydraat arm eten, moet je dus willen koken en daar in willen investeren. Het duurde even voor ik daar aan toe was, ik heb een schrift gemaakt en daarin opgeschreven wat voor mij interessante recepten zijn en ben die gaan bespreken met Carolien Remkes, zij heeft mij echt op de rit gezet, vragen die ik had kon ik haar stellen. en in het begin waren dat er heel veel.
Effect
In de eerste week was ik al 5 kilo kwijt, dat is normaal zeggen ze dan, na 2 maanden 15 kilo, daarna is het best wel lastig meer af te vallen, vooral omdat ik weiger elke dag alles te tellen! Ik moet meer eiwitten eten, dat staat inmiddels vast, ik vul de app (fitatu) af en toe in, om te zien waar ik sta met mijn inname. (wil je weten hoe het werkt, lees je dan in op gobento)
hypo’s verdwijnen
Na die eerste week, had ik al meer energie. maar belangrijkste; geen hypo’s meer! Ik ben er nu achter dat 3 hypo’s op een dag je ook gewoon uitput. k heb sinds ik begonnen ben amper nog hypo’s gehad, maar soms dan neem je een product waarvan je denkt dat is veilig en dat is het dan niet. Zoals de soya melk die ik neem bij het ontbijt. Mijn lief had een ander merk meegenomen en daar bleek wel suiker in te zitten, meteen voelde ik me de hele dag misselijk, door goed de verpakking te lezen kwamen we daar achter. dus nergens toegevoegde meer suikers in. Dan word ik ziek.
Mijn lijf was dikker dan ik doorhad!
Mijn lijf veranderd, er zijn weken dat ik stil sta waarin mijn vet zich lijkt te verplaatsen of op te lossen zonder dat het in kilo’s scheelt, maar wel in centimeters. toch kon ik geen kleinere kleding aan. Ik heb gewoon vaak in te kleine kleding rond gelopen. Dat deed me afvragen hoe ik mezelf zag. Ik was veel dikker dan ik dacht, dat klinkt misschien gek , maar nu met die 20 kilo minder komen mijn lijf en mijn gevoel veel beter overeen, dit is het lijf waarvan ik al die tijd dacht dat ik het had, maar dat was niet zo, ik voel me gewoon weer mezelf. ik ben dus helemaal niet afgevallen in mijn hoofd, ik voel me alleen wat lichter. gek he…
Pijn
Helaas is de pijn gebleven, dat is ook een echt b12 dingetje, misschien gaat het nooit weg, maar ik hoop dat dat ook nog gaat veranderen. Voor mij is het belangrijk, om ondanks die pijn, in beweging te komen. Ik wil weer gaan zwemmen, met pijnlijke bekken en kapotte schouders. Vooral bewegen zonder belasting, want elke beweging is goed, sterker worden, meer fietsen, meer voetballen met mijn zoon en 1x in de week banen trekken met zwemvliezen aan om de schouders te ontzien.
angst om te bewegen
Ik heb angst, om te gaan bewegen, juist door de pijn, gaat het niet erger worden, is er niet meer aan de hand, doe ik er goed aan?
Maar vooral hoe gaat mijn lijf reageren?
ik ben verslaafd geweest aan sporten, als ik ziek was of geblesseerd lag ik nog uren in bad omdat ik het water van het wedstrijd zwemmen niet kon missen, later probeerde ik met alles en iedereen mee te trainen omdat dat het enige was wat me gelukkig maakte, toen het niet meer ging was het echt een opgave om ook echt te stoppen. Heb het daarna nog een keer geprobeerd en dat werd alleen maar weer de bevestiging dat het niet ging.
Sporten is lekker, maar doordat ik er zo van geniet , is het sporten met mate een probleem. Ik ga gewoon lekker door alle barrières heen en kom uitgeput uit het water. Hoe ga ik dat stukje onder controle krijgen, zodat ik niet weer ,4 dagen moet bijkomen van een uurtje zwemmen?
een gelukkig kind!
Afvallen, het heeft me veel gebracht, vooral een gelukkig kind! Een zoon die nu steeds vaker vraagt of mama mee gaat voetballen. Met wie ik tripjes op de fiets onderneem en leuke dingen doe. Dat kon ik niet voor februari, ik was toen kribbig , moe en misselijk. Wat een verschil. Het geluk op zijn snoetje, is alles waard, ik doe het dus niet alleen voor mezelf, maar ook voor hem!
dieet voor het leven
Mijn leven is veranderd, ik ben nog steeds vol en ik hoef niet slank te worden, in de ogen van de maatschappij, ik voel wel duidelijk aan mijn lijf ,wat het nodig heeft, daarom heb ik besloten er nog 10 kilo af te proberen te halen, en dan evalueren we opnieuw.
Suikers mag ik niet meer, daar wordt ik ziek van, ik zal dus altijd koolhydraat beperkt moeten eten. Toch het in contact staan met mijn lijf leert me meer dan 100 diëtistes hadden kunnen doen!
Ik ben er blij mee!
Liefs Louise